België-Nederland was de heruitgave van de WK-finale van 2018, maar de ploeg van Oranje onderging sindsdien een metamorfose. Nadat ze op de Spelen in Tokio voor het eerst sinds 1984 de halve finale niet hadden gehaald, kwam Jeroen Delmee aan het roer. De voormalige Belgische bondscoach (in 2014/2015) trok een blik nieuwe, jonge spelers open, die er volgens hem ‘geen 100 procent, maar 120 procent voor gaan’.

Aan gretigheid dus geen gebrek, aan ervaring daarentegen wel: elf spelers in de Nederlandse selectie zijn WK-debutanten, negen van hen spelen in India hun eerste grote toernooi. Het betekende tegelijk dat het team niets te verliezen had: dat ze nu al in de halve finale stonden, is een succes – er is een tijdpad uitgestippeld tot en met de Spelen in Los Angeles (2028).

Onbevreesd Oranje

Oranje begon dan ook onbevreesd aan het duel. Nadat Wegnez een eerste Nederlandse strafcorner onschadelijk had gemaakt, was het de tweede keer wel raak. Jip Janssen mikte de bal in de 11de minuut voorbij een kansloze Vanasch, zijn zesde doelpunt dit toernooi. Een terechte voorsprong, want Nederland was de betere ploeg en toonde zich agressiever dan de Red Lions.

‘Nederland is nog niet echt getest’, had Arthur Van Doren vooraf gezegd, maar ook in het tweede kwart bleven de energieke noorderburen aanvankelijk de gevaarlijkste en snedigste ploeg. Hoedemakers en Van Ass botsten op een uitstekende Vanasch.

Langzaamaan namen de Belgen de match opnieuw in handen. Nadat de gelijkmaker van Felix Denayer was afgekeurd (vanwege een fout van Dockier), jaste Tom Boon de eerste strafcorner voor de Lions feilloos in doel: 1–1. Een opsteker in een moeilijke eerste helft, want de strafcorners draaiden dit toernooi nog niet zoals het hoort – van de 21 voor deze halve finale werden er slechts drie benut.

Toch bleef het ook na de gelijkmaker opletten, want nog voor de rust moest Vanasch Brinkman van de 1–2 houden.

Boon mist

‘We moeten agressiever spelen’, wist de Belgische bondscoach Michel van den Heuvel, een boodschap die de Red Lions in de kleedkamer duidelijk in de oren hadden geknoopt. Er kwam meer evenwicht in de partij en nadat Vanasch op een scherpe counter een poging van Van Dam met de hand had gered, botste Dohmen aan de overzijde op een ultieme reflex van Blaak.

Even later waren de Lions toch opnieuw op achtervolgen aangewezen: Oranje kreeg twee strafcorners op rij, Jip Janssen – alweer hij – benutte de tweede. Het schudde de Belgen helemaal wakker en via Charlier, Denayer (2x) en Boon (strafcorner recht op Blaak) kwamen ze dicht bij de 2–2. De vijfde keer was het wel raak: Blaak kreeg een hoge bal niet goed weg, Nicolas De Kerpel schoot de bal hard in de verste hoek.

Het slotkwartier moest de beslissing brengen en ook daarin bleef het aan beide kanten kansen regenen. Nederland faalde twee keer op strafcorner, Dockier vond op de tegenaanval Blaak op zijn weg. Tien minuten voor tijd kreeg Tom Boon een uitgelezen kans om met een strafbal België op voorsprong te brengen, maar Blaak dook naar de goede hoek. Het had de 3–2 moeten zijn.

Met dank aan The Wall

De Nederlanders raakten nog amper uit de Belgische omknelling, maar gescoord werd er niet meer en dus moesten shoot-outs de beslissing brengen. Daarin beschikten de Lions met Vincent ‘The Wall’ Vanasch over een stevige troef. Die stopte er drie, waardoor de Belgen zondagmiddag (14.30 uur) hun wereldtitel kunnen verlengen.

In de finale nemen ze het op tegen Duitsland. Dat klopte verrassend Australië met 3–4. Drie minuten voor het einde leidde de olympische vicekampioen nog, maar de Duitsers kwamen nog langszij en maakten zes seconden voor affluiten het beslissende doelpunt via Niklas Wellen. Met drie omgezette strafcorners was de genaturaliseerde Argentijn Gonzalo Peillat de grote man bij onze oosterburen.

Tijdens de groepsfase kwam België al tegen Duitsland uit. De wedstrijd, waarin de Red Lions het moesten redden zonder sleutelspelers Arthur Van Doren en Simon Gougnard, eindigde toen op een 2–2-gelijkspel.

DOELPUNTEN: 11’ Janssen 0–1 (sc); 26’ Boon 1–1; 35’ Janssen 1–2 (sc); 44’ De Kerpel 2–2