In India is worstelen trending. Een bijzondere exponent van die cultus is de Yudveer Akhada-academie, een residentiële worstelschool waar Indiase meisjes starten wanneer ze zo’n 10 tot 15 jaar zijn. Eenmaal de leeftijd van 20 jaar bereikt, stopt hun traject in de academie. Yudveer Akhada brengt vechters groot en dat in de ruimste betekenis.

Geweld tegen jonge vrouwen in India haalt vaak de media. Daar ziet Prarathna Sing, de fotografe van deze reeks, de reden voor de opkomst van het worstelen. Jonge vrouwen knokken voor hun maatschappelijke plaats als sportfiguur. Soms is het of dat of worden uitgehuwelijkt. Groeien in sport vereist toewijding en nauwgezetheid, want die eigenschappen zijn nodig om de top te halen. En de hoogste eer in de sport vind je in het streven naar een olympische medaille voor je vaderland.

Deze wortelschool bevindt zich in de regio Haryana, waar de sociale code is opgesteld door mannen en erg strikt moet worden nageleefd. Vrouwen en meisjes in het bijzonder horen zich te schikken naar die regels. Sinds 2016 is de situatie aan het wijzigen. Een van de kantelpunten is de bronzen medaille die Sakshi Malik behaalde in het worstelen vrije stijl, in Rio. Verder is er de invloedrijke acteur Aamir Khan. Zijn twee worstelende dochters hebben de ambitie om wereldkampioen te worden. Malik is afkomstig uit Haryana, Khan draaide er een Bollywoodblockbuster over worstelen. Het sein voor almaar meer meisjes om aan het worstelen te slaan.

Prestige is niet de enige drijfveer om richting de worstelacademie te trekken. De meisjes krijgen er te maken met discipline en structuur. Hun dag begint er om 5 uur ’s ochtends met opwarming en stretching. Daarna volgt er een sparringsessie in de ring in open lucht. Recuperen doen ze met een pasta van amandelen en notenmelk.

Maar het vechten kan ook uitgroeien tot een bron van inkomsten, of een opstap naar werk. Ook hier is Sakshi Malik het voorbeeld: voor haar bronzen medaille was ze bediende bij de spoorwegen, na de prijs kreeg ze een leidinggevende rol.