Als God liefde is en alles uit hem voortkomt, maar er ­tegelijk kwaad bestaat op deze wereld, heeft God dan het kwade veroorzaakt en is Hij dus niet oneindig goed? Toen kerkvader Augustinus dat ­afgrondelijke vraagstuk in de 4de eeuw moest uitklaren, bedacht hij een constructie die het christendom behoedde van een existentiële crisis: God heeft uit pure goedheid de mens van een vrije wilskeuze (liberum arbitrium) voorzien zodat wij voor het goede kunnen ­kiezen, of niet. Hiermee bleef het idee van een goede God overeind én verklaarde Augustinus waarom er kwaad bestaat op deze wereld. Niet God zelf, maar de mens kiest voor het kwade.