Niet alleen de journalisten, ook de Vlaams Belang-parlementsleden zelf werden zaterdag verrast door de plotse persconferentie over het vertrek van hun Kamerlid Dries Van Langenhove. Zij werden zaterdag op het allerlaatste moment met een berichtje van voorzitter Tom Van Grieken op de hoogte gebracht.

Onder meer federaal parlementslid Marijke Dillen zegt dat het vertrek ‘heel onverwacht’ kwam en dat Van Langenhove de voorbije weken of maanden nooit de indruk gaf te willen vertrekken. Zelf werd ze vorige week dinsdag nog even uit de commissie Justitie gehaald door voorzitter Van Grieken. Hij wilde haar direct laten weten dat zowel hij als Van Langenhove vrijdag niet zou meegaan op een parlementair uitstapje naar de gevangenis van Antwerpen ‘omdat ze gesprekken moesten voeren’. Dillen moest dat zo snel mogelijk doorgeven aan de Antwerpse gevangenisdirecteur.

Ook Wouter Vermeersch, de begrotingsspecialist van Vlaams Belang in het parlement, zegt dat er de voorbije weken ‘nooit iets te merken was van een mogelijk vertrek’ en benadrukt dat Van Langenhove altijd een gesprekspartner bleef in de koffiekamer van het parlement. Beiden benadrukken het verlies voor de fractie. ‘Hij is altijd een loyale collega geweest’, zegt Dillen.

Voorzitter Van Grieken benadrukt dan weer dat hij vroegtijdige lekken wilde tegengaan en er zeker van wilde zijn dat ze de communicatie in eigen handen konden houden.

Asiel en migratie

Om de taken van Van Langenhove in de commissie Asiel en Migratie over te nemen, speelt de partijtop intussen op veilig. Huidig fractieleider Barbara Pas wordt de nieuwe woordvoerder op het uiterst belangrijke thema voor Vlaams Belang.

Pas betreurt naar eigen zeggen dat de fractie de afgelopen jaren in het federaal parlement veel inspanningen leverde rond het migratiethema, maar dat die steeds onderbelicht bleven.

‘Het resultaat van het parlementaire werk van Dries werd eenvoudigweg genegeerd’, zegt Pas in een persbericht. ‘Ik hoop dat hier verandering in kan komen. We zitten volop in een zoveelste asielcrisis en de partij die het thema het meest op de kaart zet, mag niet doodgezwegen worden.’