recensie rock
Weerspannige trip
The Murder Capital doet de songs op ‘Gigi’s recovery’ baden in koortszweet. Karen Robinson/eyevine/belga
De sequel overtreft zelden het origineel. Alle lof dus voor The Murder Capital, dat er met Gigi’s recovery in slaagt om nog intenser, duisterder en meeslepender te klinken dan op de bejubelde voorganger When I have fears uit 2019. De Ierse generatiegenoten van Fontaines D.C. nemen alle tijd om een verhaal en spanningsboog op te bouwen. Frontman James McGovern laat wat warmte toe in zijn grafstem en zingt openlijk over mentale strubbelingen, terwijl de band de songs in koortszweet doet baden met een bij momenten beklemmende geluidsmuur. Die subtiele koerswijziging doet de band welkom afsteken tegen genregenoten die netjes binnen de postpunk-krijtlijnen kleuren. Nick Cave en Radiohead zijn dan ook logischere referenties dan Joy Division of The Fall.