‘Het is een prachtige wijsheid die een Nigeriaanse vrouw me na een lezing toefluisterde. Ik kan dan wel al 21 jaar verlamd zijn en zenuwpijnen hebben, ik kan nog altijd beslissen om te lachen. Want ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn. Ik heb een tweede kans gekregen in het leven, iets wat veel mensen niet krijgen. Ik heb een goed huis met drinkbaar water, wat velen op deze wereld niet hebben. In plaats van te kijken naar degenen die meer hebben, denk ik aan zij die minder hebben. Ken, een ex-turnleraar die van hals tot tenen verlamd raakte en volledig afhankelijk is, is in mijn hoofd een van de sterkste mensen. Zoveel is hem afgepakt, maar hij klaagt niet. Als ik eens dreig af te dwalen naar negativiteit, koppel ik vaak terug naar hem. Hij is mijn lichttoren.’