Avond

  1. De tien nieuwsfeiten van de dag

    Degueldre ‘niet trots’ op mail over privéleven journalisten

    Michel Degueldre, de voorzitter van Samusocial, geeft toe dat de hele affaire rond de Brusselse daklozenorganisatie hem zodanig enerveerde dat hij in een kwade opwelling zijn communicatiedirecteur de opdracht gaf om het privéleven van twee journalisten en een Ecolo-parlementslid te onderzoeken. Het waren zij die de bal aan het rollen hadden gebracht. ‘Ik ben er niet trots op’, gaf Degueldre in de parlementaire onderzoekscommissie toe. ‘Maar er is geen antwoord gekomen op mijn mail, et comme on dit en Néerlandais: blaffende honden bijten niet.’

    Gewacht wordt nu op de getuigenis van Yvan Mayeur, de voormalige burgemeester van Brussel die moest opstappen toen bekend raakte dat hij riante zitpenningen opstreek bij de daklozenorganisatie. Hij komt na Degueldre aan de beurt.

    Stafchef Frans leger stapt op

     afp

    De stafchef van het Franse leger, Pierre de Villiers, heeft zijn ontslag aangekondigd. De generaal legt in een persbericht uit dat hij niet langer in staat is het voortbestaan van het legermodel waarin hij gelooft te garanderen ‘voor de bescherming van Frankrijk en de Fransen, vandaag en morgen, en voor de steun van de ambities van het land’. Volgens hem heeft hij zijn verantwoordelijkheid opgenomen door zijn ontslag aan te bieden. De Villiers liet zich eerder al kritisch uit over de besparingen van 850 miljoen euro die de overheid dit jaar nog bij de strijdkrachten wil doorvoeren. Macron nam hem die kritiek kwalijk en riep hem tot de orde.

    Volgens verschillende Franse media zou generaal François Lecointre, tot op heden hoofd van het militaire kabinet van de eerste minister Edouard Philippe, de nieuwe stafchef worden. Generaal Lecointre was actief in Rwanda tijdens de operatie Turquoise in 1994 en tijdens de conflicten in het voormalige Joegoslavië.

    Poetin en Trump wisselden op G20 ook informeel van gedachten

    Op de G20-top in Hamburg hebben de Amerikaanse president Donald Trump en zijn Russische collega Vladimir Poetin, naast een officieel onderhoud ook nog tweede, informeel, contact gehad. Volgens de Amerikaanse politicoloog Ian Bremmer, voorzitter van de geopolitieke denktank Eurasia Group, ging Trump halverwege een diner op die G20 naast Poetin zitten. Ongewoon was dat Trump geen officiële vertaler bij zich had. ‘Het feit dat de vertaler van Trump niet aanwezig was, is een inbreuk op het nationale veiligheidsprotocol’, aldus Bremmer. ‘Al wist onze president dat waarschijnlijk niet.’
    De woordvoerder van het Witte Huis, Sean Spicer bevestigde dat er ‘een kort gesprek’ plaatsvond aan het einde van het diner. Insinuaties dat er ‘een tweede ontmoeting’ was, deed hij af als ‘onjuist, kwaadaardig en absurd’. Het Witte Huis liet weten dat ze enkel spraken via de tolk van Poetin, omdat de Amerikaanse vertaler Japans sprak, maar geen Russisch.
    Op Twitter haalde Trump uit naar de ‘fake news’-berichtgeving van de Amerikaanse media over het voorval.

    Extra controles in hst-terminals

    De hst-terminals in Brussel-Zuid, Antwerpen-Centraal en Luik-Guillemin krijgen extra beveiliging. Er worden steekproeven uitgevoerd op de bagage en de agenten worden opgeleid om verdacht gedrag te detecteren. Dat kondigen minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) en minister van Mobiliteit François Bellot (MR) aan.

    ‘Het kan gaan om 10 procent van de reizigers of meer, een algoritme beslist’, zegt Hendrik Vanderkimpen van Securail. Wie uit de rij gehaald wordt, wordt richting metaaldetector en bagagescanner geleid. ‘De apparatuur is vergelijkbaar met die op de luchthaven, maar hier zoeken we niet naar vloeistoffen of nagelschaartjes. We focussen op wapens en explosieven’, aldus Vanderkimpen.

    De controle gebeurt willekeurig en kan dus niet elke mogelijke terrorist uit de rij halen. ‘De maatregel moet vooral afschrikken’, zegt Jambon. ‘Terroristen weten nu dat er een grote kans op controle is.’

    Belg aan hoofd AkzoNobel

    Thierry Vanlancker. hollandse hoogte / amaury miller

    Ton Büchner (53) stapt wegens gezondheidsredenen op als topman bij de Nederlandse verf- en chemiereus AkzoNobel. Hij wordt als ceo opgevolgd door de Belg Thierry Vanlancker (52), die tot voor kort verantwoordelijk was voor de divisie Specialty Chemicals binnen AkzoNobel.
    Vanlancker is sinds vorig jaar werkzaam bij AkzoNobel. Daarvoor werkte hij jarenlang voor het chemieconcern Dupont. Wie hem gaat opvolgen als hoofd van de chemietak is nog niet bekend.

    Consumentenvertrouwen op recordpeil

    Het consumentenvertrouwen stijgt deze maand tot een historisch hoog niveau. Dat meldt de Nationale Bank, die het cijfer vergelijkt met de conjunctuurpiek van 2007.

    Alle indicatoren gaan erop vooruit, met uitzondering van die voor de vooruitzichten van de algemene economische situatie, die stabiel blijven.

    De voornaamste vaststellingen zijn dat de consumenten verwachten dat de werkloosheid in het komende jaar zal teruglopen en dat ze meer zullen kunnen sparen. Wat betreft de spaarverwachtingen, geeft de Nationale Bank wel mee dat een afnemend en aantrekkend optimisme elkaar al een jaar afwisselen.

    Telenet past privacybeleid aan

    Telenet gaat de toestemming van gebruikers meer centraal stellen in het privacybeleid. Dat meldt het kabinet van Staatssecretaris voor Privacy Philippe De Backer (Open VLD). De telecomoperator kwam vorig jaar onder vuur te liggen, omdat klanten die bepaalde gegevens niet wilden delen, dat zelf moesten aanpassen. De Backer vroeg daarop een onderzoek van de Privacycommissie, die nu in overleg met de provider tot een vergelijk is gekomen.

    Volgens het kabinet-De Backer past Telenet de privacyvoorwaarden nu op twee manieren aan. Nieuwe klanten zullen hun expliciete toestemming moeten geven als ze bepaalde gegevens met de operator willen delen. Bestaande klanten krijgen dan weer meer informatie over welke stappen ze kunnen ondernemen om de privacy-instellingen aan te passen.

    Groen trui Kittel stapt uit Tour

     afp

    Marcel Kittel, drager van de groene puntentrui in de Ronde van Frankrijk, heeft vandaag opgegeven. De Duitser van Quick.Step won vijf ritten in deze Tour, maar had het gisteren al lastig om aan te klampen. In de zware Alpenrit van vandaag kwam hij al vroeg ten val.

    Door het uitvallen van Kittel, krijgt de Australiër Michael Matthews (Sunweb) nu het groen.

    Extra tickets voor Pukkelpop

    De zaterdagtickets voor Pukkelpop (16-19 augustus, in Hasselt Kiewit) waren eind juni al uitverkocht, maar late beslissers kunnen mogelijk alsnog een ticket bemachtigen, want de organisatie van het festival heeft besloten om voor elke festivaldag nog 1.000 extra dagkaarten in omloop te brengen.
    Die extra kaarten zijn vanaf donderdag om 10 uur beschikbaar via www.pukkelpop.be. De extra dagtickets zorgen er wel voor dat de combitickets bijna op zijn.

    Hongarije legt alle treinverkeer stil

    De Hongaarse politie heeft deze voormiddag na een anonieme bommelding alle internationale treinen in het land stilgelegd. De politie liet alle passagiers uitstappen, doorzocht de wagons met honden en controleerde de bagage. Uiteindelijk werd nergens een bom gevonden. Het internationaal treinverkeer mocht nadien weer verder sporen, maar met grote vertragingen.

  2. Beleggen

    Regering overweegt belasting op effectenrekening

    Als de beurs minder interessant wordt, richten rijken de blik op andere investeringen, zoals kunst. avalon.red

    ‘Dit is gewoon een vermogensbelasting’

    Premier Charles Michel wil een belasting op effectenrekeningen, zodat CD&V zijn eis voor een meerwaardebelasting laat vallen. ‘Vreemd, want dit voorstel gaat veel verder dan de eis van CD&V’, zegt fiscalist Michel Maus.

    Korneel Delbeke, Christof Vanschoubroek

    Michel Maus. belga

    ‘Dit is een voorstel dat ik eerder uit de hoed van de PVDA verwacht dan van een centrumrechtse regering.’ Fiscaal expert Michel Maus is duidelijk: het voorstel om een abonnementstaks te heffen op effectenrekeningen ‘komt neer op een vermogensbelasting’. N-VA en Open VLD schieten het idee alvast niet af. ‘Vreemd dat ze hier brood in zien, want het voorstel gaat een stuk verder dan de meerwaardebelasting die CD&V voorstelt.’

    CD&V wil de grote vermogens aanspreken via een meerwaardebelasting op aandelen, maar botst daarbij op verzet van zijn coalitiepartners. De eis blokkeert al een hele tijd een rist dossiers. Met een belasting op effectenrekeningen – waarmee een belegger in aandelen en obligaties handelt – hoopt premier Charles Michel nu de christendemocraten te paaien. De bedoeling zou zijn om op regelmatige basis via de banken een kleine taks te heffen op het vermogen op de effectenrekening.

    De deur staat open

    Luk Van Biesen. pn

    Luk Van Biesen, de financiële expert van Open VLD, zegt dat zijn partij ‘voor geen enkel voorstel de deur dicht doet’. ‘Daar valt inderdaad over te praten’, klinkt het bij de N-VA. ‘Als de taks goed gemoduleerd is en aan de bron wordt ingehouden, is deze maatregel een kanshebber.’ Of Charles Michel erin slaagt om de twee partijen over de streep te trekken, zal onder andere afhangen van hoe hoog de belasting is en welk bedrag wordt vrijgesteld.

    Voor CD&V is het belangrijk dat de belasting voldoende geloofwaardig is en geen tweede speculatietaks wordt. N-VA en Open VLD willen de belasting dan weer zo laag mogelijk houden. Aan Michel om dat delicate evenwicht te vinden.

    Van Biesen wijst erop dat vorig jaar na lang onderhandelen een compromis werd gesloten met de banksector over een billijke bijdrage van de banken. ‘Dat voorstel komt neer op een nieuwe bankentaks, een die weliswaar op de een of andere manier doorgerekend zal worden aan de klanten. Overleg met de sector lijkt mij dan ook voor de hand te liggen. De banken zijn, met de kredieten die ze verstrekken, een heel belangrijke partner voor de economisch groei.’

    Terwijl de bankentaks hier al zeer hoog ligt, zegt Michel Vermaerke, gedelegeerd bestuurder van bankenfederatie Febelfin. ‘Vorig jaar vloeide 1 miljard euro aan bancaire taksen naar de overheid. Daarmee draagt ons land een gouden medaille – of liever gezegd, een loden medaille.’

    Febelfin kant zich tegen het voorstel om effectenrekeningen te belasten. De belegger is de afgelopen jaren door verschillende regeringen al genoeg aangesproken, zegt Vermaerke. Hij wijst naar de roerende voorheffing, die van 15 naar 30 procent ging, en de speculatietaks, die weer moest worden afgevoerd. ‘Daar zou nu nog een nieuwe vermogensbelasting bovenop komen.’

    Nog een mogelijke investering: oldtimers. belgaimage

    Zoeken naar alternatieven

    Welke effecten zouden worden belast (kasbons, kmo-aandelen ...?), hoe hoog een eventuele vrijstelling zou zijn of op welke manier de taks zal worden geïnd, blijft onduidelijk. De Vlaamse Federatie van Beleggers (VFB) wacht af, maar vreest dat de regering enkele financiële producten zal discrimineren. ‘Daardoor zullen beleggers fiscaal voordelige alternatieven zoeken, zoals verzekeringsproducten’, zegt voorzitter Sven Sterckx.

    Die vrees leeft ook bij Michel Maus. ‘Als je de lasten van arbeid naar vermogen wil verschuiven, moet je het consequent doen, niet met een bric-à-bracmaatregel, zoals het belasten van effectenrekeningen. De rijken zullen gewoon hun beleggingsstrategie veranderen. Als de beurs minder interessant wordt, kijken ze naar andere investeringen die meer opbrengen, zoals oldtimers, paarden of kunst ... Die zijn veel minder interessant voor de economie.’

    Shift of lift?

    Volgens onderzoek van Ive Marx en Sarah Kuypers van de Universiteit Antwerpen bezit de 1 procent meest vermogende Belgen ruim de helft van de beursgenoteerde aandelen en bijna een derde van de obligaties. Die 10 procent welvarendste Belgen bezit 85 en 86 procent van de obligaties. Is het dan niet logisch om het vermogen van de rijksten via de beurs aan te spreken?

    ‘Dan kan je beter je inkomstenbasis verbreden’, zegt Sven Sterckx van de VFB. ‘Nu maakt de regering te veel uitzonderingen, waardoor de belasting nodeloos complex is. Goeie wetgeving is vooral eenvoudig.’

    Als je de grote vermogens wil aanspreken, moet je inderdaad die basis verbreden, zegt fiscalist Michel Maus. ‘En dan kom je onvermijdelijk uit bij een vermogenskadaster, wat politiek moeilijk haalbaar is. Een vermogensbelasting moet ook passen in een breder plan en gecompenseerd worden door, bijvoorbeeld, lagere lasten op arbeid. Als je ziet dat de regering de volgende twee jaar 8 miljard euro moet vinden om het gat in de begroting te dichten, dan vraag ik me af: is dit een belastingshift of een belastinglift?’

  3. Interview

    Kristof Calvo, fractieleider van Groen in de Kamer

     belga

    ‘Hopelijk is deze keer niet alleen de regering euforisch’

    ‘Een regering met socialistische tekorten, na liberale besparingen zonder de groene investeringen’, zo vat Kristof Calvo, de fractieleider van Groen de regering-Michel samen. ‘Hopelijk wordt dit akkoord meer dan handjeklap.’

    Christof Vanschoubroek

    U moet toch gelukkig zijn, een taks op effectenrekeningen is de facto een vermogensbelasting. Toch een eis van Groen?

    ‘Elke stap naar meer fiscale rechtvaardigheid is een stap in de goede richting. Maar met dit voorstel evolueren we van een mager beestje - de meerwaardebelasting van CD&V - naar nog een magerder beestje. Er is een brede roep naar meer rechtvaardigheid, en dat los je niet op met een maatregel van 20 of 30 miljoen euro. Men bouwt altijd een koterij bij, zonder de grote verschuiving. Zo’n koterijen leiden net tot nog meer fiscale onrechtvaardigheid.’

    CD&V is voor jullie dan de ideale schietschijf om onrust in de regering te veroorzaken.

    ‘Wij moedigen CD&V net aan om voet bij stuk te houden. Wij zijn heel gelukkig dat ze pleiten voor meer fiscale rechtvaardigheid. Maar het mag niet bij woorden blijven. Deze regering doet net het omgekeerde.’

    Maar ze creëert wel banen.

    ‘Het is goed dat er banen bijkomen. Maar laat ons eerlijk zijn, heel wat van de banen hebben niet te maken met het beleid maar de algehele conjunctuur. Bovendien worden de eerste resultaten van het beleid zichtbaar. Burn-outs, ziekteverzuim ... al die maatregelen om de arbeidsmarkt flexibeler te maken zoals flexi-jobs, soepeler zondag- en nachtwerk klinken mooi achter de schrijftafel, maar veroorzaken in de praktijk heel wat problemen. En als ik zie wat de regering-Michel nog in petto heeft de komende dagen en weken, ben ik niet echt hoopvol.’

    In de voorstellen die circuleren is toch ook sprake van de verhoging van het minimumpensioen en het verhogen van het leefloon tot de Europese armoedegrens?

    ‘Ik hoop echt dat Michel werk maakt van de verhoging van de uitkeringen tot de armoedegrens. Dat is een belofte die Yves Leterme tien jaar geleden al maakte. Wij willen ook niet alles afkraken hé, maar het is onze rol om de regering blijvend op te jagen om te zorgen voor meer rechtvaardigheid.’

    Gaat u de regering ook verder opjagen om die begroting eindelijk op orde te brengen?

    ‘Wij zijn nooit cijferfetisjisten geweest. Wij vinden het perfect dat er zuurstof is voor investeringen. Alleen gebeurt dat niet. Tunnels worden opgelast, kerncentrales hebben scheurtjes. Wij zijn grote supporters van meer investeringen. Deze regering is er eentje met socialistische tekorten, na liberale besparingen, maar zonder groene investeringen.’

    Premier Charles Michel heeft toch uitgepakt met een investeringspact van 30 miljard euro?

    ‘Dat pact is toch maar een mager beestje met heel veel recyclage. Ik hoop dat de onderhandelingen, die momenteel plaatsvinden, geen bevestiging worden van de ingeslagen koers. Dit is een positieve oproep. Hopelijk is het resultaat dit maal niet opnieuw een euforische regering, maar een teleurgestelde bevolking.’

  4. Hervorming

    Scheiding der machten op de helling in Polen

    Protest in de Poolse hoofdstad Warschau tegen de juridische hervormingen die de regering door wil voeren. ap

    ‘Het gaat hier op een dictatuur lijken’

    In Polen staan juridische hervormingen op stapel. Rechters, oppositie en analisten vrezen voor de rechtsstaat. De Europese Commissie dreigt met sancties.

    Roeland Termote/Karin De Ruyter

    ‘Het gaat hier op een dictatuur lijken’, zegt Monika Frackowiak, districtsrechter in de Poolse stad Poznan. In een rechtsstaat onthouden rechters zich van politieke uitspraken, dat weet Frackowiak ook wel. Maar Polen zal niet lang meer een rechtsstaat blijven, zo waarschuwt ze.

    De nationaal-conservatieve regeringspartij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) maakt volgens rechters, oppositie en een reeks onafhankelijke analisten de Poolse scheiding der machten kapot. De Sejm, het lagerhuis van het Poolse parlement, debatteerde gisteren en vandaag over een haastig geïntroduceerd wetsvoorstel om alle leden van het Hooggerechtshof te vervangen.

    Invoering van de wet zou het sluitstuk zijn van een reeks wetswijzigingen die samen ‘voorgoed de positie van de Republiek als rechtsstaat kunnen vernietigen’, zo schrijven vijf voormalige voorzitters van het grondwettelijke tribunaal in een open brief. Ook de Europese Commissie maakt zich zorgen.

    Als het Hooggerechtshof op de schop gaat, kan PiS de controle verwerven over alle onderdelen van de rechtspraak en krijgt het de kans een nieuwe, loyale juridische elite te creëren.

    Regeringscontrole

    Alles begon eind 2015 bij het grondwettelijke tribunaal, waar de partij zelfbenoemde rechters binnenloodste, op een wijze die volgens het toenmalige tribunaal ongrondwettig was. Dat was aanleiding voor de Europese Commissie om een ‘rule of law-procedure’ te beginnen tegen Polen.

    Minister Ziobro.  epa

    Vorige week besliste het parlement dat het voortaan zelf magistraten zal selecteren die zetelen in de Raad voor de Rechtspraak, het orgaan dat rechters benoemt. Bovendien kreeg minister van Justitie Ziobro, tevens chef van het Openbaar Ministerie, de bevoegdheid om voorzitters van rechtbanken te ontslaan en te benoemen.

    Rest alleen het Hooggerechtshof, dat verkiezingsuitslagen controleert en zich uitspreekt over andere gevoelige zaken, zoals de wettigheid van de door PiS geregelde benoeming van de nieuwe voorzitster van het grondwettelijke tribunaal.

    Als ook dat onder regeringscontrole komt, zou de nog resterende gerechtelijke onafhankelijkheid volledig verdwijnen, zei Frans Timmermans, de eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie vandaag op een persconferentie. ‘Het gerechtelijk apparaat zou volledig onder controle van de regering vallen.’

    Nucleaire optie

    De Commissie vroeg Polen dan ook de hervormingen in de koelkast te stoppen. Timmermans dreigde zelfs met de zogenaamde ‘nucleaire optie’ - de opschorting van het Poolse stemrecht in de EU: ‘We naderen het inroepen van artikel 7’.

    Zo’n vaart loopt het voorlopig nog niet. De Commissie wil vooral dat Polen opnieuw met Brussel gaat praten over de hervormingen, hoewel de dialoog voorlopig weinig zoden aan de dijk heeft gezet. Om de druk op te voeren, worden er al wel inbreukprocedures voorbereid, die volgende week opgestart kunnen worden.

    Kaste

    PiS schildert het Poolse gerechtelijke apparaat af als een inefficiënte en corrupte kaste, vergeven van partijdigheid en communistische invloeden. Achter corrupte rechters aangaan, ‘daaraan wil ik als procureur-generaal best schuldig zijn’, zei Ziobro dinsdag in het parlement.

    Rechter Frackowiak noemt de beschuldigingen over communisme schandalig. ‘Na ’89 bleven slechts enkele uitgesproken politieke rechters over. En dat is inmiddels bijna dertig jaar geleden. Ik ben veertig.’ Opmerkelijk detail: PiS-parlementariër Stanislaw Piotrowicz, voorzitter van de commissie juridische zaken, was zelf een communistisch aanklager.

    De publieke omroep TVP besteedt ondertussen ruim aandacht aan elke rechter die van wandaden beschuldigd wordt, inclusief een gepensioneerde rechter die in 2006 een worst van 6 zloty (1,5 euro, red.) in zijn mouw stak. ‘Verdedigers van pedofielen en alimentatiewanbetalers zijn het gezicht van het verzet tegen de hervorming van de rechtspraak’, zo omschreef een balk op het scherm van een TVP-actualiteitenprogramma enkele bekende Polen die het opnamen voor de rechters. Een van hen had eerder de van pedofilie verdachte cineast Roman Polanski verdedigd.

    Steekpenningen

    Frackowiak had deze week bijna een ongeval op weg naar de rechtbank. Zo hard schrok ze tijdens het luisteren naar Radio Maryja, een katholiek-conservatief radiostation dat de regeringslijn uitdraagt: ‘Eerst spraken ze over Christus en genade, daarna gingen ze los op rechters die tegen de gewone man zijn.’

    Anti-regeringsdemonstranten troepten dinsdagavond samen bij de Sejm, die omgeven was door een politiekordon. Maar veel Polen liggen niet wakker van hervormingen in de rechtspraak. Zij wantrouwen rechters en ergeren zich aan trage procedures, ook al bevinden Poolse rechtbanken zich in Europese vergelijkingen in de middenmoot qua efficiëntie. ‘Als je een rechtszaak verliest, moet de rechter wel steekpenningen aangenomen hebben’, zegt Frackowiak schamper. ‘Mensen vertellen me steeds: jullie zijn corrupt. Om vervolgens informeel advies te vragen over hun eigen rechtszaak.’

  5. doorlezer

    Maar wie wil de Griekse schulden kopen?

    Griekenland presenteerde een begrotingsoverschot, maar staat niettemin tot half 2018 onder Europese curatele. belgaimage

    Griekse ezelsmuts is weg, Europese koppigheid niet

    Griekenland trekt van het strafbankje naar de financiële markt. Wat heeft het land met zijn onverteerbare schuldenberg er te zoeken? En wie wil het in godsnaam geld lenen?

    Daan Ballegeer

    Griekenland mocht vorige week dankzij een begrotingsoverschot van 0,7 procent van het bruto binnenlands product de ezelsmuts afnemen. Volgens de Europese Commissie heeft het land zijn overheidsfinanciën genoeg opgeschoond om niet langer als een budgettaire zondaar door het leven te gaan. Het is niettemin een symbolische overwinning. Griekenland, dat ondertussen al aan zijn derde steunpakket toe is, staat nog tot augustus 2018 onder Europese curatele.

    Alle beetjes helpen, luidt het in Athene, dat net zoals de optimistische schipper in het zeil blaast. Het wil zo snel mogelijk naar de financiële markt trekken met vijfjaarsobligaties om te bewijzen dat het daar zijn mannetje kan staan. Volgens The Financial Times zou dat schuldpapier meer dan 4,5 procent rente opleveren. Dat ligt een eind onder de verwachte economische groei die het land in dezelfde periode zal neerzetten, wat betekent dat het enkel zal bijdragen aan een verdere stijging van de schuldgraad. Die ligt met 315 miljard euro schulden nu al noordwaarts van 170 procent.

    De obligatie-uitgifte staat een paar dagen op pauze, omdat er technische problemen rijzen. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een van de vele officiële kredietverschaffers aan Hellas, heeft een schuldplafond gezet waar Griekenland niet boven mag gaan. Maar waar een wil is, is een omweg. Volgens nieuwsagentschap Bloomberg onderzoekt Athene of het met behulp van financiële derivaten zoals swaps zijn schuldprofiel niet kan veranderen, zodat het alsnog kwalificeert.

    Het zou de eerste emissie zijn sinds 2014, toen Griekenland 3 miljard euro ophaalde met vijfjaarspapier. Een belangrijk verschil is dat beleggers toen wisten dat het land nog jarenlang op geregelde tijdstippen geld zou ontvangen van de Europese noodfondsen, en het risico op een wanbetaling daardoor laag lag. Het verklaart waarom ze bereid waren om liefst 20 miljard te lenen.

    Rommelvakje

    Blijft de vraag wie nu die schulden wil kopen. In vergelijking met de kortlopende schatkistcertificaten – die Griekenland al die tijd is blijven uitgeven – nemen beleggers een flink risico als ze intekenen op de uitgifte. Ratingbureaus stoppen de Griekse staatsobligaties nog altijd resoluut in het rommelvakje. De reden voor het verschil is simpel: schatkistcertificaten hebben met een looptijd van een paar maanden bijna geen risico om herschikt te worden.

     belgaimage

    Dat is met de Griekse obligaties wel wat anders. Beleggers herinneren zich maar al te goed de scheerbeurt die hen begin 2012 te beurt viel. Bij die schuldherschikking schold de private sector Hellas 105 miljard euro kwijt, of 75 procent van de nominale bedragen. De officiële schuldeisers, waaronder de andere eurolanden, bleven daarbij buiten schot, net zoals het IMF, dat principieel nooit toestaat dat zijn vorderingen gekort worden.

    Aangezien zowel het IMF als Athene benadrukt dat het nooit zal lukken om de schuld af te bouwen zonder bijkomende schuldverlichting, rijst te vraag waarom private beleggers opnieuw zo’n risico zouden nemen voor een handvol procent rente.

    Daar zijn verschillende verklaringen voor. Een daarvan zit in de technische details van de uitgifte van overheidsobligaties. Sinds 2013 bepalen de voorwaarden dat een schuldherschikking enkel kan gebeuren als 75 procent van de schuldeisers daarmee instemmen. Nu kan de Europese Centrale Bank onder haar eigen regels tot maximaal 25 procent van de Griekse uitgifte kopen. Aangezien Frankfurt niet wil meestemmen, maakt dat het moeilijker voor Athene om bij de rest de beoogde 75 procent te halen.

    Simpelweg te klein

    Het belangrijkste argument is dat de omvang van het bedrag – analisten rekenen op zo’n 3 miljard euro – simpelweg te klein zal zijn om de kosten-batenanalyse positief te doen uitvallen. Zo vreemd is het dus niet dat beleggers zich zouden wagen aan een vijfjaarsobligatie die meer dan 4,5 procent opbrengt, terwijl de Duitse of Nederlandse tegenhangers met een negatieve rente noteren.

    De grote schulden zijn in handen van het Europese noodfonds, en van Europese landen via bilaterale leningen. Een forse schuldherschikking zal dan ook vanuit die hoek moeten komen. Dat is nog altijd een politiek taboe, omdat het neerkomt op een budgettaire transfer naar Griekenland. Anderzijds staat de democratische draagkracht in de wieg van de democratie onder druk. Op dit ogenblik gaat zowat elke uitgespaarde euro of geïnde euro belasting op aan de rentelasten.

    Als het van de EU afhangt, moet Griekenland bovendien het geld dat het ophaalt en nog ontvangt van het noodfonds gebruiken om een spaarpotje van liefst 9 miljard euro op te bouwen voor na augustus 2018, als het land op eigen benen verder moet. Daarmee zou het tien maanden lang alle noden moeten kunnen lenigen. Een huzarenstukje, aangezien dat betekent dat het dit jaar meermaals bij de financiële markten moet aankloppen, en dat om obligaties met verschillende looptijden te slijten. Als beleggers al 4,5 procent vragen voor een vijfjaarsobligaties, wat moet dat dan zijn voor een van tien, of twintig jaar?

    Het ziet er daarom eerder naar uit dat Athene in de komende jaren nogmaals, en voor de vierde keer dus, zal moeten aankloppen bij het permanent noodfonds ESM. Op die manier blijft het afhankelijk van officiële instanties, die wel het geld hebben, maar geen clementie. Het geeft de woorden van Pierre Moscovici een bittere nasmaak. ‘Dit is een heel symbolisch moment voor Griekenland’, verklaarde de EU-commissaris voor Financiën bij het afnemen van de ezelsmuts. ‘Het is de einde van besparingen, en dat betekent dat we naar een strategie gaan die gebaseerd is op economische groei, jobcreatie en sociale rechtvaardigheid.’

    ‘Er is geen verschil tussen een beetje dood of helemaal dood’
    ‘De Griekse vijfjaarsobligaties zullen in elk geval niet voor de huis-, tuin- en keukenbeleggers zijn’, zegt rentestrateeg Kim Liu van ABN Amro. ‘Ook niet voor grote beleggers zoals pensioenfondsen, aangezien die gebonden zijn aan bepaalde ratingvereisten en er dus gewoon geen geld in mogen stoppen. Ik denk eerder aan gespecialiseerde investeerders zoals hefboomfondsen, die een veel hoger risicoprofiel hebben en niet van het buy & hold-type zijn.’
    Andere kandidaten zijn de Griekse banken, die net als andere Europese landen flink belegd hebben in het staatspapier van hun eigen land. Tussen 2005 en 2010 kochten zij bijvoorbeeld 29 procent van alle uitgegeven Griekse obligaties. Zij zullen nu maar wat graag het hogere rendement oppikken dan ze met pakweg Duitse Bunds kunnen halen, laat Liu verstaan. ‘Ze lopen sowieso al risico door hun grote portefeuille van Grieks staatspapier, dus dat beetje extra zal het verschil niet maken.’ Lees: als de Griekse staat over de kop gaat, maakt het niet uit of ze een beetje dood of heel dood zijn.

  6. Fotoverhaal

    Luchttraining voor para’s

    De sprong wordt gemaakt vanuit een US C-17 Globemaster III, een militair transportvliegtuig. epa

    Klaar voor de sprong

    Elf NAVO-lidstaten nemen deel aan ‘Exercise Swift Response’, de grootste militaire luchttraining sinds de koude oorlog. Het zijn de Amerikanen die de oefening in de lucht leiden. De foto’s tonen de voorbereidingen en spanning vlak voor de sprong.

    De oefening vindt plaats boven het Bulgaarse, Duitse, Italiaanse en Roemeense luchtruim. Er nemen ongeveer 5.000 soldaten aan deel. epa

    Wie wil er al eerste? Er meldt zich een kandidaat. epa

    Deze man pept zichzelf nog wat extra op voor zijn sprong. epa

    Anderen houden zichzelf nog even vast, zolang het kan. epa

    En dan, aan de deur, gaat het snel. Een klein duwtje, en een na een zijn ze weg. epa

    Je kan natuurlijk heel zelfverzekerd richting uitgang lopen. epa

    Beneden wachten para’s hun collega’s op. reuters

  7. Rode lantaarn

    Geen vernedering, maar een eer

    Wim Vansevenant fietste maar liefst drie opeenvolgende laatste plaatsen bij elkaar. belga

    Waarom laatst beter is dan voorlaatst

    Ver weg van de camera’s rijden ze, vlak voor de bezemwagen: de kanshebbers voor de rode lantaarn. Niemand die beter weet hoe het aanvoelt om als laatste over de finish te bollen dan onze landgenoot Wim Vansevenant.

    Stijn Cools

    De rode lantaarn is de man die nooit heeft opgegeven. Die alle bergen is over geraakt. Die meer uren dan wie ook op zijn fiets heeft gezeten. Die de organisatoren van criteriums maar al te graag in hun wedstrijd zien rijden. Als laatste over de streep komen in de Ronde van Frankrijk is geen vernedering, maar een eer. Afzien, sterven en toch Parijs halen.

    Bij de start vandaag was onze landgenoot Dimitri Claeys (Cofidis) nog vijf plaatsen verwijderd van die roemruchte laatste plaats. De Brit Daniel McClay stond daar nog, maar dat was met enkele stevige Alpencols in het vooruitzicht.

    In de annalen van de Tour is Eddy Merckx niet de enige landgenoot die staat te blinken in de lijstjes met absolute recordhouders. Ook Wim Vansevenant heeft zijn plaats in de geschiedenisboeken verdiend. Maar liefst drie opeenvolgende laatste plaatsen fietste hij bij elkaar tussen 2006 en 2008. Niemand deed hem dat na.

    We bellen hem op. Hij is landbouwer, maar doet nog graag zijn verhaal. Zelfs de buitenlandse media weten hem te vinden als een soort tegenpool van Merckx, met sappig West-Vlaams accent. ‘Ik vind het positief dat ik geassocieerd word met die rode lantaarn. Ik wilde die dan ook pakken’, aldus Vansevenant.

    Ging u naar de Tour met de bedoeling die laatste plaats te pakken?
    ‘Nee, al denken mensen dat wel. Maar bij Lotto, de ploeg waar ik toen voor reed, waren de plaatsen duur. Er mogen maar negen renners mee naar de Tour. Ik was erbij om te werken voor de ploeg. Cadel Evans deed mee voor het geel, Robbie McEwen voor het groen. Ik moest hen bijstaan. Maar... ik had wel het talent om van iets negatief iets positief te maken.’
    Legt u dat eens uit?
    ‘Mijn redenering was: beter laatst dan voorlaatst. Dat is uiteindelijk ook maar één plaats verschil.’
    Moest u koersen voor die laatste plaats?
    ‘Daar komt toch het nodige regelwerk aan te pas. In de bergritten moet je gewoon mee zijn met de bus, om zeker binnen de tijdslimiet binnen te komen. Het komt erop aan zo veel mogelijk tijd te verliezen in de vlakke etappes. In de massasprinten ging ik in de laatste kilometers van de kop af en liet ik me uitzakken. Per vlakke rit verloor ik hier eens vijf minuten, daar eens zeven minuten en zo liep dat op. Al stond ik ervan versteld dat het soms op de Champs-Élysées nog een spel van seconden was. Ik kan me herinneren dat een concurrent van me die dertig seconden voor me stond in de laatste twee kilometer nog in de remmen ging. Dan moest ik nog harder in mijn remmen knijpen.’
    Vanwaar eigenlijk die ambitie om telkens voor die laatste plaats te gaan?
    ‘De eerste keer was toeval. Maar ik wist dat ik het in me had hoor. De rode lantaarn van het jaar ervoor bijvoorbeeld, die kon ik echt niet meer ‘remonteren’. Ik had al honderden kilometers op kop gereden en liet me uitzakken. Mijn ploegleider Hendrik Redant zei me toen dat het geen zin had me nog verder te laten uitzakken. Een Spanjaard had zeventig kilometer eerder gelost. Die mens is toen uit pure miserie laatst geworden. Van toen af wist ik dat ik het tactisch moest aanpakken.’

    Vansevenant met geletruidrager Floyd Landis in 2006. belgaimage

    Mocht u niet voor die laatste plaats gegaan zijn, hoeveelste zou u dan geëindigd zijn?
    ‘Mocht ik echt mijn best gedaan hebben was ik misschien tien of twaalf plaatsen opgeschoven. Zo groot was dat verschil niet voor mij. Ik ging niet voor een klassement.’
    Steunde de ploegleiding u in uw missie richting laatste plaats?
    ‘Dat was iets dat ik op eigen houtje moest regelen. Elke dag kreeg ik mijn taak van de ploegleiding, die probeerde ik altijd uit te voeren. Dan liet ik me afzakken. In feite was ik dan al aan het recupereren. Nu zie je de renners na de rit nog fietsen op rollen aan de bussen. Wel op vijftien kilometer van de finish was ik al met mijn cooling down bezig. Twee vliegen in één klap: recupereren en op de koop toe nog laatste worden ook.’
    Gebeurt die tactische strijd om de laatste plaats vandaag nog steeds?
    ‘Ik ben er zeker van dat Thomas De Gendt zich laat lossen in de vlakke etappes, net voor de bergen, om in de etappes erna de vrijgeleide te krijgen in een of andere vluchtersgroep om alsnog een overwinning weg te kapen. Andere klimmers doen dat ook hoor, die types die net niet sterk genoeg zijn maar toch geen vrijgeleide zouden krijgen als ze te ver bovenaan zouden staan in het algemeen klassement. Dat is ook een vorm van koersen: lossen om te winnen.’
    Leverde dat eigenlijk wat op, die drie laatste plaatsen? De criteriums hebben graag de rode lantaarn.
    ‘In Nederland had ik wel wat naamsbekendheid. Met dank aan Mart Smeets, die aandacht aan me schonk. Ik denk dat hij een beetje medelijden met me had. Mag ik nog een anekdote vertellen?’
    Doe maar.
    ‘In het na-Tour-criterium van Diksmuide kwam een mannetje van een jaar tien vragen voor een handtekening. Hij vertelde me dat hij hoopte ooit de rode lantaarn te worden. Ik vroeg hem natuurlijk waarom. ‘Dat zou betekenen dat ik ooit de Ronde van Frankrijk heb gereden’ antwoordde hij me. Zo had ik het nog niet bekeken: je moet dus wel in de Ronde geraken en die zelfs uitrijden om die rode lantaarn te worden.’
    Hebt u nooit gedroomd van een gele trui?
    ‘In mijn jeugd stond ik er zelfs niet bij stil dat ik ooit de Ronde van Frankrijk zou rijden.’
    Zou u uw drie rode lantaarns inwisselen voor een ritwinst?
    ‘Ja. Die rode lantaarn is uiteindelijk maar spielerei in vergelijking met een klassement of een ritoverwinning.’
    Let u er nu op wie laatst is?
    ‘Ik kijk er wel naar ja. Maar ik zie er toch maar weinig die mij gaan evenaren.’

  8. tv

    Politiek bespaart bij openbare omroepen

    Graham Norton, goed voor 1 miljoen euro per jaar bij de BBC. Zonder zijn talkshow. isopix

    De jacht op goedkopere tv-sterren

    Chris Evans, bekend van Top Gear, zal dit jaar 2,5 miljoen euro verdienen bij de BBC. Dat de BBC de lonen bekend moest maken, was een nederlaag voor de publieke omroep.

    Inge Schelstraete

    De BBC stelde deze middag zijn jaarraport voor. Daar staat voor het eerst ook een lijst in van de werknemers die dit jaar meer dan 150.000 pond (169.000 euro) zullen verdienen. Bovenaan op die lijst staan drie mannen. Chris Evans, bekend van Top Gear maar ook dj van de ochtendshow op Radio 2, zal dit jaar ongeveer 2,5 miljoen euro opstrijken. Out-voetballer Gary Lineker, commentator van Match of the day, is goed voor ongeveer 2 miljoen euro. Graham Norton, die bij ons veel bekender is, staat op de derde plaats met 960.000 tot 1 miljoen euro.

    Claudia Winkleman. reuters

    De eerste vrouw staat pas op de achtste plaats en verdient een pak minder dan deze heren. Claudia Winkleman, presentatrice van Strictly come dancing en het filmprogramma Film 2017, mag dit jaar rekenen op 509.ooo tot 565.000 euro. Bij de 96 topverdieners van de BBC zijn maar 34 vrouwen, en die zitten in de onderste regionen van de lijst. Lord Tony Hall, de directeur van de BBC, vindt dat een probleem. ‘De BBC is diverser dan gemiddeld in de audiovisuele media en de publieke sector, maar het moet nog beter. De laatste drie jaar is 60 procent van de promoties of aanwervingen naar vrouwen gegaan, bijna 20 procent naar mensen met een allochtone achtergrond. Tegen 2020 willen we pariteit tussen mannen en vrouwen op het scherm en in leidende functies.’

    Royal charter

    De BBC heeft zich lang verzet tegen de bekendmaking van de salarissen, die het vertrouwelijke informatie noemt. Maar de omroep werkt met een ‘royal charter’, een vergunning die door de regering wordt toegekend. De vorige liep af op 31 december 2016. De bekendmaking was een van de voorwaarden voor de toekenning van het nieuwe charter, dat loopt tot 31 december 2026.

    Chris Evans.  richard shotwell/invision/ap

    De Britse minister van Cultuur Karen Bradley zegt dat de publicatie van de lonen van sterren passen in de tendens naar meer transparantie in de ambtenarij. ‘Dit kan leiden tot besparingen en geld opleveren om in nieuwe programma’s te investeren.’ De BBC heeft vorig jaar 4 miljoen pond (4,52 miljoen euro) bespaard op salarissen voor presentatoren, dj’s en journalisten die op het scherm komen.

    Stropers in zicht

    Maar Hall heeft vreest ‘stropers’. ‘Het zal leiden tot opbod tussen de zenders. Op termijn zal het de belastingbetaler geld kosten in plaats van te besparen.’ Omdat een kwart van de inkomsten van BBC uit de verkoop van programma’s komt, vreest hij uiteraard voor een leegloop van bekende namen bij de BBC. Hall kreeg vorig jaar bijval van Kevin Lygo, de programmadirecteur van de commerciële zender ITV. Die noemde de eis een ‘kwaadaardige en bemoeizieke manier om de zaken aan te pakken’.

    Groot-Brittannië is niet het enige land waar de politiek snoeit in de publieke uitgaven. In Nederland werd geleidelijk de balkenendenorm ingevoerd, een reeks maatregelen die bepaalt dat openbare bestuurders in Nederland niet meer mogen verdienen dan 130 procent van een ministersalaris. Sinds 2013 is de norm in de Wet normering topinkomens (WNT) gegoten en is hij bindend. Topacademici, ziekenhuisdirecteuren en een directeur van de Nederlandsche Bank kwamen in aanvaring met de wet, maar niemand sprak meer tot de verbeelding dan radio- en televisiemakers. Sinds 2015 mochten ze maximaal 201.000 euro verdienen, dit jaar is dat naar 181.000 euro gebracht, het loon van een minister.

    Matthijs van Nieuwkerk

    Waarschijnlijk verdienden de actualiteitenpresentatrice Antoinette Hertsenberg, talkshowhost Ivo Niehe, dj Giel Beelen, het radioduo Coen en Sander en Matthijs van Nieuwkerk van De wereld draait door vorig jaar meer - de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) noemt namen noch bedragen. Coen en Sander werken ondertussen voor de commerciële Radio 538. Giel Beelen verdiende een paar jaar geleden 560.000 euro per jaar, maar dat is minder sinds zijn programma op 3FM is stopgezet. Van Nieuwkerk zou 580.000 euro verdienen. Hij sloeg een voorstel van RTL af om een miljoen per jaar te verdienen, maar dat was voor de strengere normen dit jaar werden bekendgemaakt. ‘Dat zou betekenen dat ik straks voor hetzelfde werk, namelijk dagelijks een aantrekkelijke talkshow maken en presenteren, elders een reusachtig veel zonniger beloning krijg’, zei hij in het tv-blad Broadcast Magazine.

    Giel Beelen. belgaimage

    Alleen mag de raad van bestuur van de NPO niet ingrijpen in lopende contracten tussen presentatoren en ledenomroepen zoals BNN-Vara, dat De wereld draait door uitzendt. Zolang Van Nieuwkerk niet vertrekt bij BNN-Vara, hoeft zijn loon dus niet te zakken.

    Plus iets buitenshuis

    Ook bij de Britse cijfers vallen kanttekeningen te maken. Het miljoen dat Graham Norton dit jaar bij de BBC verdient, zou enkel slaan op zijn zaterdagshow op BBC Radio 2 en zijn presentatie van het Eurovisiesongfestival. Maar zijn talkshow op tv wordt geproduceerd door een extern productiebedrijf, So Television, dat Norton daar apart voor vergoedt.

    De VRT maakte vorig jaar in mei bekend dat zijn ceo Paul Lembrechts jaarlijks 247.572 euro bruto verdient, en dat de brutolonen van het directiecollege (zes directieleden zonder Lembrechts) 898.415 euro bedragen. De vergoedingen van de leden van de raad van bestuur worden al sinds 2014 gepubliceerd in het jaarverslag van de VRT. ‘Dat past in de tendens transparent te zijn’, zegt woordvoerder Hans Van Goethem. ‘Voor schermgezichten ligt het moeilijker, dat is vertrouwelijke info tussen die gezichten en/of hun productiehuis enerzijds en de VRT anderzijds. Het varieert uiteraard ook naargelang het soort programma, hun statuut, enzovoort.’

    Bescheiden Vlamingen

    Het verschil met het buitenland heeft hij nooit becijferd. ‘Maar de Vlaamse markt is zoveel kleineer dan de Nederlandse, dat het eerder om bescheiden lonen gaat. En de Britse markt is eigenlijk een internationale markt, dus dat niveauverschil is nog groter. Bewijzen kan ik het niet, maar ik heb de indruk dat de hoogte van de vergoeding bij ons meestal meer samenhangt met de betrokkenheid en de geïnvesteerde tijd dan met bekendheid. Een schermgezicht dat ook betrokken was bij de ontwikkeling van een format en de productie, verdient meer dan iemand die vooral presenteert.’

    De Britse schermgezichten reageerden flegmatiek op de aankondigingen. ‘Het is voor ons allemaal ongemakkelijk’, zei journalist Andrew Marr. Gary Lineker tweette dat hij ‘zijn helm’ klaarlegt. Op de vraag van een andere twitteraar of hij echt een hoger salaris was aangeboden van een andere zender, bevestigde hij. Hij had het afgewezen ‘omdat ik mijn baan en BBC sport zeer waardeer’.

    Claudia Winkleman had vorig jaar al gezegd dat ze ‘volledig’ achter de openbaarheid staat. ‘We worden echt goed betaald en het is een vrije markt. Ik werk graag voor de BBC. Ik weet dat commerciële zenders twee, soms drie of vier keer zoveel betalen. Maar ik snap volledig waarom mensen dit willen weten.’

  9. Het beeld

     photo news

    Njam

    GT

    Hij heeft net zijn eerste training achter de rug. Na het eten gaat hij lekker slapen. En om goed te kunnen ademen tijdens het slapen gaat zo’n zware jongen aan het zuurstofmasker.
    Kaiho is een sumoworstelaar. Het moment waarop deze foto is genomen, past in zijn voorbereiding op het Nagoya Grand Sumo-tornooi. Vindt jaarlijks plaats in juli, in het gymnasium naast het kasteel van Nagoya. Duur van de wedstrijd: 15 dagen. Het is een van de zes grote Sumo-tornooien in Japan. Tornooien die overigens al enkele decennia worden gedomineerd door Mongoolse worstelaars, wat tot frustratie leidt. De honger bij Japanse jongeren om worstelaar te worden, is niet meer wat die ooit was. Heeft te maken met gokschandalen, het harde labeur dat bij de levensstijl hoort en de zware druk die je als sumo op de schouders torst. Want het volk lust enkel winnaars. Bijgevolg jagen de Japanse sumo’s niet alleen op overwinningen, maar ook op de kilo’s.
    Om halfacht starten deze knapen hun training. Om halfelf volgen er wat momentjes voor de fans, daarna een maaltijd en onmiddellijk het bed in. Ben je een sumo, dan heb je op het einde van de dag 8.000 calorieën binnen. Geloof ons: dat is een hele hap.

  10. excuseer?

    Fitnessclubs laten moeder en kind samen trainen

    De baby moet niet in de draagdoek: hij doet gewoon mee.  kurt desplenter

    De baby als halter

    In de VIP Fit-lessen gebruiken mama’s geen gewichten of halters, maar hun eigen ­baby om borst-, bil-, buik- en andere spieren strakker te maken. Experts zijn enthousiast.

    Wim Brillouet en Eric Vanhooren

    Babymassages en bewegingsoefeningen kennen jonge mama’s al van bij de vroedvrouw. De ‘VIP Fit’ gaat een stap verder. De baby moet niet in een draagdoek of in de wipper, hij of zij doet mee met de work-out.

    ‘Sterker nog: de baby ís de work-out. Mama’s ­gebruiken hun baby als gewicht. Ze tillen hun kindje boven het hoofd, of draaien van links naar rechts met hun romp terwijl ze het vasthouden. In een andere oefening leggen ze het kindje op hun opgetrokken benen en tillen die lichtjes op. Dat is goed voor de buikspieren. Alle oe­feningen zijn zo bedacht dat mama en kind altijd samen kunnen zijn’, zegt ­bedenkster Delphine Steelandt (27), die een diploma sportcoach heeft. Haar fitness ligt in het West-Vlaamse Gistel, maar ook in Vlaams-Brabant zijn er al gelijkaardige initiatieven.

    Klinkt het u, als moeder, te gevaarlijk? Amper vier weken uit het ziekenhuis en al liggen tillen met je kind? ‘Baby’s voelen zich het best als ze op het lichaam van hun mama of papa liggen. Ze hebben er dus iets aan. Dit versterkt de band tussen mama en kind. Al moet je ­natuurlijk niet gaan schudden met de baby alsof het een fles bruiswater is’, zegt gynaecoloog en professor Hendrik Cammu (VUB). ‘Een baby van vier weken weegt toch al zo’n 3 tot 4 kilo. Een volwaardige work-out voor mama en kind.’

     Delphine Vansteelandt demonstreert. kurt desplenter

    Niet meer kiezen tussen baby of fitness

    Lesgeefster Delphine Vansteelandt kwam op het idee voor VIP Fit, omdat ze als jonge moeder altijd moest kiezen: of haar zoontje Marcel (nu 2,5 jaar) of de fitness. ‘Of ik moest ervoor naar Amsterdam rijden, waar ze wel zulke sessies met baby’s geven. Daarom ben ik er hier mee begonnen’, zegt ze.

    Voor vrouwen is het niet te onder­schatten: de druk om na de bevalling snel weer slank en fit te zijn. Op sociale media zie je tal van specta­culaire foto’s van nieuwe mama’s die meteen hun oude ­figuur terug hebben.

    Ook daar spelen deze lessen op in. Ze zijn vooral gericht op de spieren in de armen, buik en bekken­bodem. ‘Een kersverse moeder moet er wel op letten dat ze zich niet forceert. Niet elke mama is klaar om al na vier weken te fitnessen. Het advies van de kinesist is aangewezen, omdat de ­spieren van een kersverse mama nog overbelast kunnen zijn’, zegt Elke Notebaert, in mei verkozen tot vroedvrouw van het jaar. ‘De baby moet ook in een ergono­mische houding liggen. Als daar rekening mee wordt gehouden, kan het een mooi initiatief zijn.’

  11. experiment

    Kamperen in Japanse tuin in Hasselt

    De Amerikanen Lucy en John Rios en Youngjin en John waren de eerste gasten. serge minten

    Een beetje overnachten in Japan

    Het zilveren jubileum van de Japanse Tuin in Hasselt gaat niet onopgemerkt voorbij. Sinds gisteren kunnen mensen er twee weken lang overnachten. Op de openingsnacht doken negen kampeerders de ‘beehives’ in.

    Dirk Jacobs

    ‘Tot zondag 30 juli staan er zo’n tien beehives, zeg maar slaapkamertjes in de vorm van een honingraat’, legt coördinator Sara Davidson uit. ‘Daarin kunnen telkens één of twee personen overnachten. In een aparte cel is ook telkens iemand van de Japanse Tuin zelf aanwezig, voor het geval iemand ’s nachts een vraag of probleem heeft.’

    Een beehive huren kost, ongeacht de bezetting met één of twee, 60 euro per nacht. Wie wil ontbijten, betaalt daarvoor 15 euro per persoon extra. ‘Dat ontbijt wordt een biologisch Japans-westers ontbijtbuffet met zowel warme als koude gerechten. ’s Avonds kunnen de kampeerders vanaf 17 uur terecht en ze mogen blijven tot 10.30 uur de volgende dag. Voor het avondeten kunnen gasten iets bestellen en dat in de Tuin opeten op onze terrasje. Of ze trekken de stad in en keren nadien terug.’

    Een test

    Het Amerikaanse gezin van Lucy (53) en John (54) Rios zijn proefkonijnen. ‘Wij wonen al een tijdlang in Veldhoven, in Nederland, maar onze zoon is net hierheen gevlogen vanuit Chicago en zijn vriendin uit Macau is er ook. Aangezien wij echte fans van deze tuin zijn, leek ons dit een buitenkans.’

    ‘Ik heb mijn fototoestel bij’, zegt John Rios. ‘Dit is een unieke kans om foto’s te maken als de Tuin helemaal verlaten is. Echt, ik ben zo opgewonden. Lucy en ik dromen ervan om ooit naar Japan te reizen. Dan hoor je weleens rare dingen over het overnachten in een kleine cube (een kubusvormige kleine kamer, red.). Wel, hier krijgen we de kans om dat uit te proberen.’

  12. echt?

    Antwerps ijssalon ontdekt gat in de markt

    ‘We hebben twee smaakcombinaties: wortel met appel en banaan met pindakaas’, zegt Pascale.

     jan van der perre

    Een ijslolly voor de hond

    ‘En een bolletje voor de hond’, vragen baasjes vaak als ze een ijsje voor zichzelf bestellen. Maar gewoon ijs is ongezond voor honden. Daarom biedt het Antwerpse ijssalon Crème Marieke nu lolly’s voor honden aan.

    Andreas Rotty

    ‘Dat doe je toch niet?’, zei Marie tegen haar moeder Pascale toen die vertelde dat sommige van haar klanten een extra bolletje vroegen voor hun honden. ‘IJsjes zijn veel te ongezond voor honden.’

    Die besloot er iets op te vinden. ‘Sinds vorige week maken we ijsjes speciaal voor honden. We hebben twee smaakcombinaties: wortel met appel en banaan met pindakaas.’ De lolly’s zijn ontworpen in de vorm van hondenpoten. ‘Ik ben nog wat aan het experimenteren met de grootte van de lolly’s, want een kleine hond krijgt misschien niet op wat een grote wel naar binnen speelt. Als dit aanslaat, ga ik er zeker mee door.’

    Ook op andere plaatsen in Vlaanderen begint hondenijs op te duiken. Leverancier Ecoclavis bezorgt bijvoorbeeld Brits hondenijs aan de dierenwinkels van Tom & Co. ‘We deden in maart al een standaardbestelling, en nog een in juni’, zegt Caroline Kemseke van Ecoclavis. ‘Maar zelfs die laatste is erdoor gevlogen. Dus hebben we voor de eerste keer sinds we het product drie jaar geleden in ons gamma opnamen een derde bestelling geplaatst.’ En van Sint-Truiden tot Bredene zijn er nog crèmeries die zelf hondvriendelijke ijsjes maken.

    Chocolade is giftig

    Evi Maveau, hoofdredactrice van het hondenblad WOEF, juicht dat toe. ‘Gewoon ijs is nefast voor de gezondheid van honden. Zeker chocolade-ijs, want chocolade is giftig voor hen. Maar ook een bolletje vanille komt honden niet ten goede. Ze breken lactose niet goed af in hun maag. Daardoor kunnen ze misselijk worden en diarree krijgen. En dieetijs zonder lactose bevat dikwijls kunstmatige zoetstoffen, die je een hond ook beter bespaart.’

    Je kan je afvragen waarom je een hond überhaupt ijs zou geven, maar Mavau vindt de speciale hondenijsjes toch een goed idee. ‘Als het tenminste inderdaad om ijsjes specifiek voor honden gaat. Want ook bij honden kan een ijsje zeker helpen om af te koelen in de hitte van deze dagen.’

  13. atlas obscura

    Onverwacht Madrid

     afp

    Don Justo’s zelfgebouwde kathedraal

    Het vreemde, het onverwachte, het verborgene. In de Atlas Obscura (uitgeverij Terra) vindt u 1.000 plekken om te bezoeken die de meeste vakantiegangers niet eens kennen. dS Avond biedt u voor de voorlaatste keer een kennismaking met enkele fantastische bestemmingen.

    Don Justo Gallego Martinez is een oud-monnik zonder ervaring in architectuur, bouw of techniek. Toch bouwt hij al sinds 1961 aan deze kathedraal met gerecycled of gedoneerd bouwmateriaal. Er is nooit een formeel plan geweest voor het gebouw – het ontwerp is beïnvloed door de Sint-Pieter in Rome, maar is in de loop der jaren meegegroeid met Don Justo’s inspiratie.

    Het project begon toen Don Justo tuberculose opliep en de kloosterorde moest verlaten. Toen zijn gezondheid het liet afweten, bad hij tot de Maagd Maria en beloofde plechtig om een kapel in haar naam op te richten als hij zou blijven leven. Hoewel hij nooit een officiële bouwvergunning heeft ontvangen, wijdde de herstelde Don Justo zijn leven aan het bouwen van een kerk die nu 40 m hoog is.

    Olievaten, verfemmers, schroot en stenen uit een nabije stenenfabriek zijn met dikke lagen cement samengeplakt tot muren en zuilen.

    Don Justo krijgt soms hulp van neven en vrijwilligers, maar zijn eigen handen hebben het meeste werk gedaan. De kathedraal is voorlopig nog niet klaar – een probleem als je bedenkt dat de belangrijkste bouwer in de 80 is. Het uiteindelijke lot van het gebouw hangt nog in het luchtledige. Het is illegaal gebouwd, dus het kan worden gesloopt.

    Calle del Arquitecto Gaudí, 1, Mejorada del Campo, Madrid. Ga met de bus van Conde de Casal naar Calle de Arquitecto Antoni Gaudí.
    N 40.394561 W 3.488481

    De wikipedia-pagina over het bouwwerk vindt u hier.

    Ook in Madrid: Juan De La Cosa’s kaart van de Amerika’s in het Mudeo Naval

    De Atlas Obscura van Joshua Foer, Dylan Thuras en Ella Morton is uitgegeven bij Terra en kost 25 euro. Maar wie deze link volgt, krijgt een fijne korting. 

  14. Dat maakt me blij

    Johannes Verschaeve over fijne, doodgewone dingen

     kaat pype

    De perfecte golf, een middagdutje en zand

    Elke week vraagt DS Magazine een interessante Vlaming naar de doodgewone dingen die zijn hart doen zingen. In dS Avond hernemen we de hele zomer lang deze reeks omdat we u er een plezier mee doen. Vandaag: Johannes Verschaeve, frontman van The Van Jets.

    Kely Deriemaeker

    Een kwartier naar hetzelfde plekje in de tuin staren. De tijd nemen om te ontdekken wat er groeit en rondloopt. Ik hou ervan om via zo’n klein venster op de wereld één te worden met iets waar je anders aan voorbijloopt.

    Je overgeven aan een ongepland middagdutje. Omdat het iets troostends heeft.

    Een gebrek aan opties. Op onze huwelijksreis fietsten mijn vrouw en ik naar Compostela. We volgden de route, sliepen waar plaats was, aten er wat de pot schafte. Er zit zoveel vrijheid in niet constant over alles te moeten beslissen, waardoor je energie overhoudt voor andere dingen.

    Podcasts luisteren tijdens huishoudelijk werk. Radiolab is mijn favoriet, omdat het human interest is, maar op een vlotte manier gekoppeld aan wetenschappelijke of historische kennis.

    Een muzikaal eurekamoment. Plots is daar een melodie waar je wild van bent en vallen alle stukken in elkaar. Ik kan het nummer dan twintig keer na elkaar opzetten en een gat in de lucht springen.

     hh

    Slapende kindjes. Die van mij zijn vijf en drie, en ik vind het fantastisch om voor ik in bed kruip nog eens te gaan kijken. De ene is een wroeter, de andere ligt een hele nacht in dezelfde positie, en het is voor mij een onbetaalbaar moment van vaderschap om hun stille adem te horen en te beseffen dat ik hen heb gemaakt.

    Een perfecte golf pakken. Ik kijk dan tot ik de goede zie, span mijn lichaam op als een plank en laat me meesleuren door de stroom. De energieboog van de golf en dan weten wanneer hij gaat kantelen, ik word daar wild van.

    Onderwater zwemmen. Gewichtloos zijn in een troebele en doodstille fantasiewereld waarin je niet kunt praten.

    Het effect van kleren. Op een dag waarop ik me maar half voel, kan ik genieten van het uitkiezen van een outfit om het over een andere boeg te gooien. Een militair geïnspireerd pak verplicht je om iemand anders te zijn, als ik in een fleece en een te grote jeans naar het containerpark ga, voel ik me dan weer zoals mijn vader.

    In een boom klimmen.

    Zand. Ik beleefde mijn jeugd in Oostende en hou enorm van fysiek contact met zand. Met je blote bast in zand liggen en voelen hoe de warmte ervan je opwarmt als was het een ander lichaam. Ook de akoestiek vind ik super: zand maakt stil en dempt, net zoals sneeuw.

    Dit artikel verscheen oorspronkelijk in DS Magazine van 13 juni 2015.

  15. DE MENING

    Maarten Boudry is filosoof

    Hou op over de boerkini

     pn

    Heden geen nieuws over de komkommers. De oogst is gemiddeld, de afmetingen regulier, de smaak zoals andere jaren. Waarover zullen we het dan wel hebben? De boerkini.

    Van geen andere discussie worden mijn ogen zo glazig. Als ik het woord nog maar lees, begin ik al te steunen en zuchten, alsof ik in de zomerhitte op het strand van Blankenberge ben gedropt, gehuld in een gitzwart lichaamsbedekkend badpak.

    Er zijn onderwerpen in ons opinielandschap die vrijblijvend zijn en zonder veel maatschappelijke relevantie, maar die zich precies daarom uit-ste-kend lenen tot een opiniërend steekspel, met vernuftige conceptuele, juridische, sociaalpolitieke en culturele argumenten. De boerkini is daar een schoolvoorbeeld van. Er zijn nauwelijks vragende partijen voor zulke pakken, en als ze ergens te vinden zijn, worden ze zeker niet in het debat betrokken. Het is opiniërende versnapering.

    Het Interfederaal Gelijkekansencentrum Unia publiceerde een heus juridisch rapport over komkom … ik bedoel de boerkini (DS 13 juli) . Niet dat het woord in het rapport voorkomt. Met rigoureuze objectiviteit schrijft Unia over de ‘lichaamsbedekkende zwemkleding’ en raadpleegt ze ernstige instanties als het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid, over de hygiënische en lichaamskundige aspecten van stofrijke badpakken, en de Vlaamse genderkamer, over het vermeende discriminerende karakter van een verbod. Op Knack.be verscheen een doorwrochte bijdrage van een jurist die zich ‘specialiseert in het boerkiniverbod’.

    Er heerst hysterie aan beide kanten. In Knack orakelden de juridische specialisten Hendrik Vuye en Veerle Wouters (toen nog bij de N-VA) dat ‘cultuurrelativisme’ over zwarte zwempakken de ‘doodsklok voor de mensenrechten luidt’. En toen de Franse politie een vrouw interpelleerde die zich in boerkini op het strand had begeven, vond journalist Joël De Ceulaer dat het ‘stinkt naar de jaren dertig’.

    Er zijn wel degelijk torenhoge problemen met de conservatieve, fundamentalistische en radicale islam, ook in onze contreien. Ik noem er enkele: homohaat, genitale verminking, antisemitisme, eerwraak, doodsbedreiging van afvalligen, haat tegen het Westen, complottheorieën, en natuurlijk jihadisme. De boerkini is er geen van.

    Maar is de boerkini geen symbool voor al die problemen? Een kledingstuk kan inderdaad een gedachtegoed vertegenwoordigen, maar de boerkini is een hoogst ambivalent ding, zoals het porte-manteauwoord aangeeft. Het is een modieuze marketingvondst, een hebbeding voor mondaine mipsters en hijabista’s. Echte salafisten gaan niet zwemmen tussen halfnaakte koefr (ongelovigen). Die verfoeien boerkini’s en hypocriete moslima’s die zich erin tooien.

    Als een vrouw in zo’n badpak naar een openbaar strand trekt, dan juich ik dat zelfs toe, om dezelfde reden waarom ik blij ben als ik gesluierde moslima’s tegenkom op de Gentse Feesten. Niet omdat ze zich sluieren, maar omdat ze zich, als gesluierde moslima’s, tussen al die slempende, dansende en bijwijlen schaarsgeklede feestvierders mengen.

    Is er een zwembadreglement, om hygiënische of praktische redenen? Dan moet dat gehandhaafd worden. Gaat het om een openbaar strand? Dan hebben we ons niet te moeien met de klederdracht van vrije burgers. Mensen mogen zich van mijn part in een dolfijnenpak hijsen, met rugvin en al, of in een mankini op een opblaasbaar nijlpaard ronddrijven. Dan hoor ik de doodsklokken van de goede smaak luiden, maar tant pis.

    Zullen we dan nu voorgoed ophouden over de boerkini? Er zijn ernstiger problemen – niet het minst met de islam – dan potsierlijke badpakken van een handvol moslima’s.

  16. Serieus?

    verhalen die bizar genoeg echt waar zijn

    Overschilderde spijker is geld waard

     frans hals museum

    Het ongeluk is gebeurd op 20 mei. Toen overschilderde een medewerker van het Frans Hals-museum in Haarlem per ongeluk een kunstwerk, ‘Portrait of the nail behind the canvas’, een werk van de Nederlander Bas van Wieringen uit 2014. Juist, het gaat een spijker op een stuk canvas, amper 10 centimeter bij 10 centimeter groot. Van Wieringen noemt het ‘een nieuwe fase in zijn werk’. En kijk, plots staan de potentiële kopers in de rij, meldt de Volkskrant . Van Wieringen denkt na over een vraagprijs.

    Omgekeerd wandelen is veiliger

     belgaimage

    Er zijn sportwedstrijden waar elke hobbyist aan wil deelnemen. De Mont Ventoux beklimmen, bijvoorbeeld. Een klassieker voor wandelaars is de Vierdaagse van Nijmegen in Nederland. Die is gisteren begonnen en er is belangrijk gezondheidsnieuws, want het parcours is omgedraaid, meldt NRC-Next.
    Een detail? Absoluut niet. In 2006 vielen twee doden tijdens een hittegolf en moesten tientallen mensen worden verzorgd. Gisteren en vandaag werden er weer tropische temperaturen genoteerd, maar drama’s bleven uit. Want de onbeschermde boosdoener Oosterhoutsedijk, die in volle namiddaghitte moest worden bewandeld, zit nu vooraan in het parcours, ’s morgens vroeg dus, als de zon nog niet ongenadig straalt.

    Robot verdrinkt

     twitter

    In Washington DC is een Knightscope K5, een bewakingsrobot, op een vreselijke manier aan zijn einde gekomen. De robot snelde naar een fontein voor een kantoorgebouw en verdronk daar. Steve, zo noemen zijn vrienden hem, was nog niet zo lang aan de slag in het Washington Harbourcomplex. Bij zijn introductie werd hij nog geroemd voor zijn uitgebreide capaciteiten als beveiligingsagent, maar hij was nog bezig om de omgeving te verkennen, net om dit soort ongelukken te vermijden, weet CNN . Dat is dus mislukt. Hoewel, sommigen vermoeden dat er meer aan de hand is dan een stom ongeluk. Zij denken dat Steve het niet meer aankon en uit het leven is gestapt.

    Italiaanse restaurants moeten zeggen wat er uit de diepvries komt

    Restaurantuitbaters in Italië denken maar beter twee keer na voor ze hun diepvries aanvullen. Wie diepgevroren ingrediënten gebruikt zonder dat duidelijk te vermelden op het menu, pleegt fraude, lezen we in La Repubblica .
    Dat mocht een restaurantuitbater uit Milaan ondervinden. Het Italiaanse hooggerechtshof veroordeelde de man omdat hij zijn klanten niet verwittigd had dat hij gebruik had gemaakt van diepvriesproducten. Het argument dat er op het moment dat de inbreuk vastgesteld werd geen klanten in de zaak waren en dat hij dus ook niemand kon verwittigen, maakte geen indruk op het hof: hij had het op de menukaart moeten vermelden. Dat de diepvries vol zat, was voldoende om van ‘fraude’ te spreken. De man is veroordeeld tot een boete van 2.000 euro en hij moet ook de gerechtskosten betalen.

  17.  pn

    Stoor ik?

    Het gebeurt zo nu en dan dat wij worden gebeld door Theo Francken, de staatssecretaris van Deportaties.

    ‘Stoor ik?’

    ‘Ik ben zoals altijd uw luisterend oor, meneer Francken. Waar knelt het?’

    ‘Ik ben een beetje triest vandaag, meneer Van Damme. Het doet me pijn wat politici van andere partijen over mij vertellen. Ze verwijten mij “eigen volk eerst-nationalisme”. Ze gebruiken lelijke woorden: degoutant, afschuwelijk en verwerpelijk. Mijn hart bloedt, waarlijk.’

    ‘Omdat u opgeroepen had om te stoppen met de reddingsmissies van de Belgische marine in de Middellandse Zee. Onder meer CD&V-minister van Staat Mark Eyskens was daarover niet te spreken.

    ‘Eyskens niet, maar ook Herman Van Rompuy, Eric Van Rompuy, Alexander De Croo, Veli Yüksel, Nahima Lanjri, Didier Reynders en anderen protesteerden. De ene na de andere.’

    ‘Dat is waarschijnlijk het aanzuigeffect, meneer Francken.’

    ‘Ze schilderen me af als een onmens. Terwijl ik toch alleen maar gezegd heb dat we er beter voor zorgen dat die vluchtelingen blijven waar ze zijn. Ze weten vaak niet hoe goed ze het hebben.’

    ‘Beter dan vóór ze uit zee gered moesten worden, bedoelt u waarschijnlijk?’

    ‘Als zelfs u het begrijpt, waarom mijn collega’s-politici dan niet, meneer Van Damme?’

    ‘Het is niet de bedoeling om mensen te laten verdrinken?’

    De staatssecretaris gruwt bij de gedachte. ‘Nee! Mensen in nood moeten worden geholpen. Waar haalt men het dat ik drenkelingen aan hun lot zou overlaten? Of ze weer in het water gooien, omdat ze niet de goede papieren hebben of in boerkini aan het zwemmen waren? Wacht eens even, ben ik nu luidop aan het denken?’

    ‘Het was mij zelfs niet opgevallen dat u aan het denken was, meneer Francken.’

    ‘Gelukkig!’

    ‘U heeft dit ook nog niet getwitterd?’

    ‘Ik probeer uit alle macht om mij in te houden, meneer Van Damme.’

  18. EN NU IETS TOTAAL ANDERS

     maartenisdemax

  19. Televisie

    <p>Actua</p>

    ‘Ice’ is een extreem verslavende drug. Terzake docu belicht de verwoestenden gevolgen van deze soort methamfetamine.  epa

    Canvas, 20.00 uur

    Terzake

    Nieuws- en duidingsmagazine.

    Canvas, 20.30 uur

    Terzake docu

    Vandaag een reportage uit de reeks ‘Reggie Yates: Hidden Australia’: Verslaafd aan ice. Crystal Meth of ‘ice’ is de puurste en de zwaarste vorm van methamfetamine, een supersterke synthetische drug die extreem verslavend is. Ook Australië heeft te kampen met een ware ice-epidemie. Reggie Yates trekt naar Melbourne en wordt er al snel geconfronteerd met de drug en de gevolgen ervan: honderden crackdoden, verslaafden die zombies geworden zijn en de enorme toename van criminaliteit.

    Eén, 22.15 uur

    Vive le vélo

    Talkshow van Karl Vannieuwkerke over de Ronde van Frankrijk. Gasten vandaag zijn mountainbiker Ruben Scheire en bondscoach van de mountainbikers Filip Meirhaeghe.

  20. <p>WEER</p>

    Vanavond en vannacht

    Vanavond en tijdens het eerste deel van de nacht blijft het wisselvallig met buien en onweer. Later trekt de onweersactiviteit weg naar het oosten, maar buien blijven mogelijk. Er worden minima verwacht tussen de 17 en 20 graden.

    Morgen

    In de voormiddag verlaten de warme luchtmassa en de eraan verbonden regen- en onweerszone ons land richting Duitsland. Het wordt wisselend bewolkt met nog enkele buien. De maxima liggen tussen de 20 en 25 graden.

    Volgende dagen

    Vrijdag wordt droog weer verwacht met afwisselend zonnige perioden en wolkenvelden. Een depressie boven Groot-Brittannië zorgt voor meer bewolking over het westen van het land. Maximumtemperaturen tussen de 20 en 25 graden.
    Zaterdag trekt een regenzone van west naar oost over het land. In het westen worden op het einde van de namiddag al enkele opklaringen verwacht, terwijl de regenzone zich dan boven de Ardennen bevindt. De maxima bereiken waarden van 18 tot 24 graden.
    Zondag bereikt een nieuwe storing ons land. De grootste neerslaghoeveelheden lijken over het noorden van het land te vallen, terwijl het in het zuiden vaker droog blijft, met af en toe opklaringen. De maxima liggen tussen de 19 en 23 graden.
    Maandag en dinsdag wordt het wisselvallig met soms brede opklaringen, en af en toe enkele buien. De wind waait uit het noordwesten, waardoor de temperaturen niet veel hoger klimmen dan 21 graden in het centrum van het land.

  21. Puzzel