Avond

  1. De tien nieuwsfeiten van de dag

    Akkoord over mobiliteitsbudget

    De regering heeft een akkoord over het mobiliteitsbudget dat werknemers ertoe moet overhalen om de bedrijfswagen aan de kant te laten staan. Gebruikers krijgen daarmee, naast de ‘cash-for-cars’-regeling die gisteren door de Kamer is goedgekeurd, nog een alternatief voor hun bedrijfswagen.

    In de cash-for-car-regeling kunnen werknemers hun bedrijfswagen ruilen tegen een geldbedrag dat ongeveer op dezelfde manier wordt belast als de bedrijfswagen zelf. Bij het mobiliteitsbudget kunnen ze hun bedrijfswagen ruilen tegen een kleinere versie, aangevuld met een abonnement op het openbaar vervoer en/of een bedrijfsfiets en een resterend geldbedrag. De twee systemen zouden op termijn nog op elkaar afgestemd worden.

    Granaten in Deurne

     belga

    In de Van Heystveltstraat in Deurne waren vannacht om 2.45 uur twee luide explosies te horen. De brandweer en de hulpdiensten kwamen meteen ter plaatse en stelden vast dat in heel wat huisgevels kleine metalen deeltjes ingeslagen waren. Enkele ruiten waren kapot en zeventien wagens liepen schade op. Er waren wagens met lekke banden, kapotte ruiten en heel wat projectielinslagen. Er vielen geen gewonden. De explosies werden veroorzaakt door handgranaten, zo bleek.

    Wie achter de ontploffingen zit, wordt nog onderzocht. Het Antwerpse parket sluit een ongeluk uit, maar houdt verder alles denksporen open. Zo wordt ook rekening gehouden met een afrekening in het drugsmilieu.

    Lagere registratietaks vanaf 1 juni

    De Vlaamse regering heeft vanmorgen het ontwerpdecreet voor de verlaging en vereenvoudiging van de aankoopbelasting (of registratierechten) op woningen definitief goedgekeurd. De nieuwe tarieven zullen gelden voor verkoopovereenkomsten vanaf 1 juni.

    Eerder werd al bekend dat het bestaande systeem van klein en groot beschrijf (met een taks van 5 procent of 10 procent) plaats maakt voor een eengemaakt tarief van 7 procent, met een extra korting voor bescheiden woningen. Voor huizen tot 200.000 euro betaal je geen registratierechten op de eerste schijf van 80.000 euro, en krijg je dus een extra korting van 5.600 euro.

    De datum van de onderhandse verkoopsovereenkomst, het compromis, bepaalt welk tarief geldt. Als u dat compromis tekent voor 1 juni, is dat nog altijd aan 10 procent. Koper en verkoper kunnen wel een wederzijdse koopbelofte sluiten, die de ondertekening van het compromis (en daaropvolgend ook de notariële akte) doorschuift tot na 1 juni.

    Gentenaars positief over circulatieplan

     fvv

    Het circulatieplan in Gent wordt positief geëvalueerd door het stadsbestuur en door de Gentenaar zelf, maar krijgt een aantal belangrijke aanpassingen. Dat zegt de Gentse schepen van Mobiliteit Filip Watteeuw (Groen). ‘Uit een bevraging van duizend Gentenaars blijkt dat 55 procent het circulatieplan een goede zaak vindt. We hebben de stad veiliger, gezonder en aangenamer gemaakt.’

    Het circulatieplan, het belangrijkste onderdeel van het Gentse mobiliteitsplan, ging op 3 april 2017 van start. De binnenstad werd in zes sectoren rond een centraal voetgangersgebied onderverdeeld en doorgaand verkeer moet via de stadsring (R40). In 77 straten werd de rijrichting omgewisseld en ‘knippen’ verhinderen bestuurders van de ene naar de andere sector te rijden.

    Boris Johnson stelt Poetin verantwoordelijk voor vergiftiging spion

    De verbale strijd tussen Londen en Moskou over de zaak-Skripal heeft nieuwe hoogten bereikt. Londen gaat nu zo ver de Russische president Vladimir Poetin persoonlijk verantwoordelijk te stellen voor de vergiftiging van de voormalige Russisch-Britse dubbelspion Sergej Skripal. Maar net zoals de betrokkenheid van ‘Rusland’ eerder als ‘hoogstwaarschijnlijk’ werd omschreven, zei minister van Buitenlandse Zaken Boris Johnson hetzelfde over de ‘schuld’ van Poetin. Van gepubliceerde bewijzen of tegenbewijzen is, veertien dagen na de feiten, nog steeds geen spoor.

    Het Kremlin reageerde prompt: president Poetin verantwoordelijk stellen is ‘schokkend’ en diplomatiek ‘onvergeeflijk’, zei Poetins woordvoerder Dmitri Peskov. Londen mag Russische tegenmaatregelen verwachten, maar die zijn nog niet aangekondigd. Vermoedelijk wacht het Kremlin tot na de presidentsverkiezingen van zondag.

    Gentse voyeur blijft in cel

    De man uit Gent die werd aangehouden omdat hij vrouwen filmde in de douches van de HoGent en die beelden via het internet verspreidde, blijft in de cel. De raadkamer was bereid hem onder voorwaarden (geen contact hebben met zijn slachtoffers, niet meer op het internet surfen) vrij te laten, maar het parket ging in beroep tegen de vrijlating, waardoor de man dus toch niet op vrije voeten komt. Volgens zijn advocate heeft de man spijt van zijn daden en ‘walgt hij van zichzelf’.

    Damso meest gestreamd

     belga

    Hij mag het WK-lied van de Rode Duivels niet maken omdat zijn teksten te vrouwonvriendelijk zijn, maar dat betekent niet dat Damso geen succes heeft. Integendeel: vorig jaar was hij de meest gestreamde Belgische muzikant en daarom ontvangt hij de Ultratop Streaming Award. Damso haalde met het album Ipséité de top van de Waalse albumlijst en scoorde ook vier top 10-hits die vooral in streaming heel veel succes oogsten.

    De voormalige laureaten Dimitri Vegas & Like Mike en Lost Frequencies eindigden dit keer op de tweede en derde plaats in de streaminglijst. Oscar And The Wolf en Bazart vervolledigen de top 5. Here With You van Lost Frequencies & Netsky was het meest gestreamde lokale nummer.

    Minimumleeftijd voor social media komt op 13 jaar

    De minimumleeftijd voor sociale media in ons land wordt 13 jaar. De regering volgt het voorstel daarover van staatssecretaris voor Privacy Philippe De Backer (Open VLD).

    In mei wordt een nieuwe Europese gegevensverordening van kracht en verstrengt dus de privacywetgeving. Een van de zaken die de lidstaten nog zelf mogen bepalen, is de minimumleeftijd voor sociale media. In elke lidstaat wordt momenteel de discussie gevoerd of die 13 of 16 jaar moet zijn.

    Staatssecretaris De Backer meent dat de keuze voor 13 jaar aansluit bij de realiteit. Statistieken van Child Focus leren dat 83 procent van de 13- en 14-jarigen regelmatig inlogt op sociale media.

    Anthony Limbombe opgeroepen als Rode Duivel

     kurt desplenter

    Bondscoach Roberto Martinez heeft Anthony Limbombe geselecteerd voor de vriendschappelijke wedstrijd van de Rode Duivels tegen Saudi-Arabië (27 maart). Voor de 23-jarige flankaanvaller van Club Brugge is het zijn eerste selectie.

    Radja Nainggolan (AS Roma), met wie Martinez een moeilijke relatie heeft, werd ook opgeroepen. Voor Christian Benteke, minder op dreef bij Crystal Palace, is geen plaats in de 28-koppige groep van de bondscoach.

    Stevige winterprik

    De kans is reëel dat we dit weekend kouderecords breken. Weerman David Dehenauw acht het waarschijnlijk dat de maximumtemperatuur in Ukkel zaterdag niet boven de 2,7 graden stijgt. Daardoor zou het record van 17 maart 1909 van de tabellen verdwijnen. Zondag sneuvelt het dagrecord uit 1939 als het kwik de hele dag onder de 3 graden blijft. Als er geen records gebroken worden, dan komen we toch zeker in de buurt. De koudegolf zal sowieso van korte duur zijn. Maandag en dinsdag vallen er al geen nieuwe records meer te verwachten. In de tweede helft van volgende week kan het kwik weer overdag stijgen tot 7 à 10 graden.

  2. Drugsoorlog

    Antwerpen gaat Amsterdam achterna

    Van Heystveltstraat, Deurne. gva

    Na dodenlijst en schietpartij: granaten in Antwerpse straten

    Worden in de Antwerpse drugsoorlog nu ook al handgranaten ingezet? Het onderzoek loopt. Vast staat dat de boel de jongste maanden escaleert: ‘Dit zijn Amsterdamse toestanden.’

    (poj, me)

    Midden in de nacht, rond kwart voor drie, schrok een volledige buurt in Deurne wakker door twee luide explosies. Ramen werden stukgeblazen en zeventien auto’s raakten beschadigd, maar er vielen geen gewonden. De brandweer en hulpdiensten troffen in huisgevels hopen metalen deeltjes aan. Uit de eerste analyses van het parket is intussen gebleken dat handgranaten de boosdoeners waren. Een daarvan kwam tegen de gevel van een huis terecht, de andere op het voetpad.

    Het parket bevestigde dat er ‘crimineel opzet’ in het spel is. Of er een link is naar het drugsmilieu, is niet bevestigd, maar het parket onderzoekt het spoor.

    VTM Nieuws kwam alleszins te weten dat in het meest beschadigde huis, dat waartegen de granaten gericht waren, een havenarbeider woont. De man sliep niet thuis vannacht. Maar granaten in Antwerpse straten en een link met de haven: dan komt drugs wel heel dichtbij.

    Kogels in kinderkamers en dodenlijsten

    De voorbije maanden zag Antwerpen een onrustwekkende stijging van het aantal gewelddaden die gelinkt zijn aan de cocaïnetrafiek via de haven. Er lopen gerechtelijke onderzoeken naar enkele tientallen afrekeningen, brandstichtingen en zelfs ontvoeringen. Vorige maand nog raakte bekend dat er een dodenlijst circuleert met daarop een tiental verdachten uit drugsdossiers van wie het milieu vermoedt dat het verklikkers zijn.

    Honderden mensen kregen een flyer in hun bus met de titel ‘Dood aan informanten’, met daaronder negen namen van mannen die, aldus de auteur van de flyer, informatie doorgaven aan de politie. De advocaat van de vriendin van een van hen – Frank V. – zei: ‘Mijn cliënte kreeg verscheidene mensen aan haar deur, maar kreeg ook vreemde brieven en lugubere voorwerpen. Het wordt steeds ernstiger. De situatie in Antwerpen is aan het escaleren. Dit zijn Amsterdamse toestanden.’

    De Gazet van Antwerpen maakte een overzicht van de feiten van de voorbije tweeënhalf jaar en komt op 24 gewelddaden. We houden het hier op 2018, maar dat kan ook al tellen:

    *24 februari: Het appartement van de 29-jarige Nasserdine T., een bekend drugscrimineel in Antwerpen, werd onder vuur genomen in het midden van de nacht. Maar het doelwit zelf, lid van de bekende drugsbende ‘de mixers’, was niet thuis: kort voordien had hij zich spontaan aangegeven bij de politie, wellicht omdat hij zich daar veiliger voelde dan op straat.

    *19 februari: In de buurt van het Arena-zwembad in Deurne wordt een 26-jarige man in de buik geraakt bij een schietpartij. Het zwembad ligt niet ver van de straat waar een paar weken eerder de pamfletten opdoken met daarop enkele namen en de boodschap ‘Dood aan informanten’.

    *10 januari: Na een anonieme getuigenis in VRT-programma ‘Pano’ wordt een 26-jarige dealer beschoten in Wilrijk, voor de ogen van zijn tweejarig zoontje. De balans: een schot in het linkerbeen, een schampschot in het rechterbeen en een schot in de rechteronderarm.

    *4 januari: In de nacht van 3 op 4 januari 2018 wordt een appartementsgebouw op de Turnhoutsebaan in Schilde onder vuur genomen. Een kogel komt terecht in de kinderkamer van een baby van een jaar oud.

    Very irritating police versus patsergedrag

    De toename van het geweld strookt met een groei van de drugshandel. Antwerpen is de voorbije jaren, meer dan welke andere Europese haven ook, een draaischijf geworden voor de grootschalige import van cocaïne uit Zuid-Amerika. Ieder jaar opnieuw worden alle records gebroken op het vlak van de inbeslagnames. Het aantal onderschepte kilo’s cocaïne steeg van 4,7 ton in 2013 tot 39,6 ton in 2017, bijna een vertienvoudiging. Volgens de federale politie heeft dat niets te maken met een betere opsporing, maar alles met een fors toegenomen aanbod.

     gva

    Om daarop een antwoord te bieden werd eind februari het langverwachte Stroomplan gelanceerd, dat de strijd tegen de cocaïne moet opvoeren. Er komt een taskforce van nooit geziene omvang: tot tachtig man uit de federale en lokale politie, magistraten van het Antwerpse parket, de sociale inspectie en de douane moeten daarin samen de war on drugs aansturen. Drugsgerelateerd ‘patsergedrag’ in de stad zal worden aangepakt door de ‘very irritating police’. En havenpersoneel wordt voortaan beter gescreend: drugsbendes maken vaak gebruik van ‘mollen’ in de haven. Of de granaten tegen een van hen gericht waren, zal het onderzoek moeten uitwijzen.

  3. interview

    SP.A-voorzitter John Crombez

    John Crombez: ‘We zijn een welvarende regio. We kunnen niet dulden dat mensen geen antwoord krijgen op hun zorgnood.’ jimmy kets

    ‘Vlaanderen beleeft een zorgcrisis’

    ‘Zorgzekerheid moet de inzet worden van de verkiezingen in 2019.’ John Crombez lijkt als SP.A-voorzitter zijn tweede adem te hebben gevonden. ‘Elke job kent een zwaardere helling dan het op papier lijkt.’

    Bart Brinckman

    Peilingen en manische depressies, in de Wetstraat kennen ze het fenomeen als geen ander. Een knikje naar boven smeert het zelfvertrouwen. De SP.A kon het goed gebruiken na maanden van slecht nieuws en de biecht van haar voorzitter over de toenemende twijfel die hem uit zijn slaap hield. ‘Elke job kent een zwaardere helling dan het op papier lijkt,’ blikt hij terug. Net voor de jaarwisseling werd er ingegrepen, mede onder impuls van Freya Van den Bossche (DS 16 maart).

    John Crombez: ‘We hebben onze focus verlegd. Dat was nodig, ik geef dat toe. We konden bezig zijn met wat de regeringspartijen doen, en dat niet fijn vinden. We konden bezig zijn met de schade die de Brusselse PS ons berokkende, waarop we geen vat hadden. Of we konden ons richten op de mensen die hun best doen en het om verschillende redenen moeilijk hebben. Die switch was onmogelijk zonder de talloze gesprekken die we de afgelopen jaren op het terrein hebben gevoerd.’

    ‘Vlaanderen beleeft een zorgcrisis. Mensen krijgen geen zorg meer. Men komt ons dat van alle kanten vertellen. Bij sommige verhalen reageerden we vol ongeloof, toch was het waar. (Geeft een rist schrijnende voorbeelden, red.) Het nieuwe systeem van persoonsgebonden financiering duwt een pak mensen uit de boot. Tegelijkertijd krijgen verzorgers onvoldoende tijd om hun job goed te doen. Door een gebrek aan vertrouwen verliezen ze zich in administratieve regels.’
    De SP.A wil de welvaartsstaat verbreden met zorgzekerheid.
    ‘Mag het even? We zijn een welvarende regio. We kunnen niet dulden dat mensen geen antwoord krijgen op hun zorgnood. Dat vereist andere keuzes. Vlaanderen zal daarvoor zeker een miljard euro extra moeten uittrekken. Op zijn minst moet het ons toelaten om de kosten onder controle te krijgen. Momenteel beleven we waanzinnige toestanden.’
    Dit lijkt een frontale aanval op CD&V, jarenlang politiek verantwoordelijk voor welzijn.
    ‘Bevoegd minister Jo Vandeurzen (CD&V) maakt een bewuste keuze om mensen niet te helpen. Hij spreekt over de vermaatschappelijking van de zorg. Wel, dan word ik kwaad. Zo organiseert hij de zorgcrisis. Het is onze verdomde plicht om iets te doen. De regering reageert met een discussie over centen, regeltjes, toegangspoorten… Wat boeit dat? Een kind met zelfmoordneigingen moet worden geholpen. Vandaag komt hij op een wachtlijst terecht.’

    ‘Is dat haalbaar? De Vlaamse regering verlaagt de erfenisbelasting, met de groeten van Open VLD. Mensen hebben niets aan die groeten. Wie een kasteel erft, betaalt nog altijd niets. De regering deelt cadeautjes uit. Met het bedrag kon ze een derde van de gehandicapten die van zorg verstoken blijven, helpen. Daarom moet zorgzekerheid de inzet worden van de volgende verkiezingen.’

    ‘Tegenwoordig haalt het thema niet eens de politieke agenda. Hoeveel mensen hebben niet 45 jaar gewerkt maar kunnen zich geen rusthuis veroorloven? Daar krijgt veertig procent van de bewoners antidepressiva omdat er te weinig personeel is om zich echt om hen te bekommeren. In commerciële rusthuizen wegen ze de overschotten om de porties te verkleinen, dat noemen ze rentabiliteit. Ondertussen wordt er in de sociale zekerheid voor drie miljard euro bespaard.’
    Hoe gaat u de kiezer overtuigen?
    ‘Dat hangt volledig van ons af. Wij willen perspectief bieden. Om twee redenen zijn mensen erg ongerust over de toekomst. Er zijn internationale zorgen, met de vluchtelingencrisis op kop. Daarnaast gaat het om persoonlijke zekerheid: schulden, de nood aan zorg, rondkomen tot het einde van de maand. Soms is er ook voor werkenden niet veel nodig om financieel uit balans te geraken, een ziek kind of een faillissement bijvoorbeeld. Maar de schaamte om dat toe te geven, is groot.’
    De bezorgdheid over identiteit weegt momenteel zwaar door.
    ‘Daar speelt de N-VA uitsluitend op in. Op veel plaatsen in de wereld gebeurt dat ook met succes. De vraag blijft hoelang de kiezers in hun schone ogen blijven geloven. Staatssecretaris voor Asiel Theo Francken (N-VA) heeft een recordaantal politieke vluchtelingen erkend. Maar de noodzakelijke middelen om hen te integreren blijven uit. De N-VA creëert de miserie maar roeptoetert cijfers over de uitwijzing van criminelen die zo wankel zijn als een schommelstoel. Ze kapitaliseert op de anti-stem.’

    ‘Het klopt dat de hoofddoek beroert, maar minder dan al de krantenkolommen die daarover worden gevuld. Ik ben ervan overtuigd dat zorg voor hun naasten mensen meer beroert. Forse uitspraken zijn al te makkelijk, bovendien veranderen ze de wereld niet. Wij passen voor het snelle succes.’

    ‘Alles draait om authenticiteit. Je wint het niet met communicatie, it won’t work. Martin Schulz in Duitsland was niet echt. Ik heb veel vertrouwen in de kiezer. Je kan populair zijn, maar als het verhaal niet klopt, val je door de mand.’
    Tegenwoordig ligt de nadruk op individuele verantwoordelijkheid.
    ‘Noem het maar schuld. We leven in een schuldmaatschappij. Er zijn veel vacatures maar jij werkt niet? Jouw schuld. De idee om een samenleving te maken die mensen ondersteunt en verzorgt is ver weg. Mensen hebben altijd hard gewerkt, voor zichzelf en voor hun kinderen. Maar in de politiek kan het snel gaan. Mensen zullen wel oordelen als ze het financieel steeds moeilijker hebben terwijl ze toch hun best hebben gedaan.’

    ‘Vandaag zijn flexi-jobs en dagcontracten de norm. Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) beloofde 2500 agenten aan te werven, het werden er welgeteld 98. Ondertussen privatiseert hij politietaken, bijvoorbeeld de bewaking van de snelwegparkings. Houden de werknemers dat nachtwerk niet vol? Geen probleem, met een dagcontract liggen ze meteen buiten. Voor de werkgevers in de sector is het easy money.’
    Teleurgesteld dat Samen in Antwerpen niet doorgaat?
    ‘Het is jammer, maar niet meer dan dat. De samenwerking had een duidelijk objectief. Twee uiteenlopende modellen voor de toekomst van de stad stonden tegenover elkaar. Natuurlijk wrong het soms tussen rood en groen. Anders ga je toch in hetzelfde kot wonen? In mijn voetbalploeg waren de karakters heel verschillend, samen bestreden we de tegenstander.’

    ‘Of ik de gemeenteraadsverkiezingen vrees? Politici hebben niet veel nodig om nerveus te zijn. De fall-out naar de nationale verkiezingen lijkt zeker. Maar op dit moment heb ik geen zin om te piekeren. Het valt toch niet te voorspellen. Verkiezingen in andere landen leveren vreemde uitslagen op, ze kloppen totaal niet met de voorspellingen van een half jaar voordien.’
    Straks halen jullie dertig procent in Antwerpen.
    ‘Dat zou dan toch de eerste keer zijn. Enfin, de tweede.’

  4. Mobiliteit

    Wat krijgt u in ruil voor uw bedrijfswagen?

     fred debrock

    Houdt u uw bedrijfswagen of niet?

    Er komen niet één maar twee alternatieven voor de bedrijfswagen. Wat nu?

    Wim Winckelmans

    1. Ik blijf gewoon voortrijden met mijn bedrijfswagen.

    U zult zeker niet de enige zijn. Ondanks de aangroeiende files zijn bedrijfswagens populairder dan ooit. Bij grote bedrijven zit een bedrijfswagen bijna per definitie in het loonpakket. Meer dan de helft van de werkgevers zegt in een enquête van het sociaal secretariaat SD Worx verplicht te zijn om bedrijfswagens aan te bieden. Anders zijn werknemers niet geïnteresseerd. 68 procent van de ondervraagde werknemers met een bedrijfswagen zegt dat ze de job niet hadden aangenomen als er geen bedrijfswagen in het loonpakket had gezeten.

    De kans is dan ook niet zo groot dat werknemers massaal zullen ingaan op de alternatieven die de regering nu aanbiedt. Ze zijn daar ook niet toe verplicht. De enige dwang die er voor hen bestaat, is die van de bumper voor, achter en naast hen.

    Dat neemt niet weg dat ook gebruikers van een bedrijfswagen zich zullen moeten aanpassen. Na het uitwerken van de alternatieven werkt de politiek al aan een nieuwe werf: de vergroening van de bedrijfswagen. Open VLD-Kamerlid Egbert Lachaert diende al een wetsvoorstel in om het fiscale voordeel van een bedrijfswagen alleen toe te kennen aan duurzame en groene voertuigen, waarvan de lijst regelmatig wordt aangepast. De onbezorgde dieseltijden behoren straks tot het verleden, zoveel is duidelijk. Straks komen alleen nog hybride en elektrische voertuigen in aanmerking voor het fiscale voordeel van de bedrijfswagen. ‘De bedrijfswagen wordt stilaan van zijn troon gestoten’, zegt Veerle Michiels van ID Worx. ‘In elk geval zal hij meer en meer aan strenge milieunormen worden onderworpen.’

    De nieuwe systemen, omgerekend vanuit twee bedrijfswagens. rr

    2. Ik ruil mijn bedrijfswagen voor geld

    Dat is het andere uiterste, waarschijnlijk alleen een keuze voor gebruikers van een bedrijfswagen die het echt gehad hebben met de files en die de geneugten van het openbaar vervoer en de fiets kunnen appreciëren. Een dieselwagen met tankkaart met een cataloguswaarde van 31.000 euro en een CO2-uitstoot van 108 gram per kilometer inruilen levert de werknemer netto 486 euro per maand op.

    Gelet op de populariteit van de bedrijfswagen valt te vrezen dat slechts weinig werknemers hun wagen zullen opgeven. En dan is het ook nog de vraag of werkgevers willen meewerken aan het systeem. ‘Bedrijven gaan geen cash betalen aan hun werknemer, terwijl diens bedrijfswagen op de parking staat’, zegt Frank Vancamp van het adviesbureau KPMG.

    ‘Dat zal alleen gebeuren aan het eind van het leasecontract, en dan nog. Ik geloof niet dat hier bedrijven zullen op ingaan. De regering beseft dat ook, daarom wordt nu een alternatief uitgewerkt met het mobiliteitsbudget, een systeem waarover wij enkele jaren geleden al een voorstel deden voor de sociale partners.’

    3. Ik ruil mijn wagen voor een mobiliteitsbudget

    Zowel SD Worx als KPMG ziet daar meer heil in, net als de vakbonden en werkgevers die er vorig jaar al een akkoord over sloten. Een mobiliteitsbudget bevat een ruimer palet aan alternatieven voor de gewone bedrijfswagen, beginnend met een kleiner model, aangevuld met een abonnement op het openbaar vervoer, een (elektrische) fiets of autodelen, en afgesloten met een restbudget dat in cash wordt omgezet.

    Wie zijn auto helemaal wil opgeven, kiest beter voor cash-for-cars, aangezien daar de belasting minder hoog zal zijn. Op het restbedrag in het mobiliteitsbudget zijn alleen sociale lasten verschuldigd (25 procent werkgeversbijdragen en 13,07 procent werknemersbijdragen). Die regeling kwam er op vraag van Open VLD, die er niet kon mee leven dat het restbedrag als gewoon loon belast zou worden, maar dan nog is de belasting hoger dan in de cash-for-carregeling.

    Wie op zoek is naar soepele mobiliteitsoplossingen, is met het mobiliteitsbudget beter af. ‘Wij verwachten dat het mobiliteitsbudget een betere kans op slagen heeft,’ zegt Veerle Michiels, ‘omdat veel mensen toch zullen vasthouden aan een bedrijfswagen, zij het een kleinere. Door die soepelheid is er ook meer potentieel.’

    Berekeningen over wat zoal mogelijk is met een mobiliteitsbudget, zijn moeilijk, aangezien er zoveel variabelen zijn: het originele budget voor de bedrijfswagen, de nieuwe bedrijfswagen, de kostprijs van een treinabonnement, om er maar enkele te noemen.

    De hoop is dat de regelingen iets doen aan de dure verkeersknoop in België. De kostprijs daarvan is inderdaad aanzienlijk. De Belgische Staat loopt meer dan 2 miljard euro mis door de ondersteuning van bedrijfswagens, nog los van de gevolgen van de overconsumptie van bedrijfswagens, die ook nog eens een miljard euro kost. De files kosten jaarlijks naar schatting 8 miljard euro.

  5. Audio

    De Standaard lanceert ‘De MachtWacht’

    Chef politiek van De Standaard, Jan-Frederik Abbeloos. lieven bulckens

    Wie trekt er aan de touwtjes?

    Wie trekt er aan de touwtjes, voor en achter de schermen? Dat is niet altijd even duidelijk. Zeker in België niet, waar de mandaten talrijk zijn en de architectuur van de macht ondoorzichtig is. Zijn de partijen belangrijker dan de parlementen? Of regeert de middenstand het land? Hoeveel macht hebben de werkgevers en de vakbonden? Zijn er wereldvreemde rechters? En wat zegt het over de plek van ons land in Europa en de wereld? Dat wil De Standaard nagaan in de podcast ‘De MachtWacht’.

    Chef politiek Jan-Frederik Abbeloos en journalist Alexander Lippeveld analyseren daarin elke vrijdag de politieke week die was, en de machten en krachten die tijdens de week aan het werk waren. Ze laten zich daarvoor telkens bijstaan door een gast. Voor aflevering 1 is dat journaliste Maxie Eckert van de binnenlandredactie.

    Het thema: vlees. Een vers voedselschandaal veroorzaakt gerommel bij het federaal voedselagentschap. Voor de tweede keer al op korte termijn. Voedselveiligheid is politieke splijtstof. Dat weten we sinds de dioxinecrisis. Maar beseffen onze politici dat wel?

    ds audio

    Ontdek hier alle audioverhalen van De Standaard: www.standaard.be/audio

  6. Belastingen

    Digitale taks

     

    Europa laat Facebook en co 5 miljard betalen

    De Europese Commissie wil grote internetbedrijven als Facebook, Google en Amazon 3 procent belasting doen betalen op hun omzet binnen Europa. Maar niet alle EU-landen zien dat zitten.

    Johan Rasking

    Het is de Europese Commissie al langer een dikke doorn in het oog dat Amerikaanse technologiegiganten als Facebook nauwelijks belastingen betalen in Europa, ook al realiseren ze een flink deel van hun omzet op de Europese markt. Vandaar de plannen om een Europese ‘digitale taks’ in te voeren.

    Opvallend: niet de winst, maar de omzet zou worden belast, aan een tarief van 3 procent. Dat zou volgens de Financial Times jaarlijks 4,8 miljard euro aan belastinginkomsten kunnen opleveren. Als het tarief 5 procent zou bedragen, zou het zelfs om 7,8 miljard euro kunnen gaan.

    Niet unaniem?

    Volgende woensdag zou de Commissie de digitale taks voorstellen, maar daarmee is de taks nog geen feit. Zo’n maatregel moet immers unaniem worden goedgekeurd door alle 28 EU-lidstaten en het is verre van zeker dat dat zal gebeuren.

    De Commissie krijgt weliswaar de publieke steun van grote landen als Frankrijk en Groot-Brittannië, maar er zal allicht veel weerstand komen vanuit landen met lage belastingvoeten, zoals Ierland of Luxemburg.

    Bovendien zal de taks op veel kritiek vanuit Washington kunnen rekenen, waar Europa al langer wordt beschuldigd van een unfaire aanpak van Amerikaanse technologiebedrijven.

     reuters

    Taks van 0,005 procent

    Europees commissaris Pierre Moscovici is het daar niet mee eens en wijst erop dat digitale bedrijven als Facebook gemiddeld amper 9,5 procent bedrijfsbelastingen betalen in Europa, tegenover gemiddeld 23,3 procent voor ‘gewone’ bedrijven.

    Soms is het verschil nog groter. De e-commercereus Amazon bijvoorbeeld betaalt volgens The Guardian in het Verenigd Koninkrijk elf keer minder belastingen dan een klassieke keten van boekenwinkels. En in Ierland betaalt Apple welgeteld 0,005 procent taksen aan de Ierse overheid, terwijl andere bedrijven er gemiddeld 12,5 procent vennootschapsbelasting betalen.

    Wat is het plan?

    Grote digitale bedrijven zouden 3 procent belastingen moeten betalen op alle inkomsten die ze in Europa binnenhalen uit online advertenties, van abonnees en gebruikers van betaaldiensten als Spotify en uit de verkoop van big data aan andere bedrijven.

    Niet alle digitale bedrijven zouden onder de taks vallen. De Europese Commissie denkt aan een drempel van minimaal 750 miljoen euro jaaromzet, waarvan 50 miljoen in Europa. Dat laat start-ups en kmo’s buiten schot. Ook klassieke media als kranten en hun websites vallen niet onder de taks. In totaal zou het om zo’n honderd grote digitale bedrijven gaan.

    Amazon

    Vooral bedrijven als Amazon zouden de taks kunnen voelen. Amazon haalt hele kleine winstmarges, en betaalt dus ook weinig winstbelasting, maar is wel goed voor gigantische omzetcijfers. Zo was Amazon vorig jaar wereldwijd goed voor een omzet van 178 miljard dollar, met daarbij ‘amper’ 4,1 miljard dollar winst.

  7. Fotoverhaal

    Nikon Press Photo Awards

    Staatssecretaris Pieter De Crem op missie in Ivoorkust. Nikon Press Photo Awards

    De Crem tegen Kompany tegen een dino

    De Nikon Press Photo Awards bekronen de beste Belgische persfoto’s. Een winnaar is er nog niet, nominaties wel. U kunt alvast een kijkje nemen op de site van Nikon. Of hieronder.

    Hoei is een mooie streek in de schaduw van de schouwen van de kerncentrale van Tihange. Nikon Press Photo Awards

    Dankzij het werk van asbl Relais Enfants Parents krijgen gevangen van de gevangenis van Sint-Gillis in Brussel één keer per week bezoek van hun kinderen. Dat moet meticuleus voorbereid worden en vraag enorm veel werk. Nikon Press Photo Awards

    De klimaatconferentie in Bonn COP23. Op amper enkele kilometers van de klimaattop vind je de zwaar vervuilende bruinkoolmijnen en elektriciteitscentrales. Ook zonnepaneelvelden en windmolens zijn te zien. Een buurman heeft dinosaurussen in zijn tuin staan. Nikon Press Photo Awards

    Nafi Thiam is de beste Belgische atlete die de atletiek ooit gekend heeft. Haar prestatie in Götzis, waar ze de vierde atlete ooit werd die meer dan 7000 punten scoorde, is buitenaards. Nikon Press Photo Awards

    Hannelore Vens legt haar beenprothesen opzij en verwacht een knuffel. Nikon Press Photo Awards

    De nieuwjaarsspeech van Bart De Wever. Nikon Press Photo Awards

    Tom Van Grieken speecht op het nieuwjaarsfeest van zijn partij, het Vlaams Belang. Nikon Press Photo Awards

    Manifestatie aan het Justitiepaleis. De betogers zijn ongerust omdat het beroepsgeheim wordt opgeheven als de strijd tegen het terrorisme dat vraagt. Nikon Press Photo Awards

    Elle Anderson valt tijdens de veldrit in Zonhoven in de beroemde zandkuil‘. Nikon Press Photo Awards

    Een stijlvolle speelzaal in Dubai. Nikon Press Photo Awards

    Een knuffel voor Kompany (juni 2017). Nikon Press Photo Awards

    Manifestatie in Brussel voor Catalonië. ‘Europe: wake up’ (begin december vorig jaar). Nikon Press Photo Awards

  9. het interview

    Masoud Aqil, IS-gevangene

    Masoud Aqil. rr

    ‘IS’ers zijn mentaal zwakke mensen’

    Bijna 300 dagen zat deze journalist in IS-gevangenissen. Hij nam wraak door zo veel mogelijk informatie over IS’ers te verzamelen en door te spelen. ‘Normale mensen publiceren echt geen Koranteksten waarin ze oproepen tot het doden van mensen.’

    Maral Noshad Sharifi, NRC Next

    Of hij bang is dat de terreurgroep IS hem in Duitsland te pakken krijgt? De 24-jarige Masoud Aqil trekt zijn wenkbrauwen op, tot ver boven zijn bril. ‘Bang?’, vraagt hij verbaasd. ‘Ik ben nog nooit bang geweest voor IS, ook niet toen ze me gevangen hielden.’

    Hoe kun je niet bang zijn voor mensen die je iedere dag martelen? ‘Marteling is een logisch gevolg van vastzitten bij IS. Ik bedoel: het zijn terroristen, wat verwacht je? Bovendien was ik niet de enige die werd gemarteld en wilde ik niet dat zij boven mij zouden staan.’

    Hoe hij in handen van IS viel

    Aqil groeide op in de Syrisch-Koerdische stad Qamishli en werkte als tv-journalist voor de nieuwsorganisatie Rudaw. Hij bracht verslag uit over de oorlog en was dus op de hoogte van het gevaar van IS.

    In december 2014, op zijn 21ste, werd hij tijdens een reis samen met een collega opgepakt – 280 dagen zat hij vast in verschillende IS-gevangenissen. Zo lang dat hij na een tijdje omviel bij het zetten van een paar stappen – zijn benen konden niet meer.

    Niet dat hij verwachtte ooit de gevangenis te overleven, maar als hij vrij zou komen, had hij zich voorgenomen, zou hij IS aanpakken. Inmiddels verzamelt hij bewijs over IS’ers die in Europa zitten en speelt hij die door naar de Duitse autoriteiten.

    Hij schreef het op (om er niet over te moeten praten)

    Voordat Aqil begon aan zijn pas verschenen boek, De jongen die tegen IS strijdt, was het eigenlijk al af, zegt hij.

     rr

    ‘Zelfs de kleinste herinneringen heb ik na mijn vrijlating meteen opgeschreven. Ik wist dat ik er ooit iets mee zou doen. Ik vind het altijd heel belangrijk om alles wat ik meemaak meteen met iedereen te delen. En in de tijd dat ik vastzat, in de jaren 2014 en 2015, wisten heel veel mensen nog niet wat IS was.’

    Wat die kleine onsmakelijke herinneringen zijn die hij opschreef, wil hij nu niet delen. ‘Ik schreef dit boek zodat ik er niet meer over zou hoeven te praten.’ Het boek gaat over het geweld en fanatisme van de ‘sadisten’, ‘beulen’ en ‘kwelgeesten’ die hem iedere dag folteren en slaan, met stokken, ijzeren staven en kabels. Elk uur kwam er een bewaker zijn cel binnen die riep dat zijn kop eraf zou gaan en naar zijn familie zou worden gestuurd.

    ‘Toen ik thuis video’s van moordpartijen op Youtube had gezien, had ik me altijd afgevraagd wat iemand moest voelen als hij in zo’n oranje overall geknield zat, met geboeide handen en voeten, wachtend op zijn executie’, schrijft hij. Nu moest hij vrezen dat hij de hoofdrol kreeg in zo’n filmpje.

    De doodstraf kreeg hij

    De doodstraf werd wel over hem uitgesproken, maar telkens niet uitgevoerd. Zoals die keer dat hij ’s nachts in zijn cel lag en er met een injectienaald een substantie in hem werd gespoten. ‘Angstig wachtte ik op de uitwerking’, schrijft hij. ‘Misschien hadden ze me vergiftigd, zodat ik bewusteloos zou raken of zou stikken.’ Maar er gebeurde niets. ‘Alleen al de paniek van die avond zal ik mijn hele leven niet vergeten.’

    Vrij na een gevangenenruil

    Na negen maanden werd Aqil onverwachts met hulp van de Syrisch-Koerdische militie YPG vrijgelaten, via een gevangenenruil. Hij had de namen van veel van zijn IS-beulen onthouden. Korte tijd later vluchtte hij samen met zijn moeder naar Duitsland. Zelf wilde hij liever in Syrië blijven, maar dat vond zijn familie onverstandig.

    Ze vierden de aanslagen in Europa

    Onderweg naar Duitsland, in Istanbul, kwam hij in een bakkerij een IS-vlag tegen. Hij zag radicale moslims over straat lopen. Hoe kunnen IS’ers zichzelf zo schaamteloos tonen, vroeg hij zich af. Via Facebook kreeg hij een bericht van een voormalige medegevangene die bij IS hoort en nu in Europa woont.

    Aqil was verbaasd over de openbare details die de IS’ers deelden, en hoe gemakkelijk ze hun weg naar Europa vonden. In de gevangenis vierden ze nota bene nog de aanslagen die op Europees grondgebied

    Strijders van de Al-Marsa brigade die het opnemen tegen IS. de beeldunie

    werden gepleegd.

    ‘In die tijd was IS nog niet verslagen’, zegt Aqil. ‘Ze had nog veel fans op Facebook en Twitter. Die deelden dan foto’s met IS-vlaggen op de achtergrond, zulke domme idioten zijn dat wel. Ik volgde die mensen online en verzamelde foto’s, video’s en andere belastende informatie. Soms zag ik waar de IS’er vandaan kwam en kon ik via contacten uit hun woonplaats achterhalen wat voor type het was en of hij gevaarlijk was of niet.’

    Iedere keer als Aqil op executievideo’s klikte, was hij bang oude celgenoten te zien met wie hij bevriend was geraakt. Hij maakte een lijst van meer dan honderd IS’ers die hij met de Duitse autoriteiten heeft gedeeld. ‘Ik heb het materiaal gewoon doorgestuurd naar een contactpersoon daar, ik weet niet precies wat ze ermee hebben gedaan.’

    Hoe zie je het verschil tussen een gewelddadige IS’er en een meeloper?
    ‘Dat is aan zo veel dingen duidelijk en gemakkelijk te zien, vooral als je net als ik vloeiend Arabisch spreekt en in die regio bent opgegroeid. Je hoort het aan hoe ze praten en aan de manier waarop ze Arabische teksten uit de Koran gebruiken. Normale mensen publiceren echt geen Koranteksten waarin ze oproepen tot het doden van mensen. Daar maak je geen grapjes over, en zoiets ga je al helemaal niet op sociale media delen. Nu IS verslagen is, hebben velen hun profiel afgesloten. Als ze nu over de islamitische staat beginnen, zeggen ze: welke islamitische staat?’
    Wat voor types zijn IS’ers?
    ‘Het zijn mentaal zwakke mensen. Kijk, de wereld is gebouwd op twee principes; het goede en het kwade. De idioten die zich bij IS voegen, zien niet dat IS het kwade is. De echte dommeriken zijn degenen die de wapens vasthouden en aan de frontlinie vechten. De mensen die boven hen staan, zijn slimmer, heel listig en mysterieus.’
    ‘Helaas is het nog niemand gelukt om het radicalisme uit te schakelen. Voordat ik werd opgepakt, dacht ik nog iets tegen hen te kunnen doen, als individu. Maar wij kunnen niets doen, en ook de mensen die in het Midden-Oosten leven niet. Alleen de regeringen die daar heersen, Saudi-Arabië, Iran, Turkije en de Verenigde Staten, zijn daartoe in staat.’
    Veel Syriërs zeggen dat er in het Westen te veel aandacht is voor IS en te weinig voor Assad.
    ‘Ja, dat is precies waarom Assad baat heeft bij IS. Hij heeft alle radicale gevangenen vrijgelaten en die hebben zich bij IS gevoegd, mensen die nog gekker lijken dan hij. Alles wat IS deed, is nu normaal geworden in Syrië. Zelfs het Vrije Syrische Leger, eerst een gematigde soennitische groep, doet de laatste maanden hetzelfde als IS. Ze onthoofden mensen en hebben in sommige gebieden shariawetgeving ingevoerd. Wat in Syrië gebeurt, is geen revolutie meer tegen de regering van Assad, het is een radicale godsdienstoorlog geworden. En ze moorden allemaal. Assad moordt, IS moordt, Poetin moordt, Iran moordt. Het niveau dat de Syrische oorlog heeft bereikt, is niet meer beangstigend, maar ronduit smerig. Ze doden elkaar nu om het doden.’

    Na zeven jaar oorlog heeft Aqil het gevoel dat er geen einde meer aan zal komen. In zijn boek bespreekt hij de terroristische aanslagen die de voorbije jaren in Europa plaatsvonden. Hij schrijft over Europese jongeren die naar Syrië afreisden om zich bij IS te voegen, over hoe velen van hen een criminele achtergrond hebben en in de gevangenis in contact kwamen met elkaar.

    IS leeft als een tijdbom onder ons, schrijft hij. Maar Europa kan niks doen, zegt hij. ‘Het zijn de foute imams die jongeren radicaliseren. Europa kan niet alle moskeeën controleren en het geld tegenhouden dat daarvoor uit Turkije en Saudi-Arabië komt.’

    Hij maakt zich zorgen over hoe radicalen gebruikmaken van de liberale waarden in de Europese samenleving. ‘Ze stellen hun islamitische religie gelijk aan de christelijke religie en zeggen: als jij de vrijheid hebt om je religie te tonen, mag ik dat ook doen. Maar ze zijn niet gelijkwaardig. De een leidt op tot radicalisme, de ander niet.’

    U schrijft dat u vreest dat we in Europa nog tientallen jaren met islamistische terreur te maken krijgen.
    ‘Radicalisme blijft, en de oorzaak is duidelijk. Het gevaar komt van islamitische regeringen die radicale groepen in Syrië steunen en de islam verspreiden in Europa. Vluchtelingen zijn toch niet voor niets weggegaan uit die landen? Ik ben niet tegen religie en natuurlijk is er een gematigde islam. Het probleem is dat die islamitische regeringen geen gematigde islam verspreiden, ze zadelen Europa op met problemen.’

    Masoud Aqil: De jongen die tegen IS strijdt. Vert. Jan Smit. HarperCollins, 320 blz. € 17,99 

    Wie is Masoud Aqil?
    Masoud Aqil werd in 1993 geboren in een Koerdisch gezin in een stad in noordoost-Syrië. In 2011 ging hij in Aleppo Engelse literatuur studeren. Na een raketaanval op de universiteit keerde hij in 2013 terug naar zijn geboortestad, waarna hij voor een onafhankelijke Koerdische televisiezender ging werken.

  10. Europa

    Wie volgt Donald Tusk op?

    Van veel visie op de toekomst van Europa gaf Mark Rutte nooit blijk. afp

    Mark Rutte for European president!

    De liberalen azen op een Europese topfunctie na de verkiezingen van 2019. De naam van de Nederlandse premier Mark Rutte circuleert nadrukkelijk.

    Bart Beirlant

    Mark Rutte is de geknipte politicus om eind volgend jaar Donald Tusk op te volgen als voorzitter van de Europese Raad en moet de sprong durven te wagen, ook in het belang van Nederland. Dat zegt de Nederlandse liberaal en ex-eurocommissaris Frits Bolkestein (84) morgen in een interview met de Volkskrant.

    Volgens Bolkestein heeft Rutte ‘als bindend figuur’ de vereiste capaciteiten. ‘Dan praat je over de grote lijnen en de vergezichten van de EU. De opvolger van Tusk wordt volgend jaar gekozen door de leden van de Europese Raad. Dat zijn de premiers van alle lidstaten. In die landen zouden onze Nederlandse ambassadeurs zo snel mogelijk moeten gaan lobbyen. Wie weet zijn ze daar al mee begonnen. Ik hoop het van harte. Mark moet dan zelf zijn collega-premiers bewerken – dat kan hij als geen ander.’

    Goudlokje

    De naam van de Nederlandse minister-president circuleert al sinds eind vorig jaar onder Europese diplomaten voor die functie – met dank aan Politico. ‘Rutte heeft zich ontpopt tot de meest prominente liberale stem onder de EU-leiders en is topmededinger om EU-president Donald Tusk in 2019 te vervangen’, schreef de veel gelezen nieuwssite in een overzicht van de politici die hun stempel zouden drukken in 2018. Rutte werd er zelfs lieflijk omschreven als een ‘Politiek Goudlokje’.

    Zoals dat wel vaker gebeurt in de ‘Brusselse bubbel’, ging dat artikel een eigen leven leiden. In december moest Rutte zelfs publiekelijk op de geruchten reageren: ‘Dat ga ik niet worden. Dat is uitgesloten’, verklaarde de liberaal, die pas eind oktober voor de derde keer was ingezworen als minister-president. Hij kon moeilijk anders dan zeggen dat het zijn ambitie was om zijn regeerperiode volledig uit te doen. Op de vraag wat er zou gebeuren als zijn regering om een of andere reden viel, wilde hij – logischerwijze – niet ingaan.

    Visie? Naar de oogarts!

    Welke troeven heeft Rutte om op 1 december 2019 eventueel Tusk op te volgen? Wie die vraag stelt aan Europese diplomaten, krijgt vaak een lange stilte te horen. Van veel visie op de toekomst van Europa gaf hij nooit blijk: U kent mij als iemand die bij het woord ‘visie’ al direct denkt: ga naar de oogarts!’, zei hij vorig jaar nog. Begin maart verwoordde hij het zo in Berlijn tijdens zijn eerste echte Europese toespraak: ‘Hoogdravende visies leveren geen banen en veiligheid op.’

    In zijn voordeel speelt wel dat hij na de Duitse bondskanselier Angela Merkel, de Litouwse president Daila Grybauskaite en de Hongaarse premier Viktor Orban de meeste kilometers op de teller heeft van alle EU-leiders. Rutte zou ook kunnen profiteren van het feit dat de Europese liberalen nodig zullen zijn om na de verkiezingen in mei volgend jaar een werkbare meerderheid te vormen in het Europees Parlement – volgens interne peilingen zouden ze met 120 zetels kunnen uitgroeien tot de op één na grootste fractie, na de christendemocratisch/conservatieve EVP, die op 220 zetels rekent.

     afp

    De liberalen zijn in dat scenario niet van plan om het kaas van hun brood te laten eten zoals de sociaaldemocraten in 2014, die alleen de Hoge Vertegenwoordiger voor het buitenlands beleid van de EU binnenhaalden. Het systeem van de Spitzenkandidaten bevoordeelt de EVP als grootste fractie, waardoor de Europese christendemocraten zeer waarschijnlijk opnieuw de voorzitter van de Commissie zullen leveren. In dat geval blijft de functie van Tusk over.

    Eurorealist bij uitstek

    Volgens Bolkestein heeft Rutte overigens geen interesse voor de functie van Commissievoorzitter: ‘Wil hij niet. Heeft hij persoonlijk tegen mij gezegd. Omdat hij wars is van gedoe. Ik weet het uit eigen ervaring: de Europese Commissie bemoeit zich met 1.001 verschillende zaken die spelen tussen de 28 lidstaten. De ene keer moet de een gelijk krijgen, de andere keer de ander… Dat is vervelend werk.’

    Maar er zijn ook argumenten die tegen Rutte pleiten. Met het nakende vertrek van de Britten profileert hij zich de jongste maanden nadrukkelijk als de leider van het ‘eurorealistische kamp’, dat zweert bij nuchterheid en een stapsgewijze aanpak. In zijn speech in Berlijn waarschuwde hij voor snelle, ingrijpende hervormingen binnen de eurozone die zouden kunnen leiden tot transfers van het Noorden naar het Zuiden. Rutte zweert ook bij een hoofdrol voor de lidstaten, ten koste van de Europese Commissie. Zo’n stellingname maakt dat zijn kandidatuur zeer moeilijk zou liggen bij de zuidelijke lidstaten.

    Bovendien geldt ook in Europa de ijzeren wet dat wie vroeg op kop ligt, zelden de eindsprint wint. In die zin is er weinig verschil met het Vaticaan, waar dit adagium geldt voor pausverkiezingen: ‘Wie als paus het conclaaf binnengaat, komt er als kardinaal buiten.’ Of, in dit geval, als minister-president van Nederland.

  11. Verkiezingen

    Het levensverhaal van Vladimir Poetin

     belgaimage

    Van straatvechter die ratten treitert tot onaantastbare leider

    Vladimir Poetin stevent af op zijn vierde ambtstermijn als president van Rusland. Al sinds zijn jeugd timmert Poetin aan een imago van kracht en onaantastbaarheid. Eerst door op de vuist te gaan met buurjongens, later door (inter)nationaal als eerste een klap uit te delen aan tegenstanders.

    Sylvie Van Ginniken

    In een krappe communistenflat in Leningrad (tegenwoordig Sint-Petersburg) verwelkomen een poetsvrouw en een matroos, die bij de KGB heeft gewerkt, hun derde kind: Vladimir Vladimirovitsj Poetin. Het is 1952 en hun eerste twee kinderen, Albert en Viktor, zijn enige tijd geleden gestorven. De moeder van Vladimir, die bij zijn geboorte al 41 is, zal haar zoon heel haar leven lang als ‘een wonderlijk godsgeschenk’ beschrijven.

    Poetin in 1960, hij is dan 8 jaar oud.  belgaimage

    Als kind is Poetin nogal onzeker. Zijn kleine gestalte maakt hem het mikpunt van gepest door zijn grotere leeftijdsgenoten. Zijn kindertijd speelt zich grotendeels af op het grauwe binnenplein van het appartementsgebouw waar het gezin Poetin woont. Hij speelt er met wat beschikbaar is: afval, versleten speelgoed en ratten. Later zou hij daarover aan de Russische media zeggen dat die periode erg leerrijk was voor hem.

    ‘Ik speelde als kind altijd met ratten. Ik joeg ze op met een stok en treiterde ze tot ze er zowel bang als gek van werden. Tot ik een rat zo erg in het nauw dreef dat zij mij aanviel. Toen begreep ik het: de jager kan al snel de prooi worden.’

    Als prooi van pesterijen besloot Poetin zich op te werken tot jager. Na de schooluren trok hij naar de sportzaal, waar hij kennismaakte met gevechtssport. De relatief kleine Poetin leerde dat niet de brute kracht maar de techniek ertoe doet wanneer je oog in oog staat met de vijand en paste – tot ongenoegen van zijn moeder – al snel succesvol enkele houdgrepen toe op buurjongens.

    Een beeld uit de jaren zeventig.  belgaimage

    ‘In al die jaren gevechtstraining heb ik geleerd dat je, wanneer het gevecht onvermijdelijk is, beter zelf de eerste klap uitdeelt’, zei Poetin later tijdens een interview in de Russische krant ‘Rossijskaja Gazeta’. Klappen uitdelen is beter dan klappen krijgen, was het motto van de vele jeugdbendes die actief waren in de wijk waar de Poetins woonden. De jonge Vladimir sloot zich als tiener aan bij verscheidene jeugdbendes die bekend stonden voor diefstal, afpersing en slagen en verwondingen.

    Samen met zijn ouders in 1975. belgaimage

    Toen Poetin, die indertijd de reputatie van ‘judokampioen’ van de stad had, in de gevangenis belandde en zijn moeder dat te weten kwam, verplichtte ze haar zoon om zijn bendeactiviteiten te staken. Gezien haar matige gezondheid kon zijn moeder hem evenwel niet controleren. Het enige wat ze zag, was dat Poetin na zijn eerste bokstraining met een gebroken neus thuiskwam. Hij koos daarna voluit voor judo en verliet de straatbendes waarmee hij optrok.

    In een KGB-uniform. belgaimage

    Onder meer geïnspireerd door de verhalen die hij van zijn vader hoorde, raakte Poetin in de ban van de Russische geheime dienst KGB. Hij doorzocht de parken rond het appartementsgebouw waar het gezin woonde op zoek naar verborgen boodschappen van spionnen. Toen hij in 1975 afstudeerde aan de universiteit van Leningrad (met een thesis over de Amerikaanse en Afrikaanse politiek), ging Poetin meteen werken voor de KGB.

    Foto uit 1969, dansend met Elena. belgaimage

    De ambitieuze Poetin nam zijn baan bij de buitenlandse inlichtingendienst bijzonder ernstig en werkte nauwgezet en gedreven. Voor liefde was er nauwelijks plaats in zijn leven. Net zoals in zijn tienerjaren (de foto waarop hij als tiener danst met een meisje, is een unicum) had Poetin meer oog voor zijn studie en werk dan voor een vriendin.

    Toch kon een van zijn beste vrienden hem overtuigen om een meisje dat hij leuk vond uit te vragen: Ljoedmila. Zij wist Poetin te ‘ontdooien’ en kon hem doen lachen met de flauwste grapjes. De twee werden verliefd, maar zelfs toen het paar al getrouwd was, testte Poetin regelmatig of Ljoedmila geen spionne of naïeveling was. Van een vreemde telefoon van iemand die aan haar vroeg wat haar man voor de kost deed tot haar laten schaduwen wanneer ze inkopen ging doen: volledig vertrouwen was iets wat Ljoedmila Poetina van haar man nooit zou krijgen.

    Poetin en Ljoedmila bij de geboorte van hun dochter.  belgaimage

    Van 1985 tot 1990 woonde Poetin in Dresden, waar hij de toenmalige Duitse Democratische Republiek in de gaten hield voor de KGB. Hij verhoorde dissidenten en nam ze gevangen. Ook westerse spionnen opsporen en tegenhouden was een van zijn taken. Intussen kregen Ljoedmila en hij twee dochters: Maria (1985) en Jekatarina (1986).

    Toen de Berlijnse Muur gevallen was (in 1989), wilden de Poetins terugkeren naar Leningrad, maar de KGB beval Poetin om zo lang mogelijk informatie te vergaren. Dat leidde in december dat jaar bijna tot een dodelijke confrontatie die Poetins politieke beslissingen tot op heden lijkt te beïnvloeden. Een grote groep gewapende demonstranten stond plots voor de poorten van de KGB-afdeling en wilde de boel platbranden, inclusief vrouwen en kinderen. Poetin maakte hen wijs dat ze onmiddellijk zouden worden neergeschoten door sluipschutters en dat het kwartier zwaarbewapend was. De menigte droop af. Maar toen de aanwezige KGB-medewerkers vroegen om versterking naar Dresden te sturen omdat hun leven in gevaar was, bleef het stil aan de overkant.

    ‘Wij kunnen niets doen zonder orders van Moskou’, klonk het uiteindelijk. Op dat moment beseften de Russen dat Moskou hen in de steek had gelaten.

    De manier waarop Poetin bij internationale conflicten waarbij Russen zijn betrokken, speecht over hoe ‘Rusland hen nooit in de steek zal laten, hoe ver zij zich ook van het vaderland bevinden’, is volgens Ruslandexperts geïnspireerd op het voorval in Dresden. ‘Nu hij zelf aan de macht is, is hij Moskou. Hij zal daarom nooit zwijgen’, zei Duits biograficus Boris Reitschuster aan de BBC.

    Met zijn twee dochters.  belgaimage

    Nadat Poetin weer naar Leningrad mocht terugkeren, wist hij zich – in de jaren negentig – op te werken binnen de KGB en werd hij de belangrijkste vertrouweling van de burgemeester van Sint-Petersburg, Anatoli Sobtsjak (de vader van Ksenia Sobtsjak, die het anno 2018 tegen Poetin opneemt bij de presidentsverkiezingen). Financiële experts staan voor een raadsel wat die jaren betreft. Het vermogen van de Poetins steeg eind de jaren negentig namelijk hard, terwijl het inkomen van Poetin nauwelijks omhoog ging. Dat de Poetins een graantje meepikten van de deals die Sobtsjak met de plaatselijke maffia sloot, is al zeer vaak beargumenteerd door de Kremlin-kritische media in Rusland, maar is tot op heden niet zwart op wit bewezen.

    Terwijl Poetin nog maar net met een halve voet in de Russische politiek was gestapt, wist Sobtsjak hem meteen te lanceren in hogere kringen. Rusland had nauwelijks van Vladimir Poetin gehoord toen hij in 1999 waarnemend president werd omdat Boris Jeltsin de handdoek in de ring moest gooien. Onder meer door enkele televisieoptredens waarin Poetin hard inzette op ‘het uitroeien van Tsjetsjeens terrorisme’, vonden de Russen hun weg naar zijn politieke standpunten.

    Met zijn echtgenote aan de Taj Mahal in oktober 2000. ap

    In tegenstelling tot Jeltsin (die vaak als een beschonken hofnar werd afgeschilderd in binnen- en buitenland), profileerde Poetin zich als een sterke leider die de touwtjes stevig in handen houdt. Fotosessies van judo en paardrijden in ontblote bast doken begin de jaren 2000 overal op. Zelden kon de Russische pers Poetin betrappen op een echt spontaan moment. De onhandige fotoreeks voor de Taj Mahal in India, waarbij Poetin nog even aan zijn vrouw Ljoedmila moet vragen om toch wat dichter bij hem te komen zitten, was meteen ook een van de spontaanste.

    Poetin ging in de eerste jaren van zijn presidentschap ook zeer verzoenend om met de Verenigde Staten. Die meer ontspannen sfeer in combinatie met economische stabiliteit en het uitblijven van meer aanslagen uit Tsjetsjenië leidden tot een ongeziene populariteit in eigen land.

    Een stoere president (begin dit jaar).  afp

    De periode van dooi en welvaart bleek echter van korte duur. Met problemen in Georgië (de Rozenrevolutie, 2003) en Oekraïne (de Oranjerevolutie, 2004) startten Poetin en de Navo het welles-nietjesspelletje over het uitbreiden van de westerse invloedssfeer, dat nog altijd voortduurt. Tegelijkertijd kalfde de Russische economie stilaan af. De laaghangende vruchten van olie en gas waren tegen 2008 bijna allemaal geplukt, terwijl structurele investeringen voor innovatie uitbleven. De toon van Poetin bleef met de jaren verharden naar de VS en de EU toe. Het zijn ‘vijanden’ die Rusland willen ‘kleineren’ en ‘uitdagen’. Op de staatstelevisie kregen de Russen plots heel veel ‘wat als de Derde Wereldoorlog uitbreekt’-debatten voorgeschoteld.

    Hoewel Poetin in 2008 even de fakkel moest doorgeven aan Dimitri Medvedev, zijn premier, bleef hij achter de schermen stevig in het zadel zitten. Zijn terugkeer in 2012 stond dan ook in de sterren geschreven.

    De spanningen over territoriumdrift kwamen tot een hoogtepunt in 2014. In een jaar tijd domineerden drie Russische crisissen het Europese toneel: de Oekraïnecrisis, de annexatie van de Krim en de crash van vlucht MH-17. De sfeer bereikte een nieuw dieptepunt toen langs weerskanten met sancties werd gezwaaid en zowel de Europese als de Russische economie getroffen werden. Al hebben sindsdien vooral de Russen het moeilijk.

    Samen met Fifa-voorzitter Gianni Infantino in november 2016.  ap

    De toon van de Russische president jegens de Amerikaanse en Europese ‘vijanden’ bleef verharden en lijkt anno 2018 nog niet over zijn hoogtepunt heen. ‘Jullie wilden niet luisteren: luister nu maar eens naar ons’, zei Poetin begin maart toen hij nieuwe kernwapens voorstelde. ‘Jullie wilden Rusland klein krijgen, jullie wilden Rusland kapotmaken. Wel, dat is niet gelukt.’

    Hoewel Poetin tijdens diezelfde presentatie openlijk toegaf dat de economie, het toerisme, de gezondheidszorg en het geboortecijfer dringend een flinke duw in de rug nodig hebben, want dat het land achteruit dreigt te gaan in plaats van vooruit, koppelt het leeuwendeel van de Russen die achteruitgang niet aan de politieke beslissingen van Poetin. Bovendien is er nauwelijks sprake van een politieke oppositie in het land, mede doordat Alexei Navalny niet mag deelnemen aan de verkiezingen. Daardoor ligt de weg wagenwijd open voor een vierde ambtstermijn.

    Verkiezingsmeeting, vorige donderdag in Moskou. epa-efe

    De vraag is dus niet of Poetin herverkozen wordt, maar hoelang hij nog aan de macht zal zijn. De komende jaren zullen in alle opzichten cruciaal zijn voor de tot op heden onaantastbare Russische leider.

    Bronnen: Novaja Gazeta, ‘De Nieuwe Tsaar’ (Steven Lee Myers), Rossijskaja Gazeta, Kanal 1, Prjamaja Retsj: biografija Vladimira Poetina (Vadim Rachmanov), Een geschiendenis van Rusland (Jan Willem Bezemer)

  12. hoopvol

    Wie volgt Stephen Hawking op?

    Sabrina Pasterski.  rr

    Dit zijn de nieuwste slimste mensen ter wereld

    Als de oudste mens ter wereld overlijdt, vind je gemakkelijk haar of zijn opvolg(st)er. Kwestie van geboortedata vergelijken. Maar hoe vind je de opvolger van Stephen Hawking? Een poging met de hulp van wetenschapsfilosoof Maarten Boudry en wiskundefilosoof Jean Paul Van Bendegem.

    Annelies Roose

    Sabrina Pasterski: de nieuwe Einstein
    De nu 24-jarige Amerikaanse was amper 10 toen ze begon met de ontwikkeling van een eenmotorig vliegtuig, en 13 toen ze daar ook effectief de lucht mee inging. Elf jaar later heeft Pasterski een diploma aan het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technolgy (MIT) op zak en houdt ze zich bezig met zwarte gaten, de aard en eigenschappen van onze zwaartekracht en de principes van de ruimtetijd. Niet voor niets wordt ze op de Harvard-universiteit, waar ze aan een doctoraat werkt, ‘de nieuwe Einstein’ genoemd: het zijn enkele van de meest complexe en uitdagende fysische vraagstukken van het moment, waarmee alleen genieën als Albert Einstein zich ook zo vroeg in hun carrière bezighielden.
    Amazon-oprichter en raketontwikkelaar Jeff Bezos bood haar al een job aan, ‘voor om het even wanneer ze daar klaar voor is’.

    Roger Penrose: de meest waardige opvolger

     isopix

    Toen Stephen Hawking eind jaren zestig voor het eerst naam maakte, was dat mee te danken aan Roger Penrose. Het was namelijk samen met de intussen 86-jarige Britse wiskundige en fysicus dat Hawking aantoonde dat Einsteins theorie impliceerde dat de oerknal begonnen moest zijn in een punt van oneindige dichtheid.
    Wetenschapsfilosoof Gustaaf Cornelis en professor en wiskundefilosoof Jean Paul Van Bendegem zijn het erover eens dat Penrose ‘de meest waardige opvolger van Hawking’ is. ‘Zeker omdat hij als geen ander de juiste taal kon vinden voor zijn bevindingen.’

    Nathalie Cabrol: Mrs. Gusev

     isopix

    Bij het brede publiek doet haar naam geen belletje rinkelen, in wetenschappelijke kringen wordt Nathalie Cabrol, ook wel ‘Mrs. Gusev’ genoemd, op handen gedragen. Haar bijnaam heeft de 54-jarige Frans-Amerikaanse planeet­wetenschapster te danken aan haar cruciale rol voor de ruimtevaartorganisatie Nasa in 2003. Ze maakte toen namelijk deel uit van het team dat de robotwagen Spirit Rover met succes in de Gusevkrater op Mars deed ­landen.
    Vandaag voert Cabrol onderzoek aan het gerenommeerde astronomische instituut SETI in Californië, waar ze onderzoek voert naar buitenaards leven. Ze is er rotsvast van overtuigd dat de mens op een dag op de rode planeet zal kunnen leven.

    Daniel Dennett: ontwerper van een wereldbeeld

     isopix

    Hij buigt zich al meer dan een halve eeuw over het vraagstuk wat bewustzijn is. Strikt inhoudelijk kun je de 75-jarige Amerikaanse filosoof Daniel Dennet dus bezwaarlijk als opvolger van Hawking beschouwen.
    Maar wél als je een overzicht maakt van de grootste en meest invloedrijke intellectuelen van deze tijd, vinden wetenschapsfilosoof Maarten Boudry en professor en wiskundefilosoof Jean Paul Van Bendegem.
    ‘Beter dan wie ook begrijpt én legt hij uit hoe evolutie werkt’, klink het. ‘Dennett heeft een wereldbeeld ontworpen dat het ontstaan van het leven, het bewustzijn en intelligentie voor iedereen bevattelijk maakt.’

    Richard Dawkins: evolutiebioloog

     guillem lopez

    ‘Hij schrikt er niet voor terug om scherpe standpunten in te nemen. Maar bovenal is hij subliem in de manier waarop hij wetenschap naar het grote publiek vertaalt en toegankelijk maakt.’
    Voor wetenschapsfilosoof Maarten Boudry is het duidelijk: flink wat wetenschappers hebben een omwenteling veroorzaakt, maar niemand deed dat tot nu toe zo overtuigend als Richard Dawkins, de 76-jarige Britse wetenschapper die bekendstaat als de grote evolutiebioloog van Oxford. Vooral zijn standpunten over het geloof – hij is notoir atheïst – brachten al flink wat maatschappelijke discussies op gang.

  13. Fotoverhaal

    Sfeerbeelden naast het Sportpaleis

    Je wil niet op de eerste rij staan met wallen onder je ogen natuurlijk. katrijn van giel

    Kamperen voor Harry

    Kamperen is in. Sommigen doen het om de kinderen ingeschreven te krijgen op school. Deze jongeren doen het voor een plaatsje vooraan bij het optreden van Harry Styles, straks in het Sportpaleis. De diehards zitten, staan en liggen er al sinds woensdag.

    Katrijn Van Giel, Victoriano Moreno en Robbie Depuydt

    'We sliepen vannacht enkel op een dun laagje isolatiefolie’, zegt Camille. ‘Ik leef nu op adrenaline, want ik ben verkleumd.’ De wetenschap dat Harry Styles altijd extra aandacht heeft voor de fans op de eerste rij, houdt hen gaande. katrijn van giel

    Plots klinken er gilletjes. Loopt Harry zelf voorbij? Mogen ze binnen? Neen, het is de security die komt vragen wie naar het toilet wil. ‘Om het uur stellen we ons toilet open’, zegt hij. katrijn van giel

    ‘Mama is hier ook voor Harry, niet om op ons te passen’, zegt Mallorie (midden). Moeder Patricia (48, links) bevestigt: ‘Mijn dochter vindt het niet gênant. We luisteren gewoon graag naar dezelfde muziek’. Handig is het ook, mama heeft eten bij voor drie dagen. Evenveel als het aantal dagen dat ze hier kamperen. katrijn van giel

    Deze foto werd woensdagavond genomen. Clelia (25) komt uit Lille. Haar tentje staat onder een afdak. Veel heeft ze nog niet geslapen. ‘Het is een beetje krap en een van mijn vriendinnen snurkt.’ robbie depuydt

    De fans hebben de organisatie zelf in handen genomen en zetten met een alcoholstift volgnummers. Wie een letter op de hand heeft, mag als eerste binnen via een zijingang. Deze handen en hun eigenaars zijn erg gelukkig. katrijn van giel

    victoriano moreno

    victoriano moreno

    victoriano moreno

  14. Star trek

    Duolingo for nerds

    Captain Kirk (rechts) met zijn vijand Kor, een mix tussen een Nazi en een Sovjet. Klingons bedreigden de vrede in het heelal. rr

    Klingon voor beginners

    Nuqjatlh? Leer Klingon, de taal van het woeste krijgersvolk uit Star Trek, in Duolingo.

    Dominique Deckmyn

    De populaire taalapp Duolingo (200 miljoen gebruikers!) heeft er een nieuwe cursus bij: Klingon. Voortaan kun je dus stapsgewijs, via simpele zinnetjes, leren converseren met de trotse krijgers van de planeet Qo’noS (spreek uit: Kronos), zoals we ze kennen uit de Star Trek-films en -series. Hier zijn alvast vijf dingen die u moet weten over de Klingons en hun taal.

    1. De Klingons hebben geen woord voor ‘hallo’

    De doorsnee taalcursus begint met ‘hallo’ en ‘hoe maakt u het?’. Maar Klingons zijn geen praatjesmakers, ze komen tot de kern van de zaak. De begroeting nuqneH (of voluit nug DaneH) betekent eigenlijk: ‘Wat wil je?’. Dat zinnetje komt al aan bod in de allereerste (nog niet helemaal functionele) les in de Klingon-cursus

    Deze moderne Klingon zegt duidelijk niet ‘hallo’.  rr

    van Duolingo. Verder verschilt die cursus niet zo hard van de Duolingo-cursussen Spaans of Engels.

    In de voorbeeldzinnetjes maken we kennis met Torg en Mara. Wat meteen opvalt: de woordvolgorde in het Klingon is ongewoon. Eerst komt het lijdend voorwerp, dan het werkwoord, dan het onderwerp. Voor de linguïsten onder u: het is dus een OVS-taal. Op aarde zijn er maar een handjevol talen die deze woordvolgorde gebruiken, zoals het obscure Huarijio uit noordwest-Mexico.

    2. Klingon is uitgevonden door de taalkundige Marc Okrand

    In de eerste Star trek-film uit 1979 was het acteur James Doohan (Scotty) die een ruwe eerste versie van de Klingontaal uitvond. Maar vanaf 1984 werd de linguïst Marc Okrand aan het werk gezet. De elfentaal Quenya die JRR Tolkien creëerde voor zijn boeken, was daarbij het model. Een fictieve taal of conlang (voor ‘constructed language’) uitvinden is inmiddels een aparte discipline in de taalkunde geworden. Andere films en series zijn Star trek gevolgd: Game of thrones heeft bijvoorbeeld twee goed uitgewerkte conlangs: het Dothraki en het Valyrian.

    3. De Klingons zijn al een paar keer van uiterlijk veranderd

    Heel belangrijk als u zich zou willen verkleden als Klingon (en waarom zou u ánders Klingon leren?): wat voor Klingon wilt u zijn? Eentje uit de oorspronkelijke Star trek-serie uit de jaren zestig (The original series of ‘TOS’ in het jargon)? In dat geval bent u het snelste klaar: met een paar plukken wol en wat schoensmeer komt u er. En doe een mouwloze glitterblouse aan over uw joggingpak.

    Een originele Klingon: Kor, de zoon van Rynar. rr

    De oorspronkelijke Klingons waren blanke B-acteurs die met een minimaal budget moesten worden omgetoverd tot een soort Hunnen of Mongolen: donkere huid, borstelige wenkbrauwen en rare, dunne sikjes. In de Star Trek films en latere reeksen als Star trek: the next generation, hebben Klingons een zeer geprononceerd voorhoofd, een forse baard (vooral de mannen) en een dikke, zwarte haardos. Geleidelijk groeien de make-up budgetten en zien de Klingons er steeds minder menselijk uit.

    In de nieuwste reeks, Star trek: discovery (nu op Netflix) maken ze een controversiële transformatie door. Hun voorhoofden zijn nu werkelijk schrikbarend, en de baarden zijn weg – net als alle andere beharing, wenkbrauwen inbegrepen. Wat veel Klingonfans een welgemeend ‘Hab SoSll’ Quch’ ontlokt - een bijzonder gemene vloek, die betekent: ‘Je moeder heeft een glad voorhoofd.’

    4. Waar kan ik heen met Klingon?

    Een uitstap in een Klingon-roofvogel (oorlogsschip) naar de planeet Qo’noS is wellicht niet meteen een optie. Maar Klingon-sprekers vindt u ook op aarde. Van het woordenboek Klingon zijn zelfs meer dan 300.000 exemplaren verkocht. Toch zei Marc Okrand enkele jaren geleden dat er volgens hem maar ongeveer honderd mensen zijn die echt vlot uit de voeten kunnen in het Klingon. Op een Star trek-congres loopt u hen wellicht tegen het lijf. Een van die vlotte Klingon-sprekers is trouwens de Zweed Felix Malmenbeck, die als vrijwilliger de nieuwe Duolingo-cursus in elkaar draaide.

    5. Opletten met machinevertaling

    In de vertaalmachine Bing kunt u Nederlands omzetten in Klingon en vice versa. Maar Duolingo waarschuwt dat de kwaliteit van de vertalingen erg slecht is. Opletten daarmee dus. Een misverstand met een Klingon-strijder kan zeer slecht aflopen. Hij stuurt u mogelijk rechtstreeks naar Sto’Vo’Kor, het nabestaan.

    Vrouwelijke, bijtgrage, Klingons rr

    Nog een tip: een typische versiertruc van vrouwelijke Klingons is de mannelijke strijder eens stevig bijten. Qapla! (succes!)

  15. rechte lijn

    Bondscoach Martinez kiest Rode Duivels voor laatste oefenduel

    Anthony Limbombe, voor het eerst Rode Duivel. belga

    Met Limbombe, zonder Benteke

    Op 27 maart oefenen de Rode Duivels tegen Saudi-Arabië in de aanloop naar het WK voetbal, dat over drie maanden in Rusland wordt afgetrapt. De meest opvallende vaststelling in de selectie: Anthony Limbombe van Club Brugge wordt voor het eerst opgeroepen, voor Christian Benteke is er geen plaats.

    Diederik Van Vaerenbergh

    23 spelers mag de Belgische bondscoach Roberto Martinez meenemen naar het WK in Rusland. Tussen nu en het moment waarop de groep wordt vastgelegd, staat nog één oefeninterland op het programma, de laatste kans om zich buiten het clubverband om in de gratie van Martinez te spelen: op dinsdag 27 maart tegen Saudi-Arabië. Vlak voor het WK zijn er nog oefenwedstrijden tegen Portugal (2 juni), Egypte (6 juni) en Costa Rica (11 juni), maar dan is de Belgische WK-selectie al een feit.

    Limbombe als enige nieuwkomer

    De sportkranten hadden hun namen klaar van de spelers die mochten hopen op een selectie voor het duel tegen Saudi-Arabië. Met Dion Cools, Brandon Mechele, Hans Vanaken en Anthony Limbombe had competitieleider Club Brugge het grootste lijstje. Andere spelers die volgens Het Nieuwsblad nog in aanmerking kwamen: Thomas Foket (AA Gent), Nicolas Lombaerts (KV Oostende) en Dennis Praet (Genoa). Voor Praet en Vanaken ging het volgens La Dernière Heure om ‘de laatste kans’.

    Helaas voor de betrokkenen: van het rijtje gegadigden gunt Martinez alleen winger Anthony Limbombe een plaats in zijn groep van 28. ‘Een zeer interessante speler’, zei Martinez op zijn persconferentie. ‘Hij is zeer regelmatig en profiteert mee van het goede werk dat Club Brugge aan het leveren is. Door de blessure van Nacer Chadli ligt de positie op links een beetje open. Van dat soort spelers kan je er nooit genoeg hebben.’

    ‘Benteke kennen we heel goed’

    Roberto Martinez. isosport

    Niet in de groep: Christian Benteke, die tot Lukaku helemaal ontbolsterde als spits, toch met hem in balans leek te liggen. Maar sinds oktober 2016 speelde hij niet meer als Rode Duivel. Toch leek de vraag over Benteke de bondscoach ietwat te verrassen en raadpleegde hij nog snel het blad met zijn selectie vooraleer hij diens afwezigheid bevestigde. ‘Ik wil nieuwe spelers uitproberen’, zei Martinez. ‘Benteke kennen we heel goed, hij is er gewoon dit keer niet bij.’

    Of is er meer aan de hand? Twee goals in 24 wedstrijden is niet meteen een cijfer dat indruk maakt, zeker niet met een Michy Batshuayi die bij Dortmund tot volle ontplooiing is gekomen. Benteke is misschien niet afgeserveerd, maar zeker wel een plaats achteruitgegaan in de pikorde van diepe spits bij de Rode Duivels.

    Het komt toch als een rare verklaring over. Martinez kent ook zijn andere spelers en die krijgen wel nog kansen, zoals Kevin Mirallas, die in januari terugkeerde naar het Griekse Olympiakos Piraeus. Sindsdien kwam hij er negen keer aan de aftrap, werd hij vier keer vervangen en scoorde hij slechts één keer. Maar Martinez riep Mirallas wel op. Net als Divock Origi, die bij Wolfsburg ook niet meteen denderend staat te voetballen, maar toch in de groep zit.

    Nieuwe kans voor Nainggolan

    Een nieuwe kans is er wel voor Radja Nainggolan, met wie Martinez toch een moeilijke relatie heeft. De flamboyante middenvelder van AS Roma neemt het vaak niet te nauw met discipline en regels, en laat dat nu net dingen zijn waaraan Martinez veel belang hecht in een groep. Nainggolan zat eind vorig jaar in de vorige selectie van Martinez, maar viel uit met een blessure. Sindsdien liet hij zich weer opmerken met een nieuwjaarsfilmpje. ‘Sindsdien is er opnieuw veel gevoetbald’, zei Martinez. ‘Radja krijgt bij de nationale ploeg een kans om te tonen wat hij in zijn mars heeft. Hij zal, net als elke andere speler, moeten laten zien dat hij een WK-selectie verdient.’

    Er valt veel te leren uit het duel

    Tegen Saudi-Arabië is alvast afgesproken dat zes vervangingen mogen worden doorgevoerd, zoals gebruikelijk bij een officiële oefeninterland. Op die manier kan Martinez alvast 17 spelers aan het werk zien. Wat kan hij voor de rest nog leren uit het duel?

    ‘Twee dingen’, zei de bondscoach. ‘Ten eerste heeft Saudi-Arabië met de Argentijn Juan Antonio Pizzi een nieuwe bondscoach. Uit zijn periode als bondscoach van Chili weten we dat Pizzi hoog druk zal zetten. Ze komen naar Brussel om te winnen, laat daar geen twijfel over bestaan.’

    ‘Ten tweede is Saudi-Arabië een land dat naar de Wereldbeker zal trekken met enthousiasme, om de wereld te overtuigen van hun voetbalkwaliteiten. Dat geldt ook voor Tunesië en Panama, twee landen uit onze groep. Daarom is dit duel zo interessant.’

    Geen Vormer bij Oranje

    Behalve de afwezigheid van Mechele, Vanaken en Dion Cools – die wel werd opgeroepen voor de beloften – was er nog een Brugge-speler die geen leuke middag beleefde: Ruud Vormer, kapitein van de ploeg en Gouden Schoen. Vormer zat in de voorselectie van Ronald Koeman, maar haalde de definitieve groep van 25 niet voor de oefenduels tegen Engeland en in Portugal. En dat terwijl Koeman in zijn eerste selectie vijf andere nieuwkomers wel een kans geeft.

    De Belgische selectie:
    Doelmannen:     Koen Casteels (Wolfsburg/Dui), Thibaut Courtois (Chelsea/Eng), Simon Mignolet (Liverpool/Eng), Matz Sels (Anderlecht)
    Verdedigers: Toby Alderweireld (Tottenham/Eng), Dedryck Boyata (Celtic/Sch), Laurent Ciman (Los Angeles FC/VSt), Leander Dendoncker (Anderlecht), Vincent Kompany (Manchester City/Eng), Jordan Lukaku (Lazio Rome/Ita), Thomas Meunier (PSG/Fra), Thomas Vermaelen (FC Barcelona/Spa), Jan Vertonghen (Tottenham/Eng)
    Middenvelders: Yannick Carrasco (Dalian Yifang/Chi), Kevin De Bruyne (Manchester City/Eng), Mousa Dembélé (Tottenham/Eng), Marouane Fellaini (Manchester United/Eng), Anthony Limbombe (Club Brugge), Radja Nainggolan (AS Roma/Ita), Youri Tielemans (AS Monaco/Fra), Axel Witsel (Tianjin Quanjian/Chi)
    Aanvallers: Michy Batshuayi (Borussia Dortmund/Dui), Eden Hazard (Chelsea/Eng), Thorgan Hazard (Borussia Mönchengladbach/Dui), Romelu Lukaku (Manchester United/Eng), Dries Mertens (Napoli/Ita), Kevin Mirallas (Olympiacos/Gri), Divock Origi (Wolfsburg/Dui)

  17. Het beeld

     afp

    Voor Dogan

    (an)

    De graffitikunstenaar Banksy onthult een nieuw kunstwerk in New York. Twintig meter hoog is het. Met zijn nieuw werk klaagt hij de opsluiting van de Turks-Koerdische kunstenaar Zehra Dogan aan. De journaliste is veroordeeld tot bijna drie jaar cel voor het schilderen van een oorlogstafereel. Op haar aquarel zijn Turkse troepen te zien die een actie uitvoeren tegen leden van de Koerdische PKK.

    Op de muur in New York turft Banksy het aantal dagen dat Dogan al achter de tralies doorbrengt. Zwarte turfbalken als tralies op een zonnige muur, met als detail voor de aandachtige kijkers een potlood in de hand van Dogan. En voor wie de boodschap niet begrepen zou hebben, staat naast de muurschildering ook een oproep voor haar vrijlating.

    Zehra Dogan zelf zou nog niet op de hoogte zijn van Banksy’s werk. Volgens haar advocaat deelt ze haar cel met veertig andere politieke gevangenen en mag ze amper bezoek ontvangen.

  18. DE MENING

    TINNEKE BEECKMAN IS FILOSOFE, SCHRIJFSTER EN COLUMNISTE

    ‘Temptation island’: lachen met lageropgeleiden

     rr

    ‘Smakeloos en seksistisch en toch kijkt de elite’, kopt de krant. Blijkbaar volgen vooral hogeropgeleiden het televisieprogramma Temptation island (DS 16 maart). Maar liefst 62 procent van de kijkers heeft een hoger diploma of werkt in een hogere beroepsklasse. Een verrassing? Niet echt, want eigenlijk hoort dit bij het fenomeen uitlachtelevisie.

    Wat het artikel niet vermeldt, is dat de deelnemers vooral lageropgeleid zijn. In deze reeks bevinden zich onder de verleidsters een barvrouw, een schoonheidsspecialiste, een nagelstyliste, een danseres, een hostess en ga zo maar verder. De mannen zijn onder meer motorcrosser, tattooartiest, bouwvakker, autotester en assemblagemedewerker. Ik schreef er al een column over: reality-tv teert op leedvermaak met lageropgeleiden, die zonder mediatraining meegaan in een complexe formule die ze niet controleren, waardoor ze ongepaste dingen zeggen of doen (DS 8 februari). Pierre Bourdieu analyseerde dit in zijn werk over televisie.

    Owen Jones ontleedt dat fenomeen ook in Chavs. The demonisation of the working class. Jones betoogt dat de middenklasse de neiging heeft om de arbeidersklasse te demoniseren: ze beschuldigt haar van alle kwaad en verval in de samenleving en bespot haar. Dat doet ze zonder dat ze het zelf in de gaten heeft. Voeg daaraan toe dat de overgrote meerderheid van programmamakers, journalisten en columnisten tot die middenklasse behoort. Zo ontstaat het vertekend beeld dat van de arbeidersklasse wordt opgehangen. De meeste commentatoren hebben dan ook vooroordelen die amper worden tegengesproken. Erger nog, hun ideeën sijpelen makkelijk door in het onderwijs, het sociale beleid en de media.

    Hogeropgeleiden kunnen dus heerlijk genieten van een avondje Temptation island, waarbij de deelnemers zich bezondigen aan de vooroordelen die over hun sociale groep bestaan. Ze zijn vaak dronken, dom, ontberen verantwoordelijkheidszin en kunnen zich amper beheersen.

    Dat clichébeeld werkt evenzeer door in de politieke analyses van de problemen in de samenleving. Hogeropgeleide middenklassers kunnen de politieke keuzes van de lageropgeleiden doorgaans rustig negeren, paternalistisch omzeilen of laatdunkend bekritiseren. De legitieme zorgen van de arbeidersklasse – over werkgelegenheid, de negatieve gevolgen van globalisering, de onzekere levenskwaliteit van hun kinderen – worden weggezet als bekrompen vooringenomenheid van een groepje dwazen. Licht ontvlambare zielen zijn het, veel te vatbaar voor emoties als woede en angst. In werkelijkheid klopt dat natuurlijk niet. Maar om dat te beseffen moet je verder kijken dan het beeld van de wereld dat je in een realityshow voorgeschoteld krijgt.

    Volgende week: Stijn Meuris, muzikant

  19. Serieus?

    verhalen die bizar genoeg echt waar zijn

    En toen kon men het casino niet meer uit

    Bezoekers van de Holland Casino Eindhoven hebben vannacht uren vastgezeten in de nabijgelegen parkeergarage van Q-Park, signaleert De Telegraaf. Vanwege een storing in de alarmkast gingen alle rolluiken in de parkeergarage rond 2.00 uur naar beneden. Pas rond 5.00 uur konden de klanten de parkeergarage weer verlaten.

    De automobilisten die niet weg konden, werden door Holland Casino Eindhoven opgevangen. Ze kregen koffie, een hapje en een goodiebag.

    Leeghoofd

    Artsen in Noord-Ierland schrokken zich een hoedje toen ze een hersenscan namen van een 84-jarige man die de jongste tijd geregeld viel, zonder duidelijke oorzaak. Er zat een luchtbel onder zijn schedeldak, met een diameter van negen centimeter. De oorzaak bleek een klein goedaardig gezwel in zijn sinussen, dat de ‘vloer’ van de hersenpan erboven had weggeduwd. Op zo’n manier dat er een eenrichtingsklep was ontstaan: lucht vanuit de sinussen kon de hersenpan in, maar kon er niet meer uit. De man zag de risico’s van een operatie niet zitten en besliste voorlopig liever als leeghoofd verder te gaan, meldt een ‘case report’ in the bmj (zoals het British Medical Journal tegenwoordig genoemd wenst te worden). Daar werd het verhaal door een journalist van The Guardian opgepikt.

     bmj

    De buxusmot bedreigt Palmzondag

    De buxusmot dreigt roet in het eten te gooien op Palmzondag, waarschuwt Het Laatste Nieuws. Pastoor Johan Goossens van Grimbergen kampt met een gebrek aan palmtakken en lanceert een noodoproep. ‘De buxusplanten in onze abdijtuin zijn grotendeels kaalgevreten door de rupsen’, meldt hij. ‘Voor de vieringen van Palmzondag ben ik dan ook dringend op zoek naar een paar duizend palmtakjes. Die zijn bestemd voor de zeven kerken in Grimbergen, verenigingen zoals Okra en de rusthuizen. Sommige mensen graaien normaal ook een hele bussel mee om uit te delen aan oudere mensen die ze kennen.’

    Maar de pastoor wanhoopt niet. ‘In Hoegaarden is er elk jaar een grote processie op Palmzondag. Daar hebben ze takjes op overschot. We hebben nog een tiental dagen. Ik ga ervan uit dat het goed komt.’

    3.000 euro boete voor niet-genomen rustdag

    Bakker Cédric Vaivre uit het Fransje dorpje Lusigny-sur-Barse moet 3.000 euro boete betalen omdat hij weigerde een wekelijkse rustdag te nemen. In juli en augustus besliste hij om elke ochtend de dorpsbewoners en de vele toeristen van vers brood te voorzien. Dat mag niet, zegt een reglement uit 1920.

    De voorgaande jaren mocht de bakker wel zeven dagen per week open zijn omdat zijn winkel aan een toeristische route in de Aube ligt. Vorige zomer kreeg hij de toestemming daarvoor niet meer.

    De Franse bakker besliste om toch open te gaan omdat hij in juli en augustus het grootste deel van zijn jaaromzet binnenhaalt. Nu weigert hij de boete te betalen. Zijn klanten steunen hem met een petitie.

  20. EN NU IETS TOTAAL ANDERS

     

  21. Televisie

    <p>Actua</p>

    Marielle Franco bekocht haar kritiek op de politie met de dood. afp

    Canvas, 20.00 uur

    Terzake

    Zondag zijn er presidentsverkiezingen in Rusland. Heeft Vladimir Poetin iets te vrezen? Jan Balliauw geeft een laatste stand van zaken.
    De Oostenrijkse schrijver Robert Menasse slaagde erin het Europese verhaal om te werken tot een lezenswaardige roman.
    Tot slot een verhaal uit Brazilië, waar politica Marielle Franco werd vermoord. Het land heeft een kwalijke traditie van gewelddadige vergelding voor wie het aandurft heilige huisjes aan te pakken. Franco uitte zich vaak openlijk tegen politiegeweld.

     

    Canvas, 20.30 uur

    De afspraak op vrijdag

    Ivan De Vadder overloopt de politieke actualiteit van de week met Bart Brinckman (De Standaard), CD&V-politica Mieke Van Hecke en kerkjurist/opiniemaker Rik Torfs.

     

  22. <p>WEER</p>

    Vanavond en vannacht

    We komen terecht in een koude noordoostelijke stroming. De temperaturen duiken naar waarden tussen -4 en 0 graden. De bewolking neemt opnieuw toe en we krijgen mogelijk al wat sneeuw vanuit Duitsland en Nederland. De wind wordt matig tot vrij krachtig, en aan zee zelfs krachtig, uit het noordoosten.

    Morgen

    Zaterdag is de winter opnieuw in het land: een storing trekt het land binnen vanuit het noordoosten, wordt stilaan minder actief maar geeft in combinatie met de koude lucht wel aanleiding tot lichte sneeuwval. De maxima komen in het noordoosten niet boven het vriespunt uit en liggen in het zuiden rond 1 of 2 graden. De gure wind uit oost tot noordoost doet het nog een stuk kouder aanvoelen.

    Volgende dagen

    Zondag is het gedeeltelijk bewolkt maar overwegend droog. Vooral voor de middag kan er nog wat lichte sneeuw vallen in de buurt van de Franse grens. De temperaturen in het centrum komen niet hoger dan 0 of 1 graad bij een strakke noordoostenwind. Het voelt dus nog kouder aan.

  23. Puzzel