Ik had verwacht dat ik me zorgen zou maken over ChatGPT. Moest ik niet bang zijn dat de app binnenkort mijn comedy zou schrijven, en dat ik op het podium enkel nog de acteur zou zijn van een robottekst? Tot mijn verwondering had ik er vrede mee. Het voelde als een logische volgende stap in een automatisering. De auto waarmee ik naar optredens rijd, is een machine; mijn stem wordt op het podium versterkt door een apparaat; de lichtstanden op het podium zijn geprogrammeerd; de affiches zijn digitaal ontworpen en geprint. Ik voelde geen angst, integendeel, een rust daalde over me neder. Ik keek uit naar al die vrije uren, die ik normaal gezien steek in het maken en bijvijlen van een tekst! Een week voor de première aan ChatGPT vragen om een nieuwe show te schrijven, in mijn stijl. Nog even nalezen, paar punten en komma’s verplaatsen, tekst uit het hoofd leren en hup, op tournee. Nee, ik zag voor mijn beroep geen enkel probleem in ChatGPT.