De mooiste voetbalfoto van ­Gianluca Vialli, die vrijdag stierf, is geen portret dat de gevierde aanvaller hangend in de lucht vangt, net voor hij een van zijn befaamde omhaaldoelpunten lukt. Het is die van anderhalf jaar geleden op het gras van Wembley, dat al te makkelijk heilig wordt verklaard maar in wezen net zo profaan is als dat bij u thuis, met die uitzondering dat het – anders dan de mensen die er in al die jaren op zijn toegejuicht – nooit verdort.