De universiteiten hebben de slechte gewoonte voor de benoeming van hun academisch personeel niet te kijken naar mensen die elders dan aan de eigen instelling afstudeerden. Het buitenland daarentegen biedt voorbeelden van een grote ,,interuniversitaire mobiliteit''. In Duitsland is het zelfs verboden iemand te benoemen die in eigen huis promoveerde.
Die mentaliteit van ,,ons kent ons'' werkt nog verder door. Omdat de profs in overgrote mate mannen zijn, leidt de zelfbescherming ook ...