Ondanks al het dynamische gepraat over ,,e-business'', wanneer u mensen als gekken doet werken, gaan ze geen gelukkige, creatieve menselijke wezens worden.
Bekijk eens de volgende adembenemende clichés van de nieuwe economie. Alles moet nu onmiddellijk gebeuren! U moet ongeduldig zijn en intolerant tegenover vertragingen! Blijvende vennootschappen zijn voor doetjes! De ,,e-business'' relatie is zoals een liefde voor een nacht. Ga ervoor en stop niet tot uw doel bereikt is. De lange termijn is drie maanden!
Hou nu rekening met enkele andere adembenemende clichés, die gewoonlijk volgen op de eerste reeks.
De nieuwe waarde is intellectuele waarde! Het zijn mensen! Het is passie! Het is creativiteit! Het is het behandelen van mensen als menselijke wezens!
Merkt u enige tegenstelling op? Wanneer u mensen als gekken doet werken en hen onder ondraaglijke druk zet, gaan de creatieve menselijke wezens niet gelukkig zijn. Waarschijnlijk is het voor een tijdje in orde tijdens de begindagen van een loopbaan, wanneer iedereen trouwens als een hond werkt. Maar het is geen permanent voorbeeld voor een succesvolle onderneming.
De tegenstelling trof me zeer sterk na het lezen van het afschrift van een conferentie die vorige maand in Londen plaatsvond over de ',,New Business Architecture''.
Deze clichés werden heen en weer geslingerd tussen een onderscheiden panel van e-beoefenaars. Tot iemand de perfect redelijke vraag stelde hoe de nieuwe workaholic-toestanden pasten in de ideale balans tussen werk en leven. (Antwoord: dat doen ze niet).
De meeste panelleden bleken nooit over de kwestie nagedacht te hebben. Alleen Mike Harris, algemeen directeur van Egg Banking, was komen opdagen met een plan: een reservebank voor leiders. Hij zei dat Egg een voorbeeld nam aan het Amerikaans voetbal en dat het bedrijf 50 % meer leiders in dienst neemt dan het eigenlijk nodig heeft. Het idee is dat ze pauzes kunnen inlassen en anderen hen kunnen vervangen.
Op het eerste gezicht is dit een excellent idee. Zelfs bedrijven uit de oude economie zouden er goed aan doen om dat te kopiëren. Neem meer topmensen in dienst -- en los het probleem van burn-out op. Bij nader inzien echter is het idee vreselijk. Volgens mijn ervaring leidt 50 % meer leiders tot mislukking. Dat betekent 100 % meer drukte en gekibbel. Maar misschien ben ik vergeetachtig. In de nieuwe economie schijnt de menselijke natuur verschillend te zijn -- flexibeler, doelbewuster, creatiever, enzovoort.
Men vraagt zich ook af waar die extra leiders zouden vandaan komen, gezien de krappe markt van gepaste gekwalificeerde mensen. Mijnheer Harris heeft ook daarvoor een oplossing: ,,Ik vraag hen wat hen boeit en wanneer hun passie voldoende groot is, ongeacht welke passie ze hebben, neem ik hen in dienst.''
Toevallig ken ik iemand die een echte, echte passie heeft voor Verdi. Iemand anders die gek is op kruidachtige planten. Vriendelijke mensen (eigenlijk zijn ze mijn moeder en vader), beiden momenteel werkloos. Geen bedrijfservaring, op geen enkel vlak. Een beetje van de oude stempel. Maar de passie is daar. Ik wil voorstellen dat ze onmiddellijk mijnheer Harris contacteren.
