‘Als iemand vrijwillig in de psychiatrie wil opgenomen worden, is er geen reden om te kiezen voor dwang’, zegt Raf De Rycke van de Broeders van Liefde. ‘Voor zover ik het kan beoordelen, heeft de Brusselse politie zorgvuldig gehandeld.’
‘Een gedwongen opname in de psychiatrie is voor de patiënt doorgaans een traumatische ervaring. Daarom kiest men bij voorkeur voor een vrijwillige opname.’ Dat zegt Raf De Rycke naar aanleiding van de aanval op een politiepatrouille donderdag in Schaarbeek, waarbij een politieagent om het leven is gekomen. De Rycke is voorzitter van de Organisatie Broeders van Liefde en actief betrokken bij de hervorming van de regelgeving over de gedwongen opname.
• Parket: ‘Gedwongen opname van verdachte kon volgens procedure niet’
Een gedwongen psychiatrische opname kan, volgens De Rycke, bovendien alleen als een aantal voorwaarden is vervuld: het moet gaan om een patiënt met een psychiatrische aandoening die zijn gezondheid of veiligheid ernstig in gevaar brengt of die een ernstige bedreiging vormt voor andermans veiligheid, én er mag geen andere geschikte oplossing zijn.
‘Voor zover ik het kan beoordelen, heeft de politie in Brussel dus zorgvuldig gehandeld. Als iemand aangeeft dat hij vrijwillig opgenomen wil worden in een psychiatrische afdeling, is er geen reden om te kiezen voor een gedwongen opname.’
Iemand die vrijwillig wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis of in een psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis, kan dat ziekenhuis ook op elk moment verlaten. ‘Het is niet aan een arts om te beslissen of iemand gedwongen wordt opgenomen.’ Die beslissing ligt bij de vrederechter of, in geval van hoogdringendheid, bij de procureur. In dat laatste geval moet de vrederechter binnen de tien dagen de gedwongen opname bekrachtigen.
