Zoals de nineties opnieuw gitaarbands inspireren, zo sijpelt hun invloed ook door in de dance. Geen beter moment dus voor Leftfield om zijn veelkantige electronica weer van stal te halen. De groep was met zijn door reggae bestoven house destijds net zo pionierend als pakweg The Prodigy of Underworld, maar kaapte ­minder de aandacht van het grote publiek weg. Haar ­invloed was er niet kleiner om. Aan zijn recept heeft spilfiguur Neil Barnes niet veel veranderd. De Brit ging ­onlangs door een scheiding en overwon darmkanker, de technobeats van ‘Pulse’ en ‘Accumulator’ zoemen van de levenslust. In ‘Making a difference’ kaart dichter en huisvriend Lemn Sissay sociaal onrecht aan, maar deze plaat draait vooral rond drive. Grian Chatten van postpunkband Fontaines D.C. doet op ‘Full way round’ nog eens over wat John Lydon in de jaren 90 klaar­speelde met ‘Open up’, maar dan op hoekige break­beats die leentjebuur spelen bij The Prodigy. ‘Machines like me’ heeft zijn elektronische ziel bij Kraftwerk gejat, maar het maakt de dansvloerpret er niet minder om. (tzh)