Een vriend wil weten wat Louis’ inbreng was tijdens onze vader-zoonreis. Op zijn telefoon uitzoeken hoe we met het openbaar vervoer ergens kwamen en mijn fototas dragen. Slechts één keer had hij een wens: in zo’n typisch Londense taxi zitten. Terwijl hij het vroeg, zag ik over zijn schouder een vrije taxi onze richting uitkomen. Ik stak mijn arm op en nog geen minuut later waren we onderweg.

De reis was een initiatie. Louis was voor het eerst in de stad die ik al een ­leven ken. Alleen wie vol verwondering meeloopt, leert iets bij. We zijn nu in Kenwood House, een landgoed in Hampstead Heath dat beheerd wordt door English Heritage. In 1927 schonk een erf­genaam van de brouwersfamilie Guinness het huis met inboedel aan de ­gemeenschap. Bij de schilderijen veel genrestukken, maar ook een Frans Hals en een van de laatste zelfportretten van Rembrandt.

Louis en ik zijn alleen met het schilderij. Kijk, zoon, dit is een van de ­belangrijkste en mooiste schilderijen die de westerse kunst heeft voort­gebracht. De oude Rembrandt die meedogenloos zijn aftakeling in beeld brengt. Ondanks het verval blijft zijn zelfverzekerde blik zeggen: kijk eens hoe virtuoos ik dat doe. Van dichtbij de quasi-nonchalante verfvegen die vanop afstand net geen hyperrealistisch beeld vormen. Zo ga ik nog even door. Mooi, papa, je moet me nog wat tijd gunnen, zegt hij verontschuldigend.

Door het park, op weg naar de uitgang, loopt hij abrupt terug. Ik moet gewoon wachten. Met een brede glimlach komt hij terug. Ja, hij was het, een van zijn helden. Trots toont hij een selfie met de mij compleet onbekende Jacob Collier. Op Spotify heeft de zanger maandelijks meer dan 1,5 miljoen luisteraars.