Het is snel gegaan met de levenslustige Guy Thys, tien jaar geleden voor het eerst geopereerd aan de rechternier. Slechts weinigen wisten van zijn gezondheidsproblemen. Eerder deze week werd hij nog aangekondigd als coach van de gewezen Rode Duivels die het vandaag als voorwedstrijd voor de Supercup in het Jan Breydelstadion zouden opnemen tegen een VTM-ploeg. De zoveelste illustratie van het feit dat de tijd hem schijnbaar ongemoeid had gelaten. De diepe rimpels in zijn gezicht had hij immers als sinds mensenheugenis. ,,Ik gruwel van de idee dat ik 's morgens zou opstaan, mijn krant lezen om vervolgens de rest van de dag voor mijn tv in te dommelen'', zei hij als hij op zijn dynamiek werd gewezen.

De zoon van ex-international Ivan Thys, steeds in het gezelschap van zijn vrouw Christiane, was sinds de dag dat hij een punt zette achter zijn trainerscarrière bij de voetbalbond in een public relations-functie actief. Hij vergezelde de sponsors op buitenlandse verplaatsingen met de Rode Duivels. Ook in juni nog naar Bulgarije. Allemaal als dank voor zijn verdiensten voor het Belgische voetbal. En die zijn enorm.


114 selecties
Guy Thys was met Antwerp twee keer op rij vice-kampioen geworden toen hij in 1976 als tweede keuze na Felix Week bondscoach werd. De kolenhandelaar uit de Kasteelstraat in het Antwerpse Zuid zou het bijna vijftien jaar en 114 interlands blijven. De Rode Duivels waren ondanks de Europese clubsuccessen compleet op drift toen hij Raymond Goethals opvolgde. Na een periode van zoeken en tasten kreeg hij de ploeg mede dankzij de inbreng van Wilfried Van Moer aan het voetballen. Wat volgde waren de mooiste dagen uit de geschiedenis van het Belgische voetbal. Vice-Europees kampioen in 1980, winst op het WK in de openingswedstrijd tegen Argentinië in 1982, vierde op het WK in 1986, door de Engelsman David Platt op het nippertje uit de kwartfinale gehouden op het WK 1990. In 1986 werd hij door World Soccer tot Wereldtrainer van het jaar uitgeroepen. Een jaar eerder sloeg hij een aanbod van Real Madrid af. ,,Geld is nooit een prioriteit geweest'', placht hij vanop zijn appartement in de Berchemse Fruithoflaan te zeggen. ,,Het gaat om de kwaliteit van het leven.''


Diplomaat en filosoof
Jean-Marie Pfaff, Jan Ceulemans, Walter Meeuws, Eric Gerets, Erwin Vandenbergh en vele anderen danken veel van hun successen aan de sluwe Guy Thys. De waardering van die Belgische grootheden is navenant. Sommigen onder hen beleefden triomfen als trainer. Nooit verzuimden ze om te verwijzen naar de kwaliteiten van de man die hen op zijn geheel eigen wijze zo lang als international naar de hoogste toppen had gestuwd.

Zijn diplomatische kwaliteiten werden geprezen. Hij luisterde naar iedereen om daarna de puzzelstukjes samen te leggen en er de beste mix van te maken. Hoezeer men hem ook aanviel, hij leek niet uit zijn lood te slaan. Zijn sigaar en whisky werden zijn handelsmerk. Hij cultiveerde dat graag. Het gaf hem alleen nog meer het aureool van filosoof. Een eigenschap die hij nodig had toen zijn dochter uit zijn eerste huwelijk, zijn enig kind, in 1997 op 44-jarige leeftijd aan borstkanker overleed. ,,Sommige dingen moet je aanvaarden'', zei hij toen. Maar ook: ,,Mijn vader is 85 jaar geworden, wij zijn blijkbaar een sterk geslacht''.

De beste Belgische trainer ooit leefde vijf jaar minder.