Het liefst zouden we slapen en pas wakker worden als er een vaccin is. Maria Vlaar over slaap in de literatuur, over dromen en slapeloosheid.
Annelies Verbeke bundelde haar drie langere theaterteksten in een boek. Daarin schetst ze met veel humor personages die worstelen met eenzaamheid, gefnuikte ambities en maatschappelijk...
Annelies Verbeke schreef een brief aan dorpsgenoot en collega Gerard Walschap, dertig jaar na zijn dood. ‘Ik sta steeds verder van Londerzeel af, terwijl ik het werk van Walschap steed...
De diversiteit van onze boekenkast staat onder druk, waarschuwt Annelies Verbeke, dit jaar de Vrije Schrijver van de Vrije Universiteit Amsterdam. Zelfs het Nederlands dreigt van onze ...
NovelleOf Annelies Verbeke een novelle wilde schrijven in de promotieserie over psychische problematiek ‘Te Gek!?’? Het moest gaan over hoogsensitiviteit, een onderwerp waar ze vast ie...
Van #MeToo tot #BlackLivesMatter: met ‘Daar gaan we weer’ schreef Annelies Verbeke een uiterst actuele theatertekst. Voor de boze blanke man heeft ze enig begrip, maar nu ook niet te v...
Succesvol debuteren is fijn, er een vervolg aan breien is de hel, volgens Lize Spit. Mensen die het kunnen weten beamen dat, en hebben zelfs wat advies voor haar in petto.
In deze reeks blikken schrijvers vooruit op het grootste aller mysteries: de dood. Zien ze hun eigen sterfscène al voor zich? Vertrekken ze met de pen in de vuist?
Deze week: schrijfster Annelies Verbeke.
De Opzij Literatuurprijs, voorde beste roman van een Nederlandstalige schrijfster, gaat naar onze landgenote Annelies Verbeke voor haar boek ‘Dertig dagen’.
In deze rubriek bespreekt Annelies Verbeke elke maand een verhalenbundel. Deze keer koos ze voor verhalen van de Deense schrijfster Dorthe Nors.
