De ontreddering bij Delhaize is groot na de nieuwe opdoffer die het aandeel gisteren kreeg. Na twee winstwaarschuwingen is het vertrouwen in het aandeel weg. Ook de ergernis over het communicatiebeleid neemt toe. De cultuur van de kruidenier, die Gui de Vaucleroy belichaamde, heeft plaats gemaakt voor de ,,Harvard-MBA-aanpak'' van Pierre-Olivier Beckers. Dat beeld wordt nog versterkt door een woordvoerder die een puur financiële achtergrond heeft.

In de VS voelen Amerikaanse beleggers zich al evenmin comfortabel. Ze worden liever toegesproken door een Amerikaans management dan door Belgische toplui. De poging om de markt te doen geloven dat, als de winst met een kwart zakt, dit geen gevolgen zal hebben voor de vrije cashflow in de VS, werd door analisten als intellectueel oneerlijk ervaren.

Delhaize is na dit debacle een dood aandeel dat pas ten vroegste in maart volgend jaar opnieuw belangstelling kan opwekken. Voorwaarde is dan wel dat de eindejaarsverkopen goed zijn. Het hoge brutodividendrendement (8 procent) en de lage k/w (zes) is voor de huidige markt die ongenadig discrimineert tussen goede en slechte aandelen niet relevant. Met een management dat een geloofwaardigheidsprobleem opbouwt, belooft het reparatiewerk lang te duren.