Eerst gemor. Dan gefluit. Dan boegeroep. En helemaal op het einde, na de laatste goal van Gianni Bruno, begonnen ze zelfs een cynisch ‘Olé!’ bij elke bezoekende pass. Neen, de supporters van Club Brugge hebben geen al te prettige woensdagavond achter de rug: ze zagen hun ploeg in het bekertreffen met 1-4 ten onder gaan.

‘Ik kan hun reacties zeker en vast begrijpen’, zei Carl Hoefkens. ‘Eerst en vooral straf dat ze hier met dertienduizend man waren – voor een bekermatch, op een weekdag, om 20 uur. Chapeau. Maar ze zijn het natuurlijk gewend om wedstrijden te winnen. Niet om met zulke zware cijfers te verliezen.’

Hamstringblessure voor Lang

Het begon nochtans goed. Na zeventien minuten zette Noa Lang blauw-zwart nog verdiend op voorsprong. De bezoekers waren nergens, maar werden terug in de wedstrijd gebracht door Club. Redde Mignolet eerst nog de meubelen na een te verre terugspeelbal van Sylla, dan ging hij vervolgens zelf in de fout. Het leek even alsof hij zijn Gouden Schoen al aanhad, want nadat hij iets te lang wachtte om een bal weg te werken, trapte hij pardoes tegen Christian Brüls, die wel druk zette maar raak trof zonder het te beseffen. Die 1-1 was de voorbode van een blamage.

Na rust – zonder de geblesseerde Lang – ging Club helemaal kopje-onder. De schuld van Dame Fortuna, die de knal van Bruno via de rug van Mechele in doel liet caprioleren, maar vooral de schuld van de spelers zelf. In offensief opzicht lieten Vanaken, Buchanan en Skov Olsen veel te weinig zien. En achterin ontbrak het zowat iedereen aan scherpte, waardoor Mignolet nog tweemaal werd geklopt. Hoefkens had er niet echt een verklaring voor.

‘In het begin zag ik bij momenten zeer goed, dominant voetbal met veel voorzetten, corners, gevaar en ook een goal. Maar dan krijg je die gelijkmaker tegen, na rust nog een tweede dom doelpunt en dan bleek het heel moeilijk om het momentum terug te pakken. We hadden wel balbezit, maar zonder dreigend te zijn. In het geval van Tajon (Buchanan, red.) en Skov kan het WK daar voor iets tussen zitten. Ze waren lang weg en zijn nog niet zo lang terug. Ze hebben in Qatar niet veel gespeeld en qua intensiteit ook niet getraind zoals hier. Dat Lang uitviel, was evenmin toeval. Hij had last aan de hamstrings, laat ons hopen dat het niet te ernstig is.’

Ook opletten voor Gent

Voor het achtste seizoen op rij zal Club de Croky Cup dus niet winnen. Nu zijn de competitie en Europa altijd belangrijker dan de beker, maar wees gerust: deze uitschakeling komt in alle geledingen hard aan.

‘Het woord “crisis” ga ik nooit in de mond nemen’, zei de coach. ‘Maar als je verliest in een toernooi waar je een doel van had gemaakt, op deze manier dan nog en in eigen huis, dan is er van leuke sfeer uiteraard geen sprake. Het is zonde, zeker omdat ik in die openingsfase de dingen zag die ik wílde zien. Maar er zit nu maar één ding op: ons zo goed mogelijk voorbereiden op de match van maandag tegen OHL. Qua kwaliteit zie ik geen problemen, maar op fysiek en mentaal vlak moeten we zien wie er in staat is om te spelen.’

Een reactie is in ieder geval broodnodig. Racing Genk staat nú al dertien punten voor. En AA Gent staat – met amper drie punten achter – te popelen om die vierde play-offplaats in te nemen. Een leuke kerst wordt het al niet voor Club, maar met welk gevoel gaat het straks het nieuwe jaar in?

Zulte Waregem ontsnapt

Ondanks een resem afwezigen wilde Zulte Waregem op bezoek bij Deinze vertrouwen tanken. Dat pakte anders uit. De thuisploeg was doorlopend het betere elftal en kwam vlak na rust verdiend op voorsprong via Balaj. Wie verwachtte dat de bezoekers nu wel de bakens zou verzetten, kwam bedrogen uit. Deinze leek vlot stand te houden en zelfs een penalty bracht geen soelaas voor Zulte Waregem: Miras pakte de elfmeter van Ramirez.

Toch gaat Essevee de trommel in voor de kwartfinales. Twee treffers van Ndour in evenveel minuten in de absolute slotfase brachten de stand alsnog op 2-1. Een veel te hard verdict voor de moedige thuisploeg. Essevee door, maar toch wordt het geen zalige kerst in Waregem. Daarvoor is er teveel werk aan de winkel.