Waarom de Iraakse president de helpende hand van buurlanden afwijst, is duidelijk. Directe buren hebben elk zo hun favoriete bevolkingsgroep in Irak -zij het sjiieten, soennieten of Koerden- en niet nobele bedoelingen zouden de instabiliteit in Irak alleen maar in de hand werken.
Al-Yawar deed ook een oproep dat vreemde landen geen ,,symbolische'' contingenten naar Irak zouden sturen. Tenslotte zei de president dat hij hoopt dat de buitenlandse troepen op een dag hun biezen zullen pakken. ,,Wij hopen dat die dag er snel komt, maar vandaag kunnen wij de multinationale troepen nog geen vaarwel zeggen. Wij beschikken immers nog niet over voldoende eigen veiligheidstroepen'', zei al-Yawar.