Wat zal een jonge vrouw voortaan doen als ze in een vergelijkbare situatie belandt als de studente die verkracht werd door een professor van de KU Leuven? Zal ze zich veilig voelen en beschermd genoeg door haar omgeving, de universiteit en het gerecht om bij de eerste grensoverschrijding een klacht in te dienen? Of zal ook zij zozeer twijfelen aan haar kansen op gerechtigheid dat ze lange tijd liever niets onderneemt, omdat ze, wat ook de uitkomst van de procedure is, altijd aan de verliezende kant dreigt te staan?