De federale topministers hebben donderdagavond een ‘therapeutische sessie’ gehouden over de natuurherstelwet, die erg geanimeerd is verlopen. Een overleg over alle resterende Europese dossiers moet de rust doen terugkeren.
Groenen en socialisten maakten donderdag in de Kamer al duidelijk dat ze niet opgezet waren met de verklaringen van premier Alexander De Croo (Open VLD) dat de pauzeknop maar ingedrukt moest worden voor dossiers als de natuurherstelwet, omdat het klimaat voorgaat. Donderdagavond werd de discussie voortgezet in het kernkabinet.
Ook daar zijn ‘gepeperde woorden’ gevallen volgens verschillende bronnen. Groenen en socialisten maakten duidelijk dat ze dit soort ‘ongedekte solo slims’ niet waarderen. Omgekeerd vinden de liberalen dat dit een ‘Chefsache’ is, waarbij de premier met de deelstaten overlegt en de vicepremiers strikt genomen zelfs niet betrokken hoeven te worden.
De meningsverschillen zijn duidelijk niet uitgeklaard. Hooguit is een manier gevonden om de situatie te ontmijnen: er komt een interkabinettengroep bijeen die zich zal buigen over alle Europese dossiers die nog in de pijplijn zitten.
Veel zal het niet uitmaken. Over milieudossiers wordt het Belgische standpunt bepaald in overleg tussen de federale regering en de deelstaten. Aangezien die niet op één lijn zitten, zal België zich op Europees niveau waarschijnlijk opnieuw moeten onthouden.
Dat is niet voor het eerst. België onthield zich de voorbije maanden ook al op Europese vergaderingen rond pakweg de CO2-grensheffing, de klimaatdoelstellingen 2030 of het sociaal klimaatfonds. Dat gebeurde telkens omdat de deelstaten het onderling niet eens raakten over de houding die ze zouden innemen. Al herhaaldelijk is erop gewezen dat België door zich te onthouden of door als een van de weinigen af te wijken van de Europese richting, invloed verliest en zich irrelevant dreigt te maken.
Op de Europese Raad voor regeringsleiders, die het laatste woord heeft, wordt er nooit gestemd.