Maart van dit jaar, de lobby van een hotel in Belgrado. In de halve finales van de 3.000 meter op het WK indoor heeft Isaac Kimeli (28) indruk gemaakt. Maar al snel volgt een hard verdict van de medische staff: hij mag niet starten in de finale door een hamstringblessure. De tegenslag te veel, want Kimeli wilde zich in Servië net bewijzen nadat Sport Vlaanderen twee maanden eerder zijn profcontract had stopgezet.

• Isaac Kimeli: ‘Sport Vlaanderen heeft me gewoon buitengezet. Maar breken zal ik niet’

Op het WK atletiek in Eugene deze zomer neemt hij al een eerste keer revanche. Op de 10.000 meter finisht hij er als tiende, en eerste Europeaan. Alleen spreekt dat niet zo tot de verbeelding. Hij wil een medaille en trekt daarvoor richting Turijn, voor het EK veldlopen. Gisteren dus. Op een redelijk krankzinnig parcours, inclusief een passage door een kasteel, werkt Kimeli een attente wedstrijd af. Hij is niet uit de voorste gelederen weg te denken, ook niet als Jakob Ingebrigtsen, de Noorse olympische kampioen van de 1.500 meter, het tempo stelselmatig opdrijft. Uiteindelijk hangen er nog slechts twee lopers in zijn spoor: de Brit Emile Cairess en Kimeli.

‘Toen in de kopgroep iedereen één voor één begon te lossen, kwam stilaan het besef dat dit mijn dag zou worden’, zei Kimeli na afloop. Diep in de finale is hij niet meer opgewassen tegen Ingebrigtsen en Cairess, maar hij houdt wel zonder problemen zijn derde plaats vast. En of dat brons zoet smaakt.

Nooit opgeven

‘Het was een héél moeilijk jaar’, zei Kimeli. ‘Het betekent veel voor mij om mijn seizoen op deze manier te kunnen afsluiten. Het maakt bijna alles goed. Mentaal heb ik de knop vaak moeten omdraaien om ­alle tegenslag te verwerken, maar ik ben iemand die nooit opgeeft. Ik probeer altijd zo veel mogelijk te knokken voor mijn land, zelfs als ze mijn profcontract afnemen.’

De Hallenaar is de eerste Belg ooit die twee Europese medailles verovert in het veldlopen. Kimeli: ‘En volgend jaar in Brussel ga ik voor nummer drie, liefst in een andere kleur.’