Gisteren stond ik op de trein te wachten. Ik liep over het perron om het warm te krijgen, tot aan het einde, tot bij het bordje met het mensje erop. Op de sporen verderop stond een groepje mensen in oranje pakken. Ze deden me denken aan de figuurtjes die je kunt kopen in de modeltreinwinkel. Ik keek om naar het perron en ook de mensen die daar stonden, met al hun verschillende jassen, koffers en rugzakken, hun verhoudingen tot elkaar, de manieren waarop ze gedraaid stonden, ze leken ontworpen als ­‘gevarieerd groepje mensen wacht met bagage, €12,99’. Ik schrok van de afstand die ik voelde ten opzichte van de mensen die hier waren, terwijl we straks allemaal dezelfde trein zouden nemen, terwijl wij allemaal op hetzelfde aan het wachten waren.