Theo Maassen stuurde een peuter en zijn begeleider de zaal uit. De aandacht voor dat voorvalletje leert dat de gedeelde verantwoordelijkheid over onze kinderen steeds meer ‘onbekend terrein’ is.

Ahold-Delhaize legt aandeelhouders in de watten en zet werknemers in de wind, schrijven Miranda Ulens en Sacha Dierckx.

Laten we niet meewarig doen om de terechte zorgen van de boer. Judith Wambacq wijst erop dat zijn hele leefwereld voortdurend onderhevig is aan grote risico’s.

Het armoedebeleid in België is er niet op gericht om mensen uit de armoede te halen, schrijven Bram Vervliet en Wim Van Lancker.

Met de chatbots dreigt zonder controle of inspraak onteigening en kolonisatie, schrijft Robrecht Vanderbeeken.

Vrijdag om 15 uur is de afspraak voor de bezichtiging van het appartement op de tweede verdieping. Op mijn vraag of er al veel gegadigden zijn, antwoordt de makelaar bevestigend.

Ons 21ste-eeuwse neoliberalisme zag literatuur als ‘nutteloze cultuur’ en knikkerde lezen uit het onderwijs. Maatschappelijk én economisch een dure vergissing, blijkt nu.

Dat het proces-Reuzegom heftige emoties zou ­oproepen, stond in de ­sterren geschreven. En dat de roep van (een deel van de) de ­publieke opinie deze week luid zou klinken om de namen publiek te ­make...

De Europese massamigratie van 100 jaar geleden wordt volop herdacht, schrijft Tom Naegels. Maar dat leidt niet tot meer empathie voor hedendaagse migranten.

Het laatste interview met Frank Deboosere is het beste.

President Macron zou Frankrijk verenigen, zegt Ruud Goossens, maar het land is verdeelder dan ooit. Wat ben je met een nalatenschap als na jou de zondvloed volgt?

David Grossman waarschuwt dat zijn land, Israël, op het punt staat zichzelf over de rand van de afgrond te duwen. Een momentopname van ‘de situatie’.

Door star vast te houden aan oude recepten schieten de vakbonden in eigen voet.