Na haar vorige album Hasta la raiz (2015) nam Natalia Lafourcade, uit Veracruz (Mexico), vier albums met traditionals op. Die rijkdom hoor je meteen in de barokke ouverture van haar nieuwe album, die overglijdt in een melancholisch ‘canción mexicana’, met enkel gitaar en een contrapuntische piano. Daarna start een tijdloze reis, die het hart moet troosten wanneer de liefde het opgeeft. Lafourcade zingt droevig en sterk, en mengt bossa met Cubaanse son en bolero, alles met de gevoeligheid van de blauwe Miles Davis. De Amerikaanse globetrotters Marc Ribot en Sebastian Steinberg speelden met de Franse percussionist Cyril Atef, de prachtige strijkers en blazers werden later toegevoegd. En al bezingt Lafourcade haar spijt over een afgelopen relatie, finaal daagt ze de dood zelf uit: ‘Rieten palmbomen, de stranden van Veracruz/ Gaven kracht aan het licht dat ik had verloren in stortvloeden’. Topplaat. (vpb)