Toen turncoaches Marjorie Heuls en Yves Kieffer onder vuur kwamen te liggen voor psychologisch grensoverschrijdend gedrag maakte ook Nina Derwael een moeilijke periode door, zo vertelt ze tijdens haar passage in Het huis op Eén. ‘Ik ben daar nog altijd kwaad om en ik zal er allicht altijd kwaad om blijven’, getuigt ze. Ex-turnster Aagje Vanwalleghem reageert sereen op de uitlatingen van Derwael.
Onder meer Aagje Vanwalleghem beschuldigde Heuls en Kieffer van pesterijen en intimidaties. Maar volgens Nina Derwael werden niet alleen de coaches, maar ook de turnsters zelf de dupe van die aantijgingen. ‘Wij waren daar, een jaar voor de Olympische Spelen, in de laatste rechte lijn richting Tokio, waar we onze hele carrière voor bezig waren geweest, samen met veel van die meisjes die de trainers aanvielen’, zegt ze in Het huis op Eén. ‘En ik begrijp dat. Als zij dat zo ervaren hebben, vind ik het hun recht om dat te uiten. Maar ik vind dat het op een heel andere manier had kunnen gebeuren, waardoor wij wel nog op ons gemak verder hadden kunnen blijven werken. Nu kregen wij het gevoel: “Het is ons niet gelukt, dus we gaan ervoor zorgen dat het jullie ook niet lukt, want wij willen jullie trainers buiten.”’
Dat Vanwalleghem ook beweerde ‘dat het nog altijd gebeurde’, raakte Derwael misschien nog het meest. ‘Dat ze over hun eigen ervaringen spreken, vind ik helemaal oké’, klinkt het. ‘Maar ga niets zeggen over iets waar je niets van afweet. Niemand van die gymnasten die claimden dat het nog altijd gebeurde, is in de laatste vijf jaar in die turnzaal geweest of heeft de laatste twee, drie jaar nog met iemand van ons contact gehad. Als daar ook maar over nagedacht is, moeten ze geweten hebben dat dat ons even hard of zelfs harder zou raken dan de coaches.’
‘Ik wil vooral geen polemiek starten in de pers’, reageert Vanwalleghem. ‘Ik zal altijd veel respect blijven hebben voor Nina’s prachtprestaties en ik vind het fijn dat ze mij aanhaalt als haar voorbeeld. Nina heeft uiteraard recht op haar mening. Wat zij misschien nog niet weet, is dat veel (ex)-gymnasten heel wat interne gesprekken voerden met het management van de Gymfed om de problemen rond grensoverschrijdend gedrag op een serene manier aan te kaarten, maar de topsportcoördinator en algemeen manager van toen keken de andere kant uit of minimaliseerden de situatie.’
Derwael klaagt in het tv-programma ook aan dat de actievoerders in de zomer van 2020 - in de aanloop naar de Olympische Spelen - hun stem lieten horen. ‘Het klopt dat de timing niet ideaal was’, verklaart Vanwalleghem, ‘maar omdat de pandemie de Spelen met een jaar had uitgesteld, viel onze actie tijdens de voorbereiding van de huidige seniorenploeg. De enige partij naar wie boos gekeken mag worden, is het Gymfed-management van toen. Dat had de gymnasten als werkgever moeten beschermen en heeft dat niet gedaan. Nu waait er een nieuwe wind door het management en zijn we voorzichtig hoopvol.’
