Wie in 1953, net geen halve eeuw geleden dus, een gesprek aanknoopte met Leo Tindemans, de nog jonge, sportieve bestuurssecretaris van Landbouw, kon in de verste verte niet vermoeden dat hij een toekomstige eerste minister en de populairste Belgische politicus aller tijden de hand schudde. Wel viel bij zo'n eerste ontmoeting op dat wie met hem wilde praten, op de tenen ging staan. Banaliteit was aan hem niet besteed. Hij had en heeft nog steeds iets van de begrijpende klastitularis in hem: uitleggen ...