Wie slipt in de Wetstraat of in de geruchtenmolen belandt, verzeilt vroeg of laat in deze rubriek.
VDAB (1)
‘Dat is pure quatsch!’ VDAB-topman Wim Adriaens kan niet lachen met de kritiek van Vooruit-voorzitter Conner Rousseau dat de VDAB de uitkering van slechts twee mensen definitief heeft geschrapt. ‘Conner Rousseau was slecht geïnformeerd’, zegt hij in Het Laatste Nieuws. ‘In het eerste semester van 2022 heeft VDAB de uitkering van 794 mensen definitief geschrapt. Diezelfde periode verloren ook nog eens 11.800 mensen tijdelijk hun uitkering. We sanctioneren meer mensen én krijgen meer mensen aan het werk dan andere gewesten. Dat is toch niet niks. Sancties zijn trouwens geen doel op zich, mensen aan het werk krijgen is dat wel.’
VDAB (2)
Daarmee is de stroom aan bedenkingen bij de werking van de VDAB niet opgedroogd. ‘Bij ons in Rillaar staat een beeldje van “de seizoenarbeider”, een herinnering aan de Vlamingen die vanuit het arme Hageland hun geld gingen verdienen in Wallonië’, zegt voormalig Open VLD-voorzitster Gwendolyn Rutten in Knack. ‘Waarom lukt dat vandaag niet in de omgekeerde richting? Het is toch onbegrijpelijk dat we Polen en andere Oost-Europeanen naar hier halen, maar geen Franstalige Belgen? We kunnen zelfs geen bus inleggen om Waalse werklozen te laten werken in de luchthaven van Zaventem.’
Rutten ziet een probleem in onze interne staatsstructuur. ‘Is de VDAB misschien een instrument uit het verleden? Veertig jaar geleden waren er ongetwijfeld goede redenen om de arbeidsbemiddeling te regionaliseren. Vandaag is de focus van de VDAB nog altijd eenzijdig “Vlaams”.’
Staatshervorming (1)
De discussie over een staatshervorming, Vlaamse onafhankelijkheid en het einde van België komt terug, denkt Rutten. ‘Misschien is dat moment al dichterbij dan we denken. Elke staatsvorm, weze het België of Vlaanderen, is een artificiële constructie: je kunt die afschaffen of juist maken. Of dat proces helemaal grondwettelijk zal verlopen, doet er niet eens toe. Als er een politieke meerderheid is om het land te splitsen, is het einde van België een feit. Volgens de peilingen hebben de N-VA en het VB samen die meerderheid bijna te pakken. En ik maak mij geen illusies: hoezeer de N-VA en het VB ook zeggen van elkaar te verschillen, als ze België kunnen opdoeken, zullen ze het doen.’
Staatshervorming (2)
Rutten stoort zich aan de ‘oververhitte manier’ waarop aan politiek wordt gedaan. ‘Alles mag en alles kan: zelfs liegen, bedreigen, tackelen, en zonder het minste respect voor elkaars privéleven. Vandaar dat veel vrouwen denken: jongens, laat het dan maar. Politici doen alsof ze een aparte categorie zijn. Het stuit mij steeds meer tegen de borst: de nonchalance waarmee ze denken zomaar wetten te kunnen maken voor anderen, zoals u en ik. Wetten die ze dan vaak niet toepassen op zichzelf. Ik was ook niet feilloos, maar ik keek elke avond voor het slapengaan even in de spiegel, létterlijk! Dat helpt.’