‘In mijn eerste jaar aan de universiteit van Gent schreef ik voor het studentenblad Schamper. We hadden toen het idee opgevat om een alternatieve ­album-top 50 te maken, met allemaal albums waarvan wij vonden dat ze ­onterecht nooit opdoken in de lijstjes van de populaire media. Een collega bij Schamper had toen Loveless op de lijst gezet. Aanvankelijk leek het me niets, want ik verwarde – zoals velen – My Bloody Valentine met My Chemical ­Romance, die verschrikkelijke emoband. Maar mijn collega maakte snel duidelijk dat het iets heel anders was.’