Vijf jaar geleden kopte Stormzy zichzelf naar de voorhoede van de grime met clusterbommen van concerten en rhymes, maar op zijn derde album etaleert hij een ingetogener versie van zichzelf. De boomlange Brit, twee meter drive en geëngageerde gusto, wil subtiel uitspelen dat hij een ‘sensitive soul’ is, zoals hij achteloos meedeelt in de suave pianoballad ‘Please’. Troebels met zijn geliefde deden hem diep in zijn ziel kijken, zo leert openingstrack ‘Fire + water’, waarin hij Bijbelse beelden gebruikt om een uitweg te vinden uit zijn falen. ‘Time to make a statement/ Time to free my mind of limitations’, rapt hij in de met afropop gepimpte titeltrack, ‘Finesse the majors, that’s my form of reparations’. Het is een van de snedigste tracks, vaker omringt hij zich met piano’s, blazers en een gospelkoor. De rapper slijpt zijn zangstem, al is het vooral Sampha die de show steelt met het weemoedige ‘Sampha’s plea’. Stormzy snoeft dat hij ‘Kanye mixed with Donny Hathaway’ is, maar laten we het erop houden dat hij inspiratie zocht bij Stevie Wonder en Frank Ocean. Hij haalt nog een paar keer vlijmscherp uit, maar imponeert vandaag meer als geraffineerde soulman dan als onbehouwen stormram. (tzh)