Club Brugge beleefde de perfecte pestavond in Europa. Het 0–4-verlies tegen Porto hoeft niet al het goede van de campagne in vraag te stellen, maar zet spelers en staf met de voeten op aarde. ‘Voor sommige spelers is dit een wijze les.’
Twee gemiste penalty’s, drie bij¬komende schorsingen en vier ¬tegendoelpunten. Veel slechter had de laatste thuiswedstrijd van Club Brugge in de groepsfase niet kunnen verlopen. Negentig minuten lang maakte Club een trage en kwetsbare indruk tegen Porto. En toen de Engelse topref Michael Oliver op aangeven van de VAR-scheidsrechter de bal op de stip legde, weigerde Club tot twee maal toe het geschenk uit te pakken. Eerst pakte de Portugese nationale doelman Diogo Costa de poging van Hans Vanaken, daarna ook die van Noa Lang.
Van het enthousiasme van de vorige vier Champions League-wedstrijden was woensdag weinig te merken in Jan Breydel. Op de geschorste Kamal Sowah na hield coach Carl Hoefkens vast aan de ploeg die in Madrid de historische kwalificatie greep. In de Belgische competitie had Club al van zijn pluimen gelaten, maar in Europa kon het weer zijn galakostuum aantrekken. Het vooruitzicht op groepswinst – daarvoor volstond gisteren een punt – moest de ¬spelers motiveren hun beste ¬niveau te herwinnen.
Het draaide anders uit. Na de gemiste penalty’s slikte Club al snel 0–2. Daarna was de wedstrijd gespeeld en scoorde Porto nog twee keer na enkele knappe collectieve aanvallen.
Voorsprong weggegooid
‘Ik was benieuwd naar de volgende stap van mijn spelers’, zei Hoefkens na afloop. ‘Porto is een sterke ploeg en moest hier absoluut winnen. Als mijn spelers stuiten op agressiviteit gekoppeld aan kwaliteit, moeten ze daar in de ¬toekomst meer tegenover zetten. Dit is een goede les voor hen.’
De 0–4-nederlaag is in het bijzonder pijnlijk omdat Club daarmee zijn ruime voorsprong uit de heenwedstrijd heeft weggegooid. Indien Club en Porto met gelijke punten eindigen – dat kan bij een nederlaag van Club in Leverkusen en een gelijkspel van Porto tegen Atlético – wint niet Club Brugge maar Porto op basis van het doelpuntensaldo de groep.
Club heeft zijn lot in eigen handen als het dinsdag wint in Duitsland. Maar door de schorsingen van drie spelers – Denis Odoi, Abakar Sylla en Raphael Onyedika – worden de keuzemogelijkheden van trainer Carl Hoefkens beperkt. Clinton Mata en Dedryck Boyata betekenen ten opzichte van Odoi en Sylla geen kwaliteitsverlies, maar Eder Balanta – of een andere vervanger – ten aanzien van Onyedika wel.
Woensdagavond was het de afwezigheid van Kamal Sowah die Club zuur opbrak. Op korte tijd is de Ghanees uitgegroeid tot een vaste pion in het elftal van Hoefkens. Met zijn onvermoeibare loopacties trekt hij gaten voor zijn collega-aanvallers en zet hij hoog druk op de tegenstanders. Zijn vervanger Noa Lang is een betere dribbelaar, maar loopt de ruimtes vooral dicht. Tajon Buchanan kwam achter hem niet in het stuk voor en voorin bleef Ferran Jutglà bijna een hele wedstrijd onbereikbaar.
Maar toch was het vooral een defensief ondermaatse prestatie die Club in de problemen bracht tegen Porto. Al van bij het begin zag Simon Mignolet de hete standjes voor zijn doel opduiken. De verdedigers stonden te ver van hun man en verloren de duels. Raphael Onyedika en Casper Nielsen kregen geen vat op het middenveld.
Porto kwam veel scherper en gevaarlijker voor de dag dan een maand geleden in Portugal. Vooral de collectieve kracht en passing van de aanvallende spelers viel op. Galeno, Otávio, Eustaquio, Evanilson en diepe spits Taremi overklasten Club in het laatste derde van het speelveld. Maar toch was het een foute pass van Brandon Mechele die aan de basis lag van de 0–1. De verdediger besloot in te dribbelen en zocht Hans Vanaken, maar leverde pardoes in bij Porto-kapitein Otavio.
Roberto Martinez
Donderdag nodigt bondscoach Roberto Martinez de pers uit voor een rondetafel over het WK. Een van de vragen die de Spanjaard kon verwachten, is waarom Brandon Mechele, voor deze week ongeslagen in de Champions League, nauwelijks aan minuten voor België komt. In vier jaar pakte hij nog maar drie caps, de laatste twee jaar geleden. Zijn mindere optreden van gisteren valt op een slecht moment.
‘Ik ben er zeker van dat Brandon ook van die eerste tegengoal baalt’, zei Hoefkens. ‘Maar als je kijkt naar de manier waarop hij dit ¬seizoen speelt, heeft hij recht op een mindere match. Iedereen trouwens. De ploeg is niet op haar limieten gebotst. Voor mij gaat het erom hoe je na zo’n match kunt rechtstaan. Deze wedstrijden zijn ongelofelijke leermomenten en leggen bepaalde dingen bloot. Daarmee moeten we aan de slag.’