Dewael benadrukt dat het de Kamer is die volgens artikel 48 van de grondwet de geloofsbrieven van haar leden onderzoekt en eventuele geschillen beslecht. De bevoegdheid om te oordelen over de regelmatigheid van parlementsverkiezingen wordt door de grondwet dus exclusief aan het parlement toegewezen, stelt hij.

Volgens de aftredende minister van Binnenlandse Zaken hebben de rechterlijke macht en de Raad van State zich bij verzoekschriften over geloofsbrieven of de geldigheid van verkiezingen altijd onbevoegd verklaard. Ook het Grondwettelijk Hof heeft zich naar verluidt altijd onbevoegd verklaard over vragen over de al niet grondwettelijkheid van de samenstelling van het parlement.

Dewael wijst er daarnaast op dat Kamer en Senaat van rechtswege worden ontbonden wanneer in het Staatsblad de lijst met voor herziening vatbaar verklaarde grondwetsartikelen wordt gepubliceerd. Indien het parlement dergelijke lijst in april volgend jaar goedkeurt, volgen er volgens de grondwet automatisch verkiezingen.

Derde argument is dat artikel 65 van de grondwet bepaalt dat Kamerleden voor vier jaar worden verkozen en dat de Kamer om de vier jaar moet worden vernieuwd. De eerstvolgende vernieuwing van de Kamer komt er in principe in 2011. Wat als er dan nog geen oplossing is voor BHV? Dat is volgens Dewael allesbehalve ondenkbaar, aangezien het probleem al sinds 1962 aansleept.

'De stelling dat er zonder BHV-oplossing geen verkiezingen meer zouden kunnen georganiseerd worden houdt geen steek ,daar dit in abstracto zou inhouden dat de huidige Kamers onbeperkt zouden kunnen blijven voortzetelen', besluit Patrick Dewael. De Open VLD’er reageert zo op de stelling van CD&V dat verkiezingen zonder een oplossing voor BHV juridisch zeer moeilijk zijn.