Olivier Boehme zie de ‘massamens’ van José Ortega y Gasset voortgezet in het verwende kind van vandaag.

Vijf jaar geleden was Johan de Boose in Rusland, tijdens het WK voetbal. Wat een feest was dat. En hoe onherkenbaar is dat land in die korte tijd, die eeuwigheid, veranderd.

In de commotie over Het verhaal van Vlaanderen maken historici door wat ook virologen overkwam tijdens de pandemie, schrijft Tom Hannes. We kunnen daar, net als toen, wijzer en rijker door worden. Maa...

In september 2021 lanceerde Vlaams ­Belang Jongeren een kliklijn om linkse leerkrachten te rapporteren. Dat lokte felle reacties uit. Hopelijk doet de oprichting van Hypatia dat ook, want de organisat...

Joren Vermeersch maakte er in zijn ­recentste column (DS 23 januari) een cijferbrij van. Hij heeft het over 2.095.950 inwoners in België die in het buitenland geboren zijn (18,1 procent van de bevolki...

De oude ideologische tegenstellingen tussen de centrumpartijen zijn achterhaald, schrijft Koert Debeuf. Ze verzwakken het centrum door elkaar te bekampen in plaats van nauwer samen te werken.

Wat als het studeren van een vreemde taal een Bokrijkambacht wordt, nu ChatGPT en andere AI onder ons zijn, vraagt Jan Van Aken.

Bieke Purnelle ergert zich blauw aan de toon van het onderwijsdebat. Blijkbaar hebben nogal wat mensen heimwee naar een tijdperk waar alleen de kinderen van notabelen geacht werden een diploma te beha...

Lovenswaardig initiatief van minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) om een nationaal fietsregister op te starten, naar het voorbeeld van het succesvolle Brusselse systeem MyBike.Brussel. Maa...

Als er een verband ­ bestaat tussen milieu en migratie, dan laat zich dat vooral in het ­Globale ­Zuiden gevoelen, schrijven vier academici.

Ons brein verwerkt veel informatie zonder dat we ons daar bewust van zijn, maar dat is nog iets anders dan het ‘ onbewuste’.

Dit is het eerste gedicht van Ruth Lasters als onafhankelijk stadsdichter, sinds ze vorig jaar ontslag nam als Antwerps stadsdichter. Het gedicht draagt de naam van de laatste tijger van de Zoo van An...

Europese Marokkanen hebben een sterke band met het land van hun (voor)ouders, schrijft Rachida Lamrabet. Maar ze zijn ook kritisch voor hoe de mensenrechten er elke dag geschonden worden.

De kinderen van Poetins getrouwen maken grote sier in Europese vakantieoorden, schrijft Aleksandr Skorobogatov. Niemand legt die kinderen van oorlogsmisdadigers een strobreed in de weg.

De Franstalige partijen maken zich al op voor een nieuwe communautaire strijd, schrijft Luckas Vander Taelen.