Avond

  1. De tien nieuwsfeiten van de dag

    Nog verdachte opgepakt in onderzoek naar 39 doden in vrachtwagen Essex

      reuters

    In het Engelse Beaconsfield is een 23-jarige man uit Noord-Ierland opgepakt in verband met de 39 doden die eind oktober in een koelcontainer in Essex gevonden zijn. Volgens de politie van Essex wordt hij verdacht van samenzwering voor mensenhandel en samenzwering voor hulp bij illegale immigratie.

    Het gaat al om de zesde arrestatie in het onderzoek naar de mensensmokkel, die aan 39 Vietnamezen het leven heeft gekost.

    Maandag duidelijkheid of bonden sociaal plan Proximus verwerpen

    Bij Proximus heeft 93 procent van de ACOD-leden het zogenaamde transformatieplan weggestemd. De leden van de socialistische vakbond hebben vooral problemen met het ontslagmechanisme dat het plan invoert. Maandag moet duidelijk worden of ook de grootste vakbond bij Proximus, ACV-Transcom het plan verwerpt. Als ook bij het ACV-Transcom een meerderheid van de leden tegenstemt, is een tweederdemeerderheid in het paritair comité niet haalbaar. Proximus gaf enkele maanden geleden al aan dat, als de vakbonden niet zouden instemmen, de raad van bestuur dan in zijn eentje het plan zou goedkeuren.

    Joachim Pohlmann wordt kabinetschef Cultuur

      stefaan temmerman

    Joachim Pohlmann (38) wordt kabinetschef cultuur bij Vlaams minister-president Jan Jambon. Pohlmann werkte op de N-VA-studiedienst en is de rechterhand en vertrouweling van partijvoorzitter Bart De Wever. Hij schreef ook al twee romans.

    23.000 slachtoffers van mensenhandel in ons land

    In 2018 waren er 23.000 slachtoffers van mensenhandel in België. Dat staat in het jaarrapport van het federaal migratiecentrum Myria. De politiediensten stelden vorig jaar echter maar 358 inbreuken met elementen van mensenhandel vast. Bij het parket zijn 301 dossiers van mensenhandel binnengekomen, met telkens minstens één slachtoffer.

    Myria vraagt de toekomstige federale regering de strijd tegen mensenhandel opnieuw op de voorgrond te plaatsen. Dan zijn er ook meer middelen nodig om slachtoffers op te sporen, om diepgravend onderzoek te kunnen voeren naar de daders en om de slachtoffers goed te begeleiden.

    Van Acker probeerde als Vacker speurders te misleiden

    Hilde Van Acker, de Belgische op de ‘Most Wanted’-lijst van Europol die deze week in Ivoorkust opgepakt werd, had haar identiteit veranderd en ging door het leven als Marlene Vacker. Dat deelde de Ivoriaanse gendarmerie mee na haar arrestatie. Haar kompaan Jean-Claude LaCote liet zich Stephane Daniel LaCote noemen. De gendarmerie verspreidde ook een foto van het duo. De twee kregen in 2011 in ons land levenslang wegens de moord op een Britse zakenman in 1996.

    Meer dan tachtig procent van adolescenten beweegt te weinig

    Meer dan tachtig procent van de adolescenten wereldwijd is volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) niet actief genoeg, en die zittende levensstijl bedreigt hun gezondheid. Oorzaak van de inactiviteit is volgens de experts te zoeken bij de elektronische revolutie, die de bewegingspatronen van adolescenten deed veranderen.

    Tussen 2001 en 2016 daalde het aandeel van inactieve adolescenten slechts met 2,5 procentpunt. Terwijl jongens iets sportiever werden, doen de meisjes het wereldwijd net slechter dan vijftien jaar geleden. Voor België tonen de cijfers nagenoeg een status quo: net zoals in 2001 beweegt 83,5 procent van de Belgische jongeren te weinig. Bij jongens is dat 79,2 procent, bij meisjes 88 procent.

    Budget gezondheidszorg goedgekeurd: gratis anticonceptiemiddelen tot 25 jaar

      belgaimage

    De ministerraad heeft het licht op groen gezet voor het budget van de gezondheidszorg voor volgend jaar. Die begroting, goed voor meer dan 27 miljard euro, zorgt ervoor dat anticonceptie volledig gratis wordt voor vrouwen tot 25 jaar en dat het remgeld voor verschillende geneesmiddelen naar omlaag gaat.

    Victoria’s Secret annuleert lingerieshow

    Victoria’s Secret heeft beslist om zijn lingerieshow dit jaar te annuleren. De show van de gevleugelde topmodellen kreeg al langer kritiek en werd al geschrapt van de Amerikaanse televisie. Het lingerielabel ligt onder vuur en wordt verweten alleen ranke en slanke vrouwen sexy voor te stellen. De kijkcijfers en de verkoopcijfers zakten de voorbije jaren merkbaar. Volgens Business Insider keken vorig jaar nog maar 3,3 miljoen mensen naar de show, het laagste cijfer ooit. In 2013 waren er nog 9,7 miljoen geïnteresseerden. Moederbedrijf L Brands draaide in het derde kwartaal een nettoverlies van 252 miljoen dollar.

    Rode Duivels spelen op EK in Sint-Petersburg en Kopenhagen

    Op Euro 2020 is België ingedeeld in een groep met Rusland en Denemarken. Die twee landen spelen volgende zomer gastheer voor het EK voetbal en mogen dus in principe hun groepswedstrijden voor eigen volk afwerken. Maar omdat beide landen in dezelfde poule worden onderverdeeld – groep B, met België als reekshoofd – werd geloot wie in het onderlinge duel het thuisvoordeel zou krijgen. Dat werd Denemarken: dat ontvangt Rusland in Kopenhagen. De Russen spelen hun thuiswedstrijden in Sint-Petersburg tegen België en tegen Wales of Finland. De derde groepswedstrijd in Sint-Petersburg wordt er een tussen de Rode Duivels en Wales of Finland.

    Fans Club Brugge niet vervolgd voor antisemitische gezangen

    Vier supporters van Club Brugge die vorig jaar antisemitische liederen zongen na een wedstrijd tegen Anderlecht, worden niet vervolgd. Het parket seponeerde de zaak. ‘Een stadionverbod was voldoende als straf’, klinkt het.

    Voor de Joodse gemeenschap is het onbegrijpelijk dat het gerecht de zaak laat vallen. ‘Een middelvinger in mijn gezicht’, zegt Michael Freilich, Kamerlid N-VA en vertegenwoordiger van de Joodse gemeenschap in België. ‘Hier wordt het signaal gegeven dat racisme en antisemitisme geen prioriteit zijn.’ Dat Club Brugge de vier een stadionverbod oplegde, noemt hij positief. ‘Zij hebben het duidelijk wel ernstig genomen. Maar het parket maakt zich er hier wel heel makkelijk van af.’

  2. gevonden

    Niet minder dan vijftien van de twintig oorspronkelijke namen op de Belgische lijst zijn al opgepakt. photo news

    De magie van de Most Wanted-lijst

    Soms lijkt het eenvoudig: zet een voortvluchtige crimineel op een Most Wanted-lijst en binnen de kortste keren zit hij of zij achter de tralies. Sinds de aftrap van de Belgische lijst, in 2016, zijn vijftien van de twintig oorspronkelijke namen erop al gearresteerd.

    Nikolas Vanhecke

    Voor de 56-jarige Hilde Van Acker, die afgelopen week net zoals haar ex-partner Jean-Claude Lacote (53) werd opgepakt in het Afrikaanse Ivoorkust, is het plots vrij snel gegaan. Onder de titel ‘crime has no gender’ kreeg zij vier weken geleden nog een plaats op een specifieke Most Wanted-lijst van Europol, waarop enkel vrouwelijke voortvluchtigen figureren. Van Acker werd samen met Lacote veroordeeld voor de moord op een Britse zakenman in 1996. De opname van Van Acker op die lijst met vrouwen leidde tot hernieuwde aandacht voor de vrouw die van scoutsmeisje uit Sint-Niklaas uitgroeide tot een jarenlang gezochte moordenares.

    Het Fugitive Active Search Team (FAST) van de Federale Politie zoekt naar ongeveer 1.700 voortvluchtige veroordeelden. Op een Belgische Most Wanted-lijst staan twintig namen, op de algemene lijst van Europol prijken er ongeveer drie per lidstaat, met nu in totaal zestig figuren. De plaatsen zijn ‘duur’ en worden dus weloverwogen uitgereikt. ‘Onze selectie gebeurt op tactisch-strategische basis’, verklaarde Martin Van Steenbrugge, de chef van het FAST, bij de voorstelling van de Belgische lijst (hij was vandaag niet bereikbaar voor extra commentaar). ‘We hopen nog iets uit de brand te slepen in een dossier. Als we iemand op de hielen zitten, kan het minder slim zijn om een foto online te zetten. Die persoon zal zich dan mogelijk geviseerd voelen.’

    Collega’s aanporren

    Vorige maand, toen die Europese lijst met vrouwelijke criminelen werd voorgesteld, was Van Acker al een oudgediende op de Belgische Most Wanted-lijst. Zij staat er al op van bij het begin, in het najaar van 2016 – overigens als enige vrouw. Haar selectie was niet toevallig: de politie vermoedde al langer dat ze samen met Lacote ondergedoken leefde in Ivoorkust. Een arrestatie was dus haalbaar. Maar de Belgische politie kan niet zomaar in Abidjan mensen van hun bed gaan plukken, dat is de taak van de plaatselijke autoriteiten. Door Van Acker en Lacote op die Most Wanted-lijsten te plaatsen, werd voor iedereen – ook de Afrikaanse collega’s – duidelijk dat onder anderen zij op net dat extra tikje aandacht kunnen rekenen, waardoor politiediensten al eens sneller in actie schieten.

    Intussen zijn niet minder dan vijftien van de twintig oorspronkelijke namen op de Belgische lijst opgepakt. Indertijd nam de Europese Most Wanted-lijst een vliegende start: na een half jaar waren veertien van de 42 mannen die er oorspronkelijk op stonden al gearresteerd. (Telkens wanneer een persoon is opgepakt, komt er een andere naam in de plaats.) Eén van de Belgische veroordeelde voortvluchtigen, Zakaria Benaissa, liep tegen de lamp toen hij in Gabon zijn verblijfsvergunning wilde vernieuwen. Een lokale ambtenaar googelde zijn naam en kwam terecht op de Most Wanted-lijst, waarna hij Benaissa aangaf.

    Belgisch snelheidsrecord

    In de Verenigde Staten werkt de FBI al sinds 1950 met een publieke Most Wanted-lijst. Er hebben sindsdien 532 namen op gestaan, van wie er 488 zijn gearresteerd of gelokaliseerd. In België en Europa heeft het tot 2016 geduurd tot politiediensten van start gingen met zo’n lijst. Nu iedereen praktisch permanent kan worden gelokaliseerd op basis van smartphonegebruik, is het opvallend dat er wordt ingezet op zo’n rechttoe rechtaan, bijna ouderwets opsporingsmiddel. Net de toegankelijkheid van online informatie maakt de Most Wanted-lijsten doeltreffend en werkbaar: het kost veel minder moeite om de inhoud hiervan te verspreiden en aan te passen na een arrestatie dan wanneer er in pakweg alle Europese hoofdsteden reclameborden zouden worden beplakt en opgefrist met de mug shots van de voortvluchtigen. Op tijd en stond geeft Europol er een nieuwe draai aan door er bijvoorbeeld een adventskalender of een Panini-stickeralbum van te maken.

    Telkens kan die lijst met criminelen rekenen op media-aandacht, en daar is het de politie ook om te doen. Bij de veertien Europese criminelen die op een half jaar tijd werden opgepakt, speelde in acht van de gevallen een tip van het publiek een doorslaggevende rol. Het snelheidsrecord gaat wel naar een drugsdealer die op de Belgische lijst stond: enkele uren na de publieke lancering van die lijst werd Marc De Block, veroordeeld tot zeven jaar, in de boeien geslagen omdat een buur hem had herkend.

  3. N-VA-woordvoerder af

    Joachim Pohlmann behoort al jarenlang tot de absolute top van de N-VA.   jimmy kets

    Rechterhand De Wever wordt kabinetschef Cultuur

    Joachim Pohlmann, al jarenlang N-VA-woordvoerder en rechterhand van Bart De Wever, stapt over naar de Vlaamse Regering. Hij wordt kabinetschef Cultuur bij minister-president Jan Jambon.

    Matthias Verbergt

    N-VA-woordvoerder Joachim Pohlmann krijgt een cruciale rol toebedeeld in het Vlaamse cultuurbeleid. Vlaams minister-president Jan Jambon stelt hem aan als kabinetschef voor Cultuur. Pohlmann was de afgelopen jaren de rechterhand en absolute vertrouweling van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Pohlmann was zijn woordvoerder, schreef speeches en was instrumenteel voor de ideologische koers die De Wever voor zijn partij uitstippelde.

    Romancier

    De 38-jarige Pohlmann is een cultuurliefhebber en werkte een tijdlang op de studiedienst van de N-VA op het domein cultuur. Hij schreef zelf twee romans onder zijn eigen naam: Altijd iets (2012) en Een unie van het eigen (2016).

    In zijn columns voor de krant De Morgen schrijft Pohlmann regelmatig over cultuur. Daarin bekritiseert hij onder meer de ‘mondaine links-liberale elite’ die zich ‘met haar pretentie rond een open samenleving’ een ‘morele superioriteit’ toedicht.

    ‘Bende cultuurbobo’s’

    ‘In artistieke en intellectuele kringen blijft men de werkelijkheid benaderen vanuit de oude politiek correcte paradigma’s’, schreef hij ook. ‘De cultuurconsument wordt zo een beeld op de werkelijkheid opgedrongen dat niet altijd strookt met diens ervaring.’

    Pohlmann neemt het regelmatig op tegen ‘politieke, artistieke en academische kringen’, met zinsneden als ‘een bende cultuurbobo’s’ en ‘de verstikkende politieke correctheid’ en ‘het cultuurrelativisme’ die zouden heersen bij ‘de intellectuele, artistieke en academische elite’.

    Pohlmann staat ook bekend voor zijn kritiek op de erfenis van de studentenrevolte van mei ‘68. Hij groeide op in het Kempense dorp Postel in een progressief gezin van mei 68’ers, maar ontwikkelde zich tot een rechts-conservatief. In interviews spreekt Pohlmann zelf van een ‘tegenreactie’. Zijn Duitse familienaam dankt hij aan zijn Oostenrijkse grootvader.

    Besparingen

    Twee weken geleden bleek dat Jambon, die de bevoegdheid bij zijn minister-presidentschap in portefeuille heeft, bespaart op cultuur. Het gros van de kunstenorganisaties en de socioculturele verenigingen verliezen zes procent van hun subsidies.

    Het totale cultuurbudget daalt volgend jaar naar 508 miljoen euro, van 518 miljoen dit jaar. De beslissing kwam de regering op luid protest van de cultuursector te staan. Pohlmann moet die besparingsoperatie in goede banen leiden.

    VN-Migratiepact

    Een jaar geleden kwam Pohlmann in opspraak omdat onder zijn verantwoordelijkheid, als hoofd van de N-VA-communicatiedienst, de partij een controversiële online campagne op sociale media lanceerde tegen het VN-Migratiepact.

    Die tekst met internationale afspraken over migratie, door de N-VA naar de plek van ondertekening het Marrakechpact genoemd, leidde tot het vertrek van de N-VA uit de regering-Michel, gevolgd door haar val.

    Absolute top van N-VA

    De campagne, die meerdere onwaarheden bevatte, werd na hevig protest binnen en buiten de partij offline gehaald. Eerder vorig jaar kwam Pohlmann in het nieuws omdat hij een opleiding tot reservist bij het Belgisch leger had gevolgd.

    Pohlmann leerde De Wever kennen in 2001 aan de KU Leuven, waar Pohlmann student politieke wetenschappen was en de huidige Antwerpse burgemeester assistent bij de geschiedenisopleiding. In 2006 begon Pohlmann voor hem te werken.

    Intussen behoort de naar Borgerhout verhuisde Pohlmann al jarenlang tot de absolute top van de N-VA. Voor De Wever en de partij zelf is het vertrek van Pohlmann een aderlating. Het is nog niet bekend wie het woordvoerderschap en de communicatiedienst zal overnemen.

    ‘Mijn persoonlijke overtuiging doet niet ter zake’
    In een eerste reactie zegt Pohlmann aan De Standaard dat hij het wantrouwen van de culturele sector wil wegnemen. ‘Ik wil hen ervan overtuigen dat ik met de beste intenties kom’, zegt hij. ‘Ik ga eerst en vooral met de mensen uit de sector praten, en luisteren naar hun grieven. Ik neem aan dat er nu veel achterdocht, misnoegen en wantrouwen heerst. Dat moeten we wegnemen. Ik heb geen zin om in onmin te werken. We moeten snel aan de slag gaan.’
    Pohlmann geeft toe dat zijn aard ‘eerder conservatief’ is. ‘Maar mijn persoonlijke overtuiging doet niet ter zake. De cultuursector, of toch een deel ervan, heeft een andere mening. Dat respecteer ik. Dat respect is ook nodig. Ik ga nu gesprekken aangaan om de cultuurwereld te leren kennen en omgekeerd. Ik wil hen ervan overtuigen dat ik met de beste intenties kom.’

  4. Dilemma

    Sinterklaas was nog maar in Antwerpen aangemeerd, of zijn bestaansrecht werd al in twijfel getrokken.  joris herregods

    Maak ik mijn kind wijs dat een oude man speelgoed komt brengen?

    Na Zwarte Piet staat nu ook de goedheilige man zelf ter discussie. Moeten we morele wroeging voelen en berokkenen we een kind schade als we meegaan in het sinterklaasverhaal?

    Ingeborg Deleye

    Ik hoorde mijn kleuter zich luidop afvragen of dat paard nu niet gewoon Mooi Weer mocht heten – in plaats van Slecht Weer Vandaag – en ik besefte dat met het ouderschap ook de poort naar de wereld van letterkoekjes en hoefgetrappel op het dak weer wagenwijd opengaat. Ik had het bijna als argument gepropageerd om aan kinderen te beginnen, maar plots wist ik niet meer of ik eigenlijk wel goed bezig was. Sinterklaas was nog maar in Antwerpen aangemeerd, of zijn bestaansrecht werd al op verschillende fora in twijfel getrokken. Historica, illustratrice en moeder Noëmie Willemen sprak donderdag in een column in deze krant haar twijfel uit. ‘Installeren we de leugen, hoe dierbaar ze ons ook was?’ Dezelfde dag schreef filosoof Maarten Boudry een opiniestuk in De Morgen waarin hij bedenkingen maakte bij de ‘georganiseerde leugen’ en het ‘intergenerationele complot’ rond de goedheilige man.

    ‘Nee, dat was geen satire’, ontkracht Boudry onze twijfel aan de telefoon. ‘Ik heb ook nergens gezegd dat ik vind dat het sinterklaasfeest afgeschaft moet worden. Je zou het ook kunnen beleven als een toneelstuk, zonder dat je kinderen wijsmaakt dat de Sint écht is. Ik wil het debat openen omdat ik enerzijds morele wroeging opmerk bij ouders, en getuigenissen hoor van volwassenen die getraumatiseerd zijn door de leugen van Sinterklaas. We moeten de afweging durven te maken. En als dan blijkt dat de koude douche van de waarheid niet schadelijk of zelfs zinvol is voor een kind, dan is het tenminste onderzocht.’

    Pretbederver

    Bart Soenens, ontwikkelingspsycholoog aan de Ugent, ziet weinig graten in de magie rond Sinterklaas. ‘De leeftijd waarop kinderen vatbaar zijn voor het sinterklaasverhaal, van 2 tot 6 jaar, is wat de Zwitserse psycholoog Jean Piaget de pre-operationele fase heeft genoemd. Kinderen hebben een duidelijk beeld van de werkelijkheid, maar maken nog veel denkfouten. Een van die denkfouten is het magisch denken, waardoor ze heel gevoelig zijn voor fantasie. Het is de reden waarom kleuters van feeën, trollen en tovenaars houden. Sinterklaas heeft daarin volgens mij geen ander statuut, behalve dat we die figuur als volwassene mee cultiveren. Maar als je met je kind naar Spider-man gaat kijken, ga je voor of na de film toch ook niet zeggen dat Spider-man niet bestaat? Je bederft de pret als je hun fantasie het werk niet laat doen.’

      belga

    Niet als autoriteitsfiguur

    Nina Mouton is klinisch psychologe, gezinstherapeute in opleiding en beheerder van Nina’s Babbelgroep, een Facebook-groep met 5.200 leden waar het onderwerp dezer weken ook voer voor discussie is. ‘Ik vind dat ouders moeten doen waar ze zich goed bij voelen. Voel jij het aan als liegen, dan kun je misschien het historische verhaal vertellen en zeggen dat wij er nu een mooie traditie van gemaakt hebben, waarbij we de naamdag van Sinterklaas vieren.’ Daarnaast vindt Mouton ook de persoonlijkheid van het kind een belangrijke leidraad. ‘Een oude man die ’s nachts in het huis komt om er cadeautjes neer te leggen, kan voor sommige kinderen best beangstigend zijn. In dat geval kun je het verhaal bijvoorbeeld een beetje aanpassen, of andere accenten leggen.’

    Bart Soenens zet twee belangrijke kanttekeningen bij de schadeloosheid van de sintenmanie. ‘Als een kind rond de leeftijd van zes jaar zelf vragen begint te stellen, dan is dat wel het moment om open kaart te spelen. Rond die leeftijd maakt het denken van een kind de overgang naar concreet operationeel denken, waarbij ze een stuk logischer en rationeler nadenken. Tegen hun eigen kritische zin blijven ingaan op dat moment, kan wél hun vertrouwen schaden. Ook het motivationele standpunt, waarbij ouders de sint gebruiken als een autoriteitsfiguur, kan een kind achteraf als bedrog ervaren.’

    Onvoorwaardelijk

    Vooral het idee van het boek met de stoute kinderen vindt Nina Mouton een schandvlek op de rode albe van de Sint. ‘Hij komt, hij ziet alles en hij heeft een boek waarin alles wat je doet, opgeschreven staat. Dat dreigende element is toch verschrikkelijk? De Sint is geen manier om het gedrag van een kind bij te sturen, of het “flink” te laten zijn. Die gespeelde opluchting ook elk jaar, als Sinterklaas plechtig meldt dat er geen stoute kinderen zijn. Natúúrlijk zijn er geen stoute kinderen, alleen kinderen die het lastig hebben en onze hulp nodig hebben. De kern van het sinterklaasfeest is dat het onvoorwaardelijk is. Beschouw het gewoon als een verwennerij, vergelijkbaar met een verjaardag.’

    Conclusie: als u en uw kinderen plezier vinden in de sinterklaastraditie, kan het geen kwaad om in de fantasie mee te gaan. Speel wel open kaart als een kind zélf kritische vragen begint te stellen, en zet de oude man met de baard vooral niet in als een gezagsfiguur om uw kind in het gareel te houden.

  5. ds audio

    Voor zowat alles is er een coach. Kunnen we dan niets meer zelf?

    Scheiden, opvoeden, opruimen, verhuizen: voor elke hobbel in het leven kun je tegenwoordig een professional inhuren. Zijn wij, moderne mensen, dan zo hulpeloos?

    Zijn al die coaches een overbodige luxe? Of zijn ze net een slimme vorm van zelfzorg? En wat zegt het over ons, moderne mensen, dat we zo vaak professionele hulp inroepen, op zoveel domeinen? Journaliste Eva Berghmans zocht het uit.

  7. opgelijst

    Een van de vernieuwingen van Samsung: het opvouwbare scherm.  reuters

    Samsung is meest innovatieve bedrijf van de wereld

    Het Zuid-Koreaanse technologiebedrijf Samsung komt uit een Duitse studie naar voor als het meest innovatieve bedrijf van de wereld. Ook op nummer drie staat een bedrijf uit Zuid-Korea: LG Electronics.

    Johan Rasking

    De ranglijst van de honderd meest innovatieve bedrijven werd vanmorgen gepubliceerd op de website van het Duitse Handelsblatt. De ranking is gebaseerd op een rapport van het Duitse onderzoeksbureau Patentsight, dat niet alleen het aantal patenten wereldwijd oplijst, maar ook hun commerciële en maatschappelijke relevantie.

    Die dubbele benadering is van groot belang, tekent Handelsblatt op bij Florian Grassi, technologie-expert en partner bij Boston Consulting. ‘Succes bij innovatie hangt voor bedrijven niet alleen af van de creativiteit van hun R&D-afdeling, maar van de gehele organisatie. Als er geen innovatiecultuur heerst, met ruimte voor falen en opnieuw proberen, en met een gedrevenheid om te leren uit gemaakte fouten, wordt het moeilijker voor dat ene geniale idee om boven te drijven.’

    Zuid-Korea boven

    Bij Samsung lukt dat blijkbaar het best, zo menen ze bij Patentsight. Het Zuid-Koreaanse technologiebedrijf is bij de meeste consumenten vooral gekend als producent van smartphones en tv-schermen, maar is (onder meer) ook nog actief als scheepsbouwer, chemieproducent, verzekeraar en hoteluitbater. Achter die ene bedrijfs- en merknaam gaan tientallen divisies en dochterbedrijven schuil. Samsung is een heus conglomeraat.

    Zuid-Korea doet het trouwens opmerkelijk goed in deze ranglijst: op nummer 3 prijkt nog een elektronicareus met LG Electronics.

    Zuid-Korea scoort met Samsung en LG Electronics goed op de lijst.  belgaimage

    Farma scoort goed

    Toch zijn het de Verenigde Staten die de top-10 beheersen, met zes bedrijven, onder wie de it-reuzen Alphabet (Google), Intel en Microsoft. Die moeten het wel afleggen tegen de Amerikaanse farmagigant Johnson & Johnson, het moederbedrijf boven het Belgische Janssen Pharmaceutica. Op zijn beurt moet J&J wereldwijd alleen Samsung laten voorgaan.

    Veel dichter dan de link met J&J komt België overigens niet. In de mondiale top-100 van innovatieve bedrijven prijkt geen enkele Belgische naam.

    Opmerkelijk: de Amerikaanse iconen Apple en Facebook halen de top-10 niet. Facebook moet het met de 81ste plaats stellen.

    Magere oogst in Europa

    De innovatielijst wordt gedomineerd door drie landen: de Verenigde Staten met 35 bedrijven, China en Japan met elk 20.

    De Europese oogst is heel wat magerder. Het zijn Duitsland en Nederland die met respectievelijk zes en drie bedrijven de eer redden. Uit Nederland gaat het om Philips, Signify (het vroegere Philips Lighting) en Here (gps-localisatie). De Duitse bedrijvengroep wordt aangevoerd door Volkswagen.

    Voorts zijn er een handvol namen uit Frankrijk, Ierland, Zweden, Zwitserland en Finland. Dit groepje bevat onder meer Nokia en Ericsson.

  8. Doorstart

    De opening van de nieuwe winkel in Antwerpen moest in nauwelijks vier maanden geregeld worden. sebastian steveniers

    De terugkeer van McGregor

    Een trio van zakenmannen blaast McGregor nieuw leven in. Vandaag opent de Antwerpse vestiging opnieuw de deuren. ‘We gaan het anders aanpakken dan de vorige eigenaren.’

    Veerle Windels

    Een tomeloze brok energie. Zo kennen we Michael Arts. De modeondernemer werkte in een vorig leven voor PVH, het modeconcern dat onder meer Calvin Klein en Tommy Hilfiger in de portefeuille heeft. Hij was mee verantwoordelijk voor de heropleving van Hilfiger in Europa en heeft nu zijn schouders gezet onder McGregor. Dat doet hij samen met eigenaars Fred Gehring (ex-ceo van Tommy), Ludo Onnink (ex-coo van Tommy), DM Equity Partners (van de Nederlandse keukenkampioen Ben Mandemakers en Rob ten Heggeler) en Alain Broekaert, die de Belgische markt voor zijn rekening neemt. McGregor ging al tweemaal failliet, maar dat deert de heren niet. ‘Het merk heeft een prachtige geschiedenis waarmee we zelfs vandaag nog mooie dingen kunnen doen’, zegt Arts, die zich moeit met zowat alles wat tussen esthetiek en commercie in zit. De eerste eigen McGregor winkels zijn al een feit, in Breda, Den Haag, Rotterdam, Amsterdam en Gent. Vandaag opent Antwerpen de deuren. Een huzarenstukje, want Arts moest dat in nauwelijks vier maanden voor mekaar krijgen.

    Absolute hit

    McGregor is van oudsher Amerikaans. Het bedrijf begon in 1929 in New York en werd een absolute hit in de mannenmode in de jaren 1950-1960. Arts: ‘Ralph Lauren startte zijn bedrijf in 1967, maar eigenlijk was McGregor hem voor met wat tot dan toe niet bestond: sportswear. McGregor lanceerde dat woord via de reclamecampagnes die het toen in Amerika deed.’

    ‘Het merk was absoluut uniek en werd een vaste waarde in de mannenmode. Bekijk het in die tijd: Mannen konden plots met vakantie gaan. Ze gingen vissen, maar ook auto rijden en ze hadden andere outfits nodig dan wat ze doorgaans op het werk droegen.’

      sebastian steveniers

    Arts dook in de vroege verhalen, haalde oude campagnebeelden van onder het stof en diepte ook oude modellen op die hij in de komende collecties een tweede leven wil geven. ‘The Drizzler’ is er zo een: een regenjas uit de jaren 1920, die absoluut tijdloos oogt en in januari opnieuw in de rekken hangt. Volgens Arts is net dat de kracht van McGregor en hebben vorige eigenaars daar niet altijd genoeg respect voor gehad.

    ‘Als merk houden we vast aan drie pijlers: legacy, wat staat voor onze geschiedenis, onze herinneringen, classic, omdat we nu eenmaal klassiek zijn en daar is niks mis mee, en tenslotte evolution, want we willen weer aan die toekomst bouwen.’

    Past hij daarbij toe wat bij Tommy Hilfiger eerder werkte? ‘Ik kijk niet naar Hilfiger, evenmin naar andere labels. Dat heb ik nooit gedaan. Het belangrijkste hier is het verleden aan de toekomst koppelen.’

    Sfeer van New York

    Arts gelooft in een continue wisselwerking tussen online of offline, met de fysieke winkel als een zeer strategische plek. ‘Om de vier à zes weken brengen we nieuwe producten in de winkel, iets wat ik jaren geleden al leerde van Brian Redding, de oprichter van Scapa. We plannen een mooie mix met producten van andere merken en een men’s grooming corner. Die komt, net als de rest van de winkel, in een sfeer die doet denken aan New York.’

    ‘Naast de eigen winkels (vaak mét koffiehoek) wordt ingezet op multimerkzaken. Vandaag zijn er dat al zo’n 40 in België en Nederland, twee afzetmarkten waar McGregor het in het verleden altijd erg goed heeft gedaan en waar de (spontane) merkbekendheid zo’n 35 procent bedraagt. Europa en de rest van de wereld zijn opties voor nadien.

    Arts wil in de McGregor-winkelseen heel duidelijke boodschap brengen voor de klant. ‘Via RFID (Radio Frequenced Identification, red.) kan nagegaan worden welke producten in welke winkels voorradig zijn, kwestie van snel te schakelen als een klant iets wil dat er in die ene winkel net niet is. De tijden zijn op alle vlakken veranderd. Een klant weet tegenwoordig perfect wat hij wil en eist ook transparantie over de hele lijn.’

      sebastian steveniers

    Ook wat duurzaamheid betreft? Arts noemt de term belangrijk, maar niet primordiaal. ‘Voor de inrichting van de winkel hebben we veel recuperatiemateriaal gebruikt. Wat de productie betreft, zitten we deels in Europa, deels in het Verre Oosten, maar het zou wel eens kunnen dat we de productie verhuizen naar de States. Net zoals vroeger.’

    Illustrator Sjjoukje Bierma

    Ook al gaat de mannenmode in het middensegment door woelige wateren – het label Essentiel kondigde eerder deze week aan de mannenlijn af te stoten –, volgens Arts zijn er nog opportuniteiten. ‘McGregor hoeft niet erg groot te worden, maar toch kunnen we er een mooie business van maken. Het merk is nooit zijn reputatie kwijtgeraakt en zowat iedereen heeft er een stuk van in de garderobe hangen. Er is sowieso al veel werk verricht. Bovendien: het label beperkt zich ook niet tot jonge mannen.’ Waarmee Arts bedoelt: het oude hokjesdenken is overboord gegooid. ‘In het verleden werkte McGregor graag met illustratoren als de befaamde Gruau. We doen dat nu opnieuw, met de Nederlandse Sjjoukje Bierma, die voor elke winkel verschillende illustraties maakte, maar nooit echt een type man neerzet. Liever suggereren dan een campagne met een model, waardoor je de helft van je publiek meteen de rug toekeert.’

    Of dat publiek op de terugkeer van McGregor zit te wachten, blijft de vraag. De winkels in Nederland die enkele weken terug de deuren openden, noteren alvast mooie cijfers. ‘Het blijft een start-up’, zegt Arts, ‘weliswaar met mensen aan het roer die samen een ongelooflijke knowhow op zak hebben. Dat ze dan nog lekker de voeten op de grond houden, is mooi meegenomen.’

  9. Poetins geheim leger

    Wagner is onderdeel van Concord Group, een bedrijf in handen van zakenman Jevgeni Prigozjin, ook wel bekend als ‘de kok van Poetin’.  ap

    Huurlingen vechten en moorden voor Moskou

    In alle landen waar de Russische firma Wagner vuile klussen opknapt, volgen lucratieve contracten met de overheid.

    Eva Cukier, NRC

    Drie gemaskerde mannen zingen een liedje terwijl ze een Syrische deserteur met een voorhamer bewerken. Het liedje gaat zo: ‘Ik haal mijn zware automatische wapen van mijn schouder, ik schiet op de zoon, ik schiet op de moeder.’ In het accentloze Russisch van de drie vormen de woorden een rijmpje. Wanneer ze de man onthoofden, moedigen ze elkaar aan. ‘Laat zijn benen maar zitten, daaraan hangen we hem op.’ Dan steken ze het lichaam in brand.

    Woensdag publiceerde de Russische krant Novaja Gazeta onderzoek naar aanleiding van de video, die eind vorige week online verscheen. Conclusie: de drie horen zeer waarschijnlijk bij de Russische huurlingenfirma Wagner Group, het onofficiële militaire vehikel waarmee Rusland in instabiele landen sinds 2014 zijn invloed uitbreidt.

    Wagner-leden werden voor het eerst gespot in 2014 in Oekraïne. Sindsdien dook de firma op in tientallen landen, waaronder Syrië, de Centraal Afrikaanse Republiek, Soedan, Libië, Venezuela, Mozambique en zelfs het straatarme Madagascar. Onder de activiteiten: geheime militaire operaties, bewaking van mijnen en boorlocaties, de beveiliging van regeringsleiders en inmenging in lokale verkiezingen.

    Alles wijst naar het Kremlin

    Talloze journalistieke onderzoeken verschenen al over Wagner-operaties en allemaal wijzen ze naar het Kremlin. Dat is opmerkelijk: de werving en inzet van huurlingen is volgens de Russische grondwet verboden.

    Wagner is onderdeel van het Moskouse bedrijf Concord Group, in handen van zakenman Jevgeni Prigozjin. ‘De kok van Poetin’ wordt hij wel genoemd, vanwege zijn connecties met de Russische president en zijn cateringbedrijf, dat maaltijden verzorgt voor scholen, ziekenhuizen en het Russische leger. In 2016 belandde de oligarch op de Amerikaanse sanctielijst als ‘brein’ achter de Petersburgse trollenfirma IRA, die zich mengde in de Amerikaanse verkiezingen.

    Manager van Concord is Dmitri Oetkin. De geboren Oekraïener werkte twintig jaar voor de Russische militaire inlichtingendienst GROe. Zijn codenaam ‘Wagner’ zou hij danken aan zijn liefde voor de componist en voor het Derde Rijk. Oetkin kreeg in 2014 de leiding over Wagners operaties. Gewelddadige, maar lucratieve klussen waarmee het Kremlin zich liever niet openlijk afficheert.

    Gezichtsherkenningsapp

    Volgens Novaja Gazeta hoort ten minste een van de Russen in de onthoofdingsvideo hoogstwaarschijnlijk bij Wagner. ‘Verberg je gezicht… Ach, laat ook maar, deze video zal toch nergens terechtkomen’, klinkt het in het filmpje. Daarop laat een van de drie zijn sjaal zakken, zijn gezicht komt vol in beeld.

    De journalisten haalden de Russische gezichtsherkenningsapp FaceClone erbij, die gezichten aan online profielen kan linken. Eén hit springt eruit: Stanislav D. uit Stravropol. Volgens zijn contract, in het bezit van de krant, is hij sinds 2016 als scherpschutter werkzaam voor Wagner ‘ten behoeve van Russische belangen in het buitenland’.

    De locatie van het filmpje wijst eveneens op Wagner-betrokkenheid. De onthoofding zou volgens Arabische media plaatsgevonden hebben nabij het Sha’er gasveld in de provincie Homs, dat in 2017 met behulp van huurlingen werd heroverd op IS. Kort daarop kwam de exploitatie ervan in handen van de in Syrië zeer actieve Russische grondstoffenfirma Evro Polis, gelieerd aan Prigozjin.

    Het verdienmodel achter de huurlingen

    Daarmee komt Wagners’ verdienmodel in beeld. In alle landen waar de firma verschijnt, volgen lucratieve overheidscontracten. Toen de Libische generaal Haftar vorig jaar Poetin bezocht, was naast Defensieminister Sjojgoe ook Prigozjin aanwezig.

    Dit jaar bleek dat een aan Prigozjin gelieerd bedrijf goud delft in Soedan, waar zowel het Kremlin als Wagner goede zaken doen met de recente afgezette president Bashir. In het gasrijke Mozambique won Wagner dit jaar een tender van de regering voor een operatie tegen radicale islamisten. Zeven Russische huurlingen werden vermoord door rebellen.

    ‘Geld en politiek, het was duidelijk dat wij niet konden concurreren met Wagner’, luidde het commentaar van een lokale firma deze week aan The Moscow Times. En inderdaad: Wagner is goedkoop en effectief, precies zoals Poetin het graag heeft.

    Russiche tanks in het noordoosten van SyriPe.  afp

    Zijn er ook bewijzen?

    De vraag is: hoe goed zíjn de banden tussen Wagner en de Russische overheid? Jevgeni Prigozjin is meermaals gespot op foto’s met Poetin, de bekendste is die uit 2002 waarop hij Poetin en de Amerikaanse president George Bush een diner serveert in het Kremlin. Meerdere anonieme oud-medewerkers hebben verklaard dat Wagner samenwerkt met het Russische leger. Sinds 2014 trainen Wagner-rekruten inderdaad op een legerbasis van het ministerie van Defensie in het Zuid-Russische Krasnodar – al worden de barakken in documenten aangeduid als ‘kinderkamp’.

    Net buiten de basis staat een standbeeld van een Russische ‘vrijwilliger’: zijn arm omklemt een kalasjnikov, een bang kind omklemt zijn been. Precies zulke standbeelden verschenen vorig jaar in het Syrische Palmyra en de Oekraïense ‘Volksrepubliek’ Loehansk.

    Maar het duidelijkste bewijs kwam vorig jaar van de Russische organisatie voor oorlogsveteranen, die pleitte voor betere rechten voor huurlingen en een formalisering van hun relatie met de overheid. Leden van private beveiligingsbedrijven zouden de status van ‘oorlogsdeelnemer’ moeten krijgen. Hun vervolging moet onmogelijk gemaakt worden, aldus de eis.

    Het Kremlin ontkent de connecties. ‘Ik ben ervan overtuigd dat er geen enkele relatie is met de Russische militaire operatie in Syrië’, luidde donderdag de reactie van Poetin-woordvoerder Dmitri Peskov op de onthoofdingsvideo. ‘Angst voor de reputatie van het Russische leger is volstrekt ongegrond.’

  10. Het beeld

     reuters

    Tot het bittere einde

    (an)

    Twee doodskisten liggen achtergelaten in het midden van de straat. Rond de kleurrijk versierde kisten branden de brandbommen nog na. Omstanders zijn uit beeld verdwenen. De overledenen blijven alleen achter op het slagveld. Troostelozer en eenzamer dan dit symbolisch beeld wordt het niet.

    Sinds president Morales op 10 november onder druk van de straat en het leger opstapte, heerst er chaos in Bolivia. Aanhangers van Morales blokkeerden al dagen de vrachtwagens aan de benzineopslagplaats in Sentaka, het bastion van de oude president. Tot het leger dinsdag de blokkade met de nodige kracht doorbrak. Daarbij zouden volgens ooggetuigen vijf doden zijn gevallen. De begrafenisstoet van twee van hen mondde vandaag uit in nieuwe rellen. De strijd gaat door tot het bittere einde, en langer.

      reuters

      ap

  11. Nieuwe Muziek

    Als zelfs Chris Martin aan het vloeken gaat, weet je dat er iets danig mis is met de wereld. warner music

    Coldplay bouwt een toren van Babel

    Voor wie nooit wat aan Coldplay vond, bevat ‘Everyday life’ genoeg materiaal om zich vrolijk over te maken. Gelukkig kan wie de band een warm hart toedraagt ook moois rapen. Al zal u daarvoor wel uw talen moeten kennen.

    Nick De Leu

    ‘I will try to fix you’, zong Chris Martin ooit op één van Coldplays meest zeemzoete singles – maar dan met langgerektere klinkers. Op Everyday Life, het achtste album van de band, lijkt het nog steeds de mantra waarmee de Brit aan de schrijftafel gaat zitten. Alleen heeft hij het niet meer over zijn (intussen ex-)vrouw Gwyneth Paltrow: nu staat zijn hulpvaardige vizier gericht op de hele wereld.

    Martin toont al langer engagement. Hij is ambassadeur van Oxfam, curator van het Global Citizen Festival dat de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de VN wil ondersteunen en vertelde eergisteren nog aan de BBC dat Coldplay niet wereldwijd gaat optreden zolang ze geen klimaatneutrale oplossing gevonden hebben voor hun tourschema. De zanger en pianist laat zijn hele carrière kenmerken door ongebreideld optimisme. Maar dat lijkt op Everyday life voor het eerst te wankelen. Want als zelfs Chris Martin aan het vloeken gaat, weet je dat er iets danig mis is met de wereld.

    Eerste ‘fucks’

    In ‘Arabesque’ en ‘Guns’ lost Martin zijn eerste ‘fucks’ na twintig jaar in de muziekbusiness. In veel opzichten is Everyday life Coldplays protestplaat: die laatste song is een countrydeun die met geestig sarcasme (sarcasme! Van Chris Martin!) de wapenlobby op de korrel neemt. ‘Melt down all the trumpets, the trombones and the drums/ only save your look-alikes and fuck the other ones/ it’s the opinion of this board that: we need more guns’, klinkt het er over een vilein rammelende akoestische gitaar.

      warner music

    ‘Trouble in town’ schetst dan weer een grimmig beeld van politiegeweld. Niet door Martins vindingrijke teksten – hij beperkt zich tot een veilig ‘everything is getting strange’ – maar door een sample van een Amerikaanse politie-agent die een zwarte burger al te gretig inrekent, gevolgd door een boze gitaarsolo: ongewoon rauw voor een Coldplayplaat. Vooruitgeschoven single ‘Orphans’ is al helemaal atypisch: daar neemt Martin afstand van zijn eigen verleden. Zong hij op ‘Army of one’ in 2015 nog ‘my heart is a gun/ it goes boom-ba-boom-boom’ – een zinsnede die symbool stond voor het naïeve optimisme waarin zijn vorige plaat A head full of dreams gedrenkt was – dan klinkt het nu ‘bombs going boom-ba-boom-boom’. En dat in een song over hoe de kinderen die gebombardeerd werden in Damascus zich eigenlijk hetzelfde afvragen als de jongeren op Tomorrowland: ‘I want to know when I can go/ back and get drunk with my friends’. Martin zingt het zo opgewekt dat het ronduit cynisch wordt.

    Stromae

    Dat Coldplay ruimer blikt dan enkel Martins Londense bubbel, mag duidelijk zijn: Everyday life klinkt bijwijlen als de toren van Babel. In ‘Church’ zingt Norah Shaqur een mondje Farsi. ‘Trouble in town’ krijgt een kinderkoor in Zulu. In ‘Eko’ is Yoruba te horen, Igbo in ‘Bani Adam’, Spaans op ‘When I need a friend’ en Frans op ‘Arabesque’, met dank aan Stromae. Coldplay is verre van de eerste succesvolle blanke rockband die bij wijze van ‘muzikaal experiment’ een reeks Afrikaanse muzikanten laat opdraven – goedenavond Paul Simon, Peter Gabriel en Damon Albarn – maar de Britten hebben er een duidelijke boodschap mee voor ogen: ‘we share the same blood’, klinkt het herhaaldelijk in ‘Arabesque’.

    Suikerziekte

    Maar net als de mythische toren zorgt ook deze plaat voor enige verwarring. Everyday life valt ruwweg uiteen in drie aparte albums. Op ‘Trouble in town’, ‘Arabesque’, ‘Guns’ en ‘Orphans’ horen we een Coldplay dat zichzelf muzikaal uitdaagt – met succes. Voor wie houdt van de suikerziekte die Coldplay al eens durft te plagen, zijn er de minimalistisch eenvoudige nummers ‘Daddy’ (hoe Martins kinderen hem missen als hij lang weg is), ‘Old friends’ (over toenadering tussen oude vrienden) en ‘Champion of the world’ (‘Jeremy’ van Pearl Jam, maar net iets minder tragisch). En wie er vooral van geniet om Coldplay als clou van een grap te gebruiken, is er met ‘Broken’, ‘When I need a friend’ en ‘Wotw/potp’ ook een cluster van in overdreven sérieux gedrenkte, religieus getinte hymnes. Enkel van dat eerste derde zouden we u de aanschaf aanraden, maar dat behoort dan ook tot het beste van wat de band al schreef. Dan toch een reden om optimistisch te blijven.

    • Coldplay, ‘Everyday life’ (***) is nu uit.

  12. Nieuwe sport

    Axelle springt met haar stokpaard over 1 meter 30.  mia uydens

    Gezocht: kampioen stokpaardrijden

    Nee, dit is geen grap. De Vlaamse Liga Paardensport (VLP) en Jumping Mechelen organiseren volgende maand op de grote kerstjumping in Mechelen voor het eerst het Vlaams kampioenschap stokpaardrijden. Axelle Koninckx (18) werd als een van de eersten geselecteerd. De amazone uit Halle-Zoersel springt even hoog als haar eigen paard.

    Kristin Matthyssen

    De VLP en Jumping Mechelen slaan de handen in elkaar en voegen dit jaar een nieuwe discipline toe aan het programma: stokpaardrijden. In Finland, Zweden en Duitsland is stokpaardrijden, beter bekend als hobbyhorsing, al jarenlang populair en wordt het door duizenden tieners beoefend. De filmpjes op YouTube bewijzen het. Ook in Nederland zit het stokpaardrijden in de lift.

    Vlaanderen kan niet achterblijven en daarom wordt er voor het eerst in België een officiële stokpaardrijdencompetitie georganiseerd. De finale van het Vlaams kampioenschap vindt plaats in de Christmas Arena op de internationale Jumping Mechelen.

    De wedstrijd bestaat uit drie categorieën: kids (5-10 jaar), jonkies (11-16 jaar) en profies (17-79 jaar). De jongsten moeten vier kruisjes springen van maximum twintig centimeter. Ze worden gequoteerd op een foutloos parcours, originaliteit en stijl, en moeten verkleed zijn. De jonkies krijgen vijf sprongen tussen de veertig en zeventig centimeter voor de kiezen en rijden tegen de tijd. De profies moeten tegen de chrono zes hindernissen tussen de zestig en negentig centimeter springen.

      mia uydens

    Ook het stokpaard moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moet het om een paardachtige gaan – eenhoorns zijn toegelaten – en moet het stokpaard met paard en hoofd samen minstens zestig centimeter lang zijn. De eerste selectiewedstrijd vond op 11 november plaats in het Woutershof in Kuringen. Op 24 november is er een tweede selectiewedstrijd in manege De Hoefslag in Zwijnaarde. Als stokpaardrijder een selectie afdwingen voor de kerstjumping in Mechelen kan ook nog op 1 december op de Groentenjumping in Sint-Katelijne-Waver.

    Eenhoorn

    De Antwerpse stokpaardruiters en amazones komen voorlopig sterk uit de verf. Zo plaatste Axelle Koninckx (18) uit Halle-Zoersel, studente sport en bewegen aan de Thomas More Hogeschool in Turnhout, zich al voor de finale door de selectiewedstrijd in het Limburgse Kuringen te winnen.

    Het wereldrecord stokpaardrijden staat op 1 meter 40. Axelle is echt een uitblinker, want hoewel ze zelf slechts 1 meter 61 groot is, staat haar eigen stokpaardrecord momenteel op 1 meter 30. Grappig: dat is ongeveer even hoog als haar écht paard Maaike springt, waarmee ze zich ook nog probeert te plaatsen voor Jumping Mechelen. Haar stokpaard, eigenlijk een eenhoorn, draagt ook de naam Maaike, omdat het dezelfde schimmelkleur als haar echt paard heeft. Zonder stokpaard jumpte Axelle al over 1 meter 40.

    de standaard

    Als Axelle thuis in de piste in Zoersel een demonstratie geeft, toont ze dat het geen kinderspel is. Om blessures te vermijden, springt ze over een bezemsteel in plaats van over een zware springbalk. Via een speciale techniek die ze zich toe-eigende, zweeft Axelle. ’Ik gebruik mijn arm om mijn evenwicht te bewaren’, legt de amazone uit. ‘Het is een kwestie van snel lopen, goed de afstanden inschatten en ook goed de bochten aansnijden. Mijn conditie is sowieso sterk, omdat ik een sportrichting volg op school.’

    Nog geen dressuur in België

    ‘Voelt zich belachelijk’, zette Erika Reyns, de mama van Axelle, op Facebook bij een foto van haar dochter tijdens de selectiewedstrijd. Maar stiekem is ze ook wel supertrots. Net als Katrien Verreeth, de mama van Féline. ‘Mijn dochtertje rijdt eigenlijk dressuur. In het buitenland heb je ook al dressuurwedstrijden voor stokpaarden, hier in België alleen jumping. Natuurlijk is het ludiek, maar Féline amuseert zich en vindt het fijn dat ze nu een gratis toegangsticket voor Jumping Mechelen heeft en daar in de grote piste mag rijden.’

    In tegenstelling tot de hoogspringcompetitie in de atletiek is stokpaardrijden gemengd. Axelle zal het met haar 1 meter 61 mogelijk moeten opnemen tegen mannen van 1 meter 90. Of ze gelooft in de eerste Vlaamse titel stokpaardrijden? ‘Ik ben zeker kandidaat, maar alles zal van de concurrentie afhangen.’

    • Ook meedoen? Je kunt nog deelnemen aan de selectiewedstrijden op 24 november en 1 december. Surf naar www.vlp.be

  13. Fotoverhaal

    afp

    Pakjestijd

    Het internet wordt steeds meer onze geliefkoosde shoppingplaats. Veel dorpen en steden zien dan ook het aantal bestelwagens met te leveren pakjes toenemen. In New York worden naar schatting meer dan anderhalf miljoen pakjes per dag bedeeld. En dat is te zien in het straatbeeld.

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

    afp

  14. Analyse food media

    Jeroen Meus blinkt vooral uit in het gebruik van kruiden en groenten. vrt - sam van den brandt

    ‘Jeroen Meus gebruikt boter en zout zoals elke kok’

    Jeroen Meus vierde deze week zijn 2.000ste aflevering van Dagelijkse kost. Het populaire kookprogramma vormt geregeld onderwerp van studie aan de Universiteit Antwerpen. ‘Jeroen Meus gebruikt boter en zout zoals elke kok. Hij blinkt vooral uit in het gebruik van kruiden en groenten’, zegt hoofddocent Charlotte De Backer. Wat ook blijkt: ‘Mannen die naar Dagelijkse Kost kijken, koken vaker.’

    Karin Vanheusden

    Aan de Universiteit Antwerpen wordt heel wat onderzoek gedaan naar food media. Waarom kijken we zo graag naar kookprogramma’s op televisie, en is er een verband met ons eetpatroon of kookgedrag?

    ‘Met food media hebben we het ook over recepten en foto’s van gerechten op sociale media’, zegt Charlotte De Backer, hoofddocent communicatiewetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. ‘Die gaan al zeer lang mee. Ook de Grieken deelden hun recepten in kookboeken, weliswaar uitgevoerd in steenschrift.’

    Kookprogramma’s ontspannen

    ‘In de jaren negentig zijn we geconfronteerd met een explosie van kookprogramma’s. Uit onderzoek leren we dat mensen vooral kijken omdat het hen ontspant. Het entertainmentgehalte primeert. Alles wat passeert, wordt gretig opgepikt. Dat merken we vooral bij kinderen en jongeren, maar ook bij volwassenen. Apps zoals Tasty zijn populair, maar evenzeer foto’s die vrienden of familie van een gerecht posten. Sociale media werken nu eenmaal zo dat, hoe meer je bij dergelijke foto’s of filmpjes stilstaat, hoe meer de algoritmes ervoor zullen zorgen dat je gelijkaardige berichten onder ogen krijgt. Volwassenen die we voor een onderzoek gevraagd hadden een dagboek bij te houden en een screenshot te nemen van de berichten over koken of voeding, schrokken van het hoge aantal.’

    Maar hebben kookprogramma’s ook een invloed op ons eetpatroon? ‘Of er een effect is, hebben we niet kunnen aantonen, maar er is wel een verband’, legt De Backer uit. ‘Zo hebben we kunnen vaststellen dat mannen die naar Dagelijkse Kost kijken, vaker koken. Bij vrouwen zien we dat verband niet, omdat zij sowieso geregeld koken en gemakkelijker terugvallen op wat ze kennen of via andere kanalen geleerd hebben.’

    Meer zin in snoep

    Uit een experiment met kinderen en adolescenten blijkt dan weer dat ze na het bekijken van voeding in tv-programma’s of op sociale media dat gedrag op korte termijn overnemen. ‘Als ze bijvoorbeeld beelden te zien krijgen van chocolade of cake, dan hebben ze soms al na vijf minuten veel meer interesse in snoepgoed. Maar als ze vooral fruit en groenten te zien krijgen, kiezen ze sneller voor gezonde maaltijden. Wat opvalt, is dat in dat overaanbod van filmpjes en foto’s van voeding in de media vooral de minder gezonde opties te zien zijn. Mochten er dus meer gezonde recepten en gerechten gedeeld worden, dan zou dat zeker effect hebben op ons eetpatroon.’

    Meus en boter en zout

    Gezond of niet gezond, stond Jeroen Meus niet bekend als de kok die te veel zout en boter gebruikt? ‘Dat is een hardnekkig misverstand dat voortkomt uit een studie van een van onze masterstudenten en dat ik definitief uit de wereld wil helpen’, zegt De Backer. ‘Jeroen Meus gebruikt inderdaad boter en zout, maar dat doen alle koks die lekker willen koken. Uit die studie is gebleken dat hij net opvallend veel verse kruiden en groenten gebruikt.’

    Onderzoek naar recepten die in kookprogramma’s of op sociale media passeren, toont nochtans aan dat niet altijd de gezonde kaart wordt getrokken. Ook niet door Pascale Naessens bijvoorbeeld. ‘In een vergelijkende studie hebben we inderdaad de recepten van Pascale Naessens doorgelicht. Net zoals vele anderen scoort zij niet goed volgens de adviezen van de Hoge Gezondheidsraad. Iets wat ze zelf trouwens ook aangeeft, ze heeft haar eigen visie op gezonde voeding.’

  15. het kookpunt

     rr

    Kokkels met venkel en peterselie

    Wat weet u over Kopenhagen? De hoofdstad van Denemarken, de kleine zeemeermin, een bestemming voor citytrips. Wat weet u over de culinaire rijkdom van de stad? Allicht minder. Daar brengen we deze week verandering in.

    Ingrediënten:

    Voor 6 personen
    Voorbereiding: 20 minuten, plus 30 minuten rusten
    Bereiding: 30 minuten

    - 2 kg kokkels, mosselen of tapijtschelpen
    - 2 eetl. roggemeel
    - 2 eetl. zonnebloem- of druivenpitolie
    - 1 ui, grof gesneden
    - 2 venkelknollen, ca. 350 g, in dunne reepjes
    - 1,5 dl droge witte wijn
    - 250 g crème fraîche
    - 4 eetl. fijngesneden bladpeterselie

    Bereiding:

    - Was de kokkels, doe ze in een grote kom met ijskoud water en roer het roggemeel erdoor. Laat ze 30 minuten op kamertemperatuur staan. Til ze met je handen uit het water en was ze nog een keer. Schelpen die open zijn en die niet sluiten als je ermee op het aanrecht tikt, moet je weggooien. Zet ze tot gebruik in de koelkast.
    - Verhit de olie in een diepe pan met passend deksel en fruit de ui en venkel 8-10 minuten, tot ze zacht zijn. Voeg de kokkels toe en roer de wijn erdoor. Leg zodra de wijn kookt het deksel op de pan en laat de kokkels 10 minuten koken. Roer de crème fraîche erdoor en laat de kokkels in de afgedekte pan nog 10 minuten koken, tot ze opengaan. Gooi schelpen die dicht zijn gebleven weg.
    - Roer alles door, proef en breng op smaak. Bestrooi de kokkels met de peterselie en serveer met zuurdesembrood en boter.

  16. DE MENING

    Bert Gabriëls is comedian

    Oef, ook bij Elon Musk loopt het weleens mis

     rr

    Tijdens de presentatie van de nieuwe CyberTruck van Tesla, de eerste elektrische pick-up, hebben ze er de ramen van stukgegooid. Dat was niet de bedoeling. Het was de bedoeling om aan te tonen dat de ramen zo sterk waren dat je er een metalen bol kan tegen gooien. Elon Musk zei achteraf dat ze er moersleutels en zelfs een wasbak tegen hadden gegooid, en dat het raam geen kik gaf. Maar tijdens de officiële presentatie had niemand een wasbak bij. De metalen bol brak het raam meteen. Musk zei nog wel dat het glas niet helemaal gebroken was, en dat de bol er niet doorheen was gegaan. Dat is inderdaad een pluspunt. En de wagen werkt ook wel, je kunt ermee rijden, dat is uiteindelijk het voornaamste.

    De Standaard

    Als ik dat lees, ben ik wel heel even gerustgesteld, dat niet alleen bij mij dingen mislopen of stukgaan zonder dat er een degelijke aanwijzing voor is. Ik heb soms echt het idee dat ik een soort aantrekkingskracht uitoefen op producten die niet werken. Dingen die stuk gaan binnen de week, of gewoon helemaal niet doen wat die man in de winkel zei. Ik begrijp dat dat eens uitzonderlijk kan gebeuren, maar het kan echt niet dat mijn dagelijkse ervaringen doorsnee zijn. Dan zou de technologische vooruitgang één grote illusie zijn. En de wereld een droevige plek.

    Dat de garage vol ligt met gereedschap, pluggen, koppelstukken en opladers die niet bleken te deugen of te passen, dat is ongetwijfeld gangbaar. Maar dat je een laptop drie keer moet omdraaien voor hij opstart, of dat het geweldige car-appsysteem niets anders weet te produceren dan een foutmelding (wel altijd weer een andere), en dat je een product kunt kopen dat in de verpakking al stuk is, dat zou toch de uitzondering moeten zijn. Ik weet zelfs hoe het heet. D.O.D. Dead on delivery. Een normaal mens weet niet hoe dat heet. Een normaal mens maakt dat nooit mee. Ik wel. Ik heb ooit een nachtlamp gekocht. Bleek dat er gewoon daglicht uitkwam. En zo kan ik nog lang doorgaan.

    Soms is het fijn om te zien dat ook anderen weleens op de sukkel zijn. Het is niet fijn als het over ons algemeen belang gaat, over medicijnen die niet werken, lijnbussen zonder laadpaal of politici zonder visie. Maar dat iemand op zijn eigen reclamefeestje zijn eigen auto per ongeluk indeukt, ja, dat is ook weleens gewoon prettig.

    De eindejaarsconference van Bert Gabriëls komt vanaf 4 december in de zalen. Op 27 en 28 december in de Arenbergschouwburg.

    Volgende week: Vincent Stuer, auteur

  17. Serieus?

    verhalen die bizar genoeg echt waar zijn

    Chef wil niet in Michelingids

    Ristorante Eo in Seoul werd opnieuw opgenomen in de restaurantsgids van Michelin. De Zuid-Koreaanse chef Eo Yun-gwon had de organisatie nochtans gecontacteerd met de expliciete vraag om niet vermeld te worden. Eo Yun-gwon besliste daarom Michelin aan te klagen, schrijft de Korea Herald. Dat hij in 2017 en 2018 nog een ster kreeg, maar vorig jaar niet meer, heeft niets met de onenigheid te maken, zegt Eo. ‘Het is een belediging dat mijn naam en restaurant opgenomen werden in een onwaardig boek’, vindt hij. ‘Vermeld worden in de Michelingids is goed voor de naambekendheid, maar ik wil niets te maken hebben met een ontransparant, subjectief bedrijf.’

    Michelin lijkt niet geneigd van gedacht te veranderen. ‘We nemen onafhankelijke beslissingen, los van het feit of een restaurant ons vraagt om wel of niet opgenomen te worden in de gids’, laat het pr-bedrijf van Michelin in Zuid-Korea weten.

    North Pole schrapt ijsfestival wegens gebrek aan ijs

      rr

    Het jaarlijkse ijsfestival van North Pole in Alaska kan dit jaar niet doorgaan omdat er niet voldoende ijs is, meldt de Daily Newsminer uit Fairbanks. Normaal gezien zijn er in het kleine stadje ten zuidoosten van Fairbanks elke december ijssculpturen te bewonderen naast de plaatselijke kerstmanshop. Maar dit jaar is er – na een warme oktober – zo weinig ijs te vinden in de plassen en meren in de buurt dat de artiesten onvoldoende kwalitatief materiaal hebben om mee te werken.

    Rode panda ontsnapt

      espace zoologique - st martin la plaine

    Opvallend opsporingsbericht in Frankrijk: uit het dierenpark van St Martin la Plaine, in het Rhone-gebied, is vorige week een rode panda ontsnapt. Het dier kon ontkomen door op takken te klimmen die door de zware sneeuwval waren afgebroken. Het dier werd voor het laatst gezien op een vijftal kilometer van het park, door een verraste autobestuurder.

    Er wordt mensen in de buurt gevraagd om vooral hoog in de bomen te kijken. Het dier mag er dan al liefelijk uitzien, wie het tegenkomt knuffelt het beter niet, want het heeft scherpe klauwen en tanden.

    School gebouwd op ‘vergeten’ begraafplaats

    In Tampa in de Amerikaanse staat Florida zijn 145 doodskisten gevonden op de terreinen van de King High School. De kisten werden ontdekt bij een onderzoek van geofysici die op zoek waren naar overblijfselen van de Ridgewood-begraafplaats, meldt nieuwszender de Miami Herald. In de graven, die een tot anderhalve meter diep zijn, liggen vooral mensen van Afro-Amerikaanse afkomst, die daar halfweg de vorige eeuw begraven werden. In de jaren vijftig werd het terrein echter verkocht aan een privébedrijf en in de loop der jaren raakte de begraafplaats ‘vergeten’. ‘Dit doet veel pijn’, zegt Yvette Lewis van de burgerrechtenbeweging NAACP – zelf een Afro-Amerikaanse – in de Herald. ‘Het toont de haat tegenover mensen zoals ik.’

    Een comité zal zich nu beraden over wat er met de terreinen moet gebeuren.

  18. EN NU IETS TOTAAL ANDERS

  19. Televisie

    <p>Actua</p>

    Bart Somers is een van de gasten van De afspraak op vrijdag. kristof vadino

    Canvas, 20.00 uur

    Terzake

    De cultuursector heeft een open brief geschreven aan minister van Cultuur Jan Jambon over het debat rond de cultuursubsidies. In de studio van Terzake komen Stephanie D’Hose (Open VLD) van de commissie Cultuur en Elisabeth Meuleman (Groen), voorzitster van diezelfde commissie, toelichting geven. Verder gaat het naar Duitsland, meer bepaald Leipzig, waar het CDU-congres plaatsvindt.

     

    Canvas, 20.30 uur

    De afspraak op vrijdag

    Ivan De Vadder ontvangt Vlaams minister Bart Somers (Open VLD), politicoloog Fouad Gandoul en journalist Rik Van Cauwelaert. Ze hebben het over de naweeën van de brand in Bilzen, de voorzittersverkiezingen bij CD&V en Open VLD en de ethische kwesties die het federale parlement wil behandelen.

     

  20. <p>WEER</p>

    Vanavond en vannacht

    De bewolking neemt eerst geleidelijk toe, maar het blijft nog droog. Tijdens de nacht is er plaatselijk kans op wat lichte regen. We verwachten minima van 2 tot 7 graden.

    Morgen

    Het wordt meestal bewolkt. Vooral over het westen kan er af en toe lichte regen vallen. In de namiddag wordt het meestal droog met enkele opklaringen, vooral dan in het oosten van het land. Het is vrij zacht voor de tijd van het jaar met maxima van 7 graden in de Hoge Venen tot 11 graden over het westen.

    Volgende dagen

    Op zondag is het erg zacht en meestal droog met opklaringen. In loop van de dag neemt de bewolking toe vanuit het westen. Maxima van 7 graden op de Hoge Venen tot 10 à 12 graden elders.

    Een regenzone trekt maandag over ons land: het is zwaarbewolkt met soms regen of enkele buien. Maxima rond 11 graden in het centrum van het land.

    Dinsdag is het wisselend bewolkt met buien. Het is nog steeds zacht met maxima rond 11 graden in het centrum van het land.

  21. Raadsel