column
Het migratiebeleid botst op een muur
Het kraakpand in de Paleizenstraat. Wilt u ruilen, dan? Nick Somers
We zijn het putje van Europa. Dat horen we de laatste tijd dikwijls als het over migratie gaat. De metafoor zegt vooral veel over het wereldbeeld van wie haar gebruikt. In het putje klontert de smerigheid bijeen. De smerigheid, dat zijn in dit geval dan de asielzoekers die ronddolen in de buurt van het Klein Kasteeltje. Niet alleen op het Telegramkanaal van Dries Van Langenhove wordt de indruk gewekt dat het hier in hoofdzaak gaat om zwarte psychopaten, vieze verkrachters, moslimterroristen en schurftige schurken. In realiteit wordt nochtans de helft van de mensen die hier asiel aanvragen erkend als vluchteling, omdat ze aantoonbaar te vrezen hebben voor hun leven. En het is niet dat onze procedures soepel zijn: Afghanen worden vaak geweigerd, terwijl het daar onder de taliban toch geen vrolijk regime is waar je met een gerust gemoed naar terugkeert.