Naar aanleiding van de internationale vrouwendag op 8 maart vulden de opiniepagina's van deze krant zich met diverse bijdragen over de positie van de vrouw in onze samenleving. Met name over het feit dat vrouwen nog steeds niet in verhouding tot hun aantal vertegenwoordigd zijn in leidinggevende functies. Opvallend daarbij is dat geen enkele man van zich liet horen. Met uitzondering dan van Rik Torfs, maar die wou de wereld vooral laten weten dat zijn gevoel van mannelijkheid ophoudt bij de empirische vaststelling dat hij geen vrouw is. Mannen met iets meer last van hun testosteron doen er kennelijk liever het zwijgen toe. Dat kan iets te maken hebben met de bijdragen van Mia Doornaert - kort samengevat: wij vrouwen worden door egoïstische mannen nog steeds van onze rechten naar onze aanrechten teruggedrongen - die allicht veel mannelijk appetijt tot spreken teniet deed. Een man die het wereldwijde chauvinisme van zijn eigen soort tegenover vrouwen - zo treffend vastgelegd in denigrerende uitdrukkingen als 'Kinder, Küche, Kirche' - tracht te loochenen, waagt zich immers op bijzonder glad ijs.