![]() |
©ep |
Toen Theo Dilissen in februari 2000 binnengehaald werd als deputy CEO was hem door co-stichter Rudy Hageman verteld dat Real Software na één extra kapitaalronde erdoor zou zijn. Die (onderhandse) ronde kwam er, maar de problemen verdwenen niet. De investeerders die het verse geld hadden ingebracht voelden zich al snel bekocht, terwijl Real Software afstevende op een diepe crisis. Er was een ,,virtueel gerechtelijk akkoord'' nodig en een volledige herdenking van de groepsstructuur om de problemen onder controle te krijgen.
Dilissen, die in 1975-'76 in het basketbal landskampioen werd met Racing Mechelen en spelverdeler was in de nationale ploeg, pakte de zaken systematisch aan. Samen met enkele externe adviseurs vormde hij een ,,crisiscel''. Hij schrok er niet voor terug om hen tot 's nachts lastig te vallen. Dilissen is een workaholic, die tot in de late uren doorgaat.
Arrogantie is hem vreemd, maar hij is wel een doorbijter. Zowel bij Real Software als bij zijn vorige werkgever, de Deense schoonmaakmultinational ISS, bewees hij dat hij moeilijke en pijnlijke beslissingen kan nemen. Dilissen staat tussen zijn mensen en spoort de troepen aan. Bij ISS liet hij zich eerst in België opmerken. Hij werd uiteindelijk de nummer twee van de groep, saneerde het bedrijf grondig toen het op de rand van de financiële afgrond stond, en bouwde de business weer op.
Ook bij Real Software is de afgang vermeden, en breekt nu de periode van heropbouw aan. Dilissen denkt opnieuw aan groei en overnames, maar eerst moeten de beleggers ervan overtuigd worden dat het bedrijf opnieuw duurzaam op koers zit. ,,Als we tien kwartalen onze beloftes waarmaken, moet het vertrouwen er weer zijn'', schat Dilissen.