Verveling, een miniatuurversie van een existentiële crisis
Foto: Sjoerd van Leeuwen

Op het perron, aan de kassa, in de wachtkamer van de dokter: dankzij de smartphone is geen enkel moment nog dood. Dat lijkt winst, maar is ook verlies. ‘Je vergeet wie je bent als je je nooit verveelt.’

‘Het is tijd om eens diep adem te halen.’ Zucht. Telkens als ik even Whatsapp wil openen, komt mijn smartphone met de ­betuttelende boodschap dat ik beter even adem – en nadenk over wat ik op Whatsapp ...

Wist je dat je ook zonder abonnement elke maand 3 betalende  plus-artikels kunt lezen?

Meld je aan en lees gratis ›

Vul je e-mailadres en wachtwoord in