Israëlische archeologen hebben in Nazareth de resten opgegraven van bewoning uit het begin van onze jaartelling. Uit de restanten valt op te maken dat de nederzetting in Galilea waar volgens het Nieuwe Testament Jezus opgroeide, in die tijd een afgelegen gehucht was van amper 160are, waarop hooguit vijftig huizen stonden.

‘Er woonden duidelijk joden van bescheiden komaf', zegt archeologe Yardena Alexandre, die de opgraving leidde. Een huis dat als eerste werd blootgelegd, was behalve uit steen opgetrokken uit klei en kalk.

Niet duidelijk is hoe groot het blootgelegde huis was. Voorlopig is 80m² ervan opgegraven, maar wellicht was het groter en bood het onderdak aan meerdere gezinnen. De archeologen stootten ook op de gecamoufleerde ingang van een grot, die de Nazareners waarschijnlijk gebruikten om te schuilen voor het geweld dat geregeld oplaaide tussen joodse rebellen en de Romeinse bezetter. De grot bood ruimte aan ongeveer zes mensen.

Gelijkaardige grotten zijn gevonden in andere delen van Galilea, zoals in de bijbelse stad Kana, waar joden en Romeinen vaak slaags geraakten.

Bij de opgraving werden kleien potten gevonden, die waarschijnlijk door een joodse familie waren gebruikt. Dat leiden de archeologen af uit de kalk die erin zat, en die de joden gebruikten bij hun reinigingsrituelen. Omdat er geen glazen gebruiksvoorwerpen of ingevoerde producten werden teruggevonden, vermoedt Alexandre dat de bewoners onbemiddeld zullen zijn geweest. Of het herders, boeren of handelaren waren, valt uit de vondsten niet af te leiden.

De enige andere overblijfselen uit Jezus' tijd die in Nazareth zijn teruggevonden, zijn grotten even buiten het dorp die als begraafplaats fungeerden. Daaruit valt af te leiden hoeveel mensen er in die tijd in het gehucht woonden.