Tijdens de coronapandemie werd duidelijk hoe belangrijk doeltreffende gezondheidscommunicatie is in crisistijden. Helaas blijft taal nog voor te veel mensen in onze maatschappij een grote barrière voor toegang tot cruciale gezondheidszorginformatie. In een samenleving die waarde hecht aan gelijke toegang tot diensten, is het onaanvaardbaar dat sommige burgers door een taalbarrière geen toegang hebben tot informatie die hun leven kan redden. Terwijl ik dit schrijf, ben ik me ervan bewust dat dit onderwerp veel reactie zal uitlokken. De keuze tussen spreken en zwijgen, waarover ik eerder deze week schreef, is ook hier aanwezig. Als taalkundig onderzoeker is het mijn plicht om erover te schrijven, omdat iedereen recht heeft op begrijpbare gezondheidsinformatie.