Ook journalisten hebben een mening over actuele onderwerpen. Zoals iedereen ­mogen ze die verkondigen. Maar ook dan blijven ze redacteur van de krant.

Foto’s, cartoons, grafieken moeten ­aansluiten bij de inhoud van een artikel. Als dat niet zo is, zetten ze de lezer op het verkeerde spoor of frustreren ze hem.

Een beetje tact en empathie kunnen soms veel ergernis voorkomen. En niet alleen bij extra gevoelige onderwerpen als gender, seksuele voorkeur, afkomst of beperking.

Wanneer een artikel bij de lezer meer vragen oproept dan het er beantwoordt, is er iets misgelopen. Zijn de journalisten wel kritisch genoeg? Of zijn ze een beetje wereldvreemd?

De Stemming, het jaarlijkse ‘onderzoeksproject’ van De Standaard en VRT Nws, beheerste de voorbije week het nieuws, maar oogstte ook kritiek. Niet altijd onterecht.

Journalisten hebben soms meer lezers dan ze zelf beseffen, omdat hun artikels worden overgenomen door andere kranten. Maar dat delen heeft niet alleen voordelen.

Nee, Emmanuel Macron zat net na zijn herverkiezing niet te keuvelen en handjes te schudden met Vladimir Poetin. Gelukkig merkten lezers snel dat er iets niet klopte op de site van De S...

Het Reuzegom-proces was nog geen halve dag bezig, of de vragen kwamen al binnen: waarom noemt De Standaard de beschuldigden niet bij naam?

Sinds kort experimenteert de krant met een nieuwe module waarmee lezers hun mening over prangende thema’s kunnen ventileren. Het lijkt een succes te worden.

Sommige lezers ergeren zich aan het ‘opgeheven vingertje’ dat ze menen te ontwaren in de reeks ‘De strijd om het bord’. Maar de krant wil niemand ook maar iets opleggen, zegt ze.

Hoe zorgvuldig de redactie zich ook aan de regels probeert te houden, toch loopt het soms nog mis. Zeker in het digitale tijdperk.

Een foto van een dood gezin op de ­­ voor­pagina. Een ‘filmmuziekje’ bij ­videobeelden van mensen die vluchten in de vrieskou. Moet dat wel? En is dat ­ziekenhuis wel echt ­gebombardee...

De beslissing om de Russische staatszenders te verbieden in de Europese Unie had meer aandacht verdiend dan ze kreeg in deze krant. Want dit raakt aan de democratische waarden waar we ...

De relatieve terughoudendheid waarmee bericht wordt over de oorlog in Oekraïne, contrasteert met de hyperbolen waarmee ander nieuws soms gedramatiseerd wordt. Gelukkig maar.

Het DS Weekblad dat vorig weekend helemaal aan kunstenaar Rinus Van de Velde gewijd was, was een volledig initiatief van de redactie. Hoe kwam het dan dat sommige lezers dachten dat ...