Een voltijdse job in vier werkdagen presteren in plaats van vijf: de federale regering maakte dat mogelijk in het kader van de arbeidsdeal van de voorbije zomer. Een werkweek van 38 uur kan daarbij worden opgesplitst in vier langere dagen van 9,5 uur in plaats van vijf dagen van 7,6 uur. Ook wordt het mogelijk de ene week meer uren te werken en de andere wat minder, wat handig kan zijn in het kader van co-ouderschap.

Er is best interesse in zo’n werkregeling. 37 procent van de Vlaamse werknemers die voltijds werken, acht het waarschijnlijk in zo’n systeem te zullen stappen als de mogelijkheid zich voordoet. Dat blijkt toch uit een bevraging van Ugent@Work, een onderzoeksconsortium van de Gentse Universiteit.

Daarvoor bevroeg het een representatief staal van 1.008 Vlaamse werknemers. Daarvan was 49,2 procent man (495) en 50,8 procent vrouw (513). De gemiddelde leeftijd was 46,1 jaar. 716 respondenten werkten voltijds, 292 deeltijds. ‘Geëxtrapoleerd naar de 1,8 miljoen voltijdse loontrekkenden in Vlaanderen gaat het om een kleine 700.000 mensen die potentieel een aanvraag indienen’, klinkt het in het rapport. 40 procent van de voltijds werkenden achtte het onwaarschijnlijk dat ze erop zouden ingaan. 22 procent stond er neutraal tegenover.

Van wie vandaag deeltijds werkt, zou bovendien zo’n 24 procent overwegen om (opnieuw) voltijds aan de slag te gaan als dat in een vierdaagse werkweek kan. Bij deeltijdse werknemers jonger dan 45 jaar zou het zelfs om 35 procent van de respondenten gaan. ‘Aangezien zo’n 700.000 Vlamingen deeltijds werken, zou dat een enorme toename van het aantal arbeidsuren in Vlaanderen impliceren’, klinkt het.

Burn-out

Ook zou het enthousiasme hoger liggen bij werknemers met een hoger burn-outrisico (42,7 procent). De maatregel wordt door de overheid dan wel ingevoerd om de work-lifebalans te vergemakkelijken, toch spreekt doctoraatsonderzoeker Philippe Sterkens hier over een risico. ‘Mensen zijn duidelijk op zoek naar manieren om aan de druk te ontkomen’, klinkt het. ‘Langs de ene kant zou deze regeling hun één dag meer hersteltijd geven. Langs de andere kant vraag ik me af: kunnen mensen die nu al op de tippen van hun tenen lopen, dezelfde werklast dragen in minder tijd?’

Professor arbeidseconomie Stijn Baert pleit daarom voor een grondige evaluatie van de maatregel. ‘Na de proefperiode van zes maanden kan gekeken worden voor welke welzijnsdimensies er een verbetering is, én voor welk type werknemers dat in het bijzonder het geval is.’

Elke werknemer bij een privébedrijf heeft het recht om zo’n vierdaagse werkweek aan te vragen. De werkgever kan dat weigeren, maar moet die weigering dan wel schriftelijk motiveren.