Het is niet makkelijk om een De Kock te zijn. Wie, zoals ik, een familienaam heeft die altijd foutief gespeld wordt, kent het gevoel. De zucht die je onderdrukt als je je naam voor de vierde keer moet spellen. De gewoonte om je naam preventief te spellen, zelfs tegen geliefden. Klantenkaarten die maar niet teruggevonden worden als je wilt afrekenen. Mails die je nooit zult ontvangen. De oneindige stroom ­piemelgrappen (al vallen die ook De Cock en Decock te beurt). Al die rechtzettingen. Al die gemiste kansen. Al die verkeerd geschreven dromen.