In het voorjaar verschenen de eerste berichten over het dipje van de schrijver Herman Brusselmans. Het promotiecircus rond de publicatie van zijn vijftigste roman Mijn haar is lang zat hem dwars. Vooral omdat de aandacht in dat circus maar zelden echt naar het boek uitging. Dat hij met zijn (al te) bereidwillige medewerking aan allerlei gekke projecten (ondermeer een radio-interview met een helium-stemmetje) mee aan de basis lag van die scheve situatie, wist hij echter ook. Daarom zou hij een tijdlang helemaal geen interviews meer geven, het boek waaraan hij bezig was nog voltooien (het inmiddels verschenen Kaloemmerkes in de zep) en het dan over een andere boeg gooien.