‘Na de coronacrisis hoopten we op een terugkeer naar ons vroegere leven’, zei de koning in zijn jaarlijkse kersttoespraak. Daar kwam weinig van in huis door de oorlog in Oekraïne, ‘een wrede en zinloze oorlog die het recht van de sterkste wil laten gelden boven de kracht van het recht.’ De Oekraïners kunnen ‘op onze steun blijven rekenen’, zei hij nog.

Ook de energiecrisis en de hoge inflatie staken een stokje voor een terugkeer naar het normale leven. ‘Veel van onze medeburgers vragen zich elke dag af of ze hun rekeningen voor elektriciteit, verwarming en voedsel wel zullen kunnen betalen. Deze onzekerheid brengt grote zorgen met zich mee.’ De koning had het ook over de klimaatcrisis, ‘waarvan we de gevolgen nu al in ons eigen land zien’.

Al die verschillende crisissen kunnen volgens het staatshoofd leiden tot ‘ontmoediging, machteloosheid en angst’. Hij geeft toe dat er geen eenvoudige antwoorden bestaan op die uitdagingen.

Verantwoordelijkheid

Toch roept de koning op om ‘in de toekomst te geloven’. ‘In België hebben we het geluk te leven in een democratische, stevig onderbouwde maatschappij – al is ze niet perfect.’ En ook om zich heen zag de koning ‘engagement en solidariteit’. Hij bedankte vooral zijn landgenoten die spontaan Oekraïense vluchtelingen in huis namen. ‘Mijn hartelijke dank aan iedereen die het beste van zichzelf geeft bij het verlenen van onderdak aan de vluchtelingen en hun integratie in onze maatschappij.’

Door de crisissen is er bij de bevolking ‘een groot verantwoordelijkheidsgevoel’ gegroeid, ook bij de jongeren. ‘Velen onder ons hebben hun gedrag al aangepast om hun energieverbruik te verminderen en hun ecologische voetafdruk te verkleinen.’ Hij bedankt ook ‘al wie zich dagelijks inzet voor de begeleiding van mensen die in armoede leven, zieken, of mensen die leven met een handicap.’

Koning Filip sloot zijn jaarlijkse kerstboodschap af op een positieve noot. De geschiedenis leert ons ‘dat we in staat zijn de zwaarste crisissen te overwinnen op voorwaarde dat we dat samen doen. Want de banden die we met elkaar smeden, zijn onze grootste rijkdom. Meer dan ooit maakt elke daad die we stellen, hoe klein ook, het verschil. Elk vriendelijk, welwillend gebaar, elke daad van zorg voor de planeet. Dat moet ons moed geven, en hoop.’