Ze razen je voorbij met wijdstaande knieën. Het zal wel nodig zijn, zo’n monster moet je temmen. Ze hebben dreigende helmen op hun kop en stoere beenstukken, knielappen en ze moeten ergens zijn. Ze worden zo snel mogelijk ergens verwacht. Als dat maar blijft duren, denk ik. Speedpedelecs. Hoe begeeft een mens zich in de openbare ruimte? Voorzichtig, zou ik zeggen. Oorlog moet toch een uitzonderings­situatie blijven? Fietsers zijn ze, zeggen ze, kwetsbare weggebruikers, vandaar de beschermende kledij. Maar ik zie ze aanvallen terwijl er geen vijand is. Ze zijn veeleer krijger dan mogelijk slachtoffer. Kan iemand hun banden plat zetten? Of mag dat niet?