Er werd een naam voor ons bedacht. Ik tik ‘ons’, want ik ­behoor tot de groep van langvoeders, een groep waarvan ik bij het begin van mijn zwangerschap had gezworen er geen lid van te worden. Ik zou flesjes geven, borstvoeding leek me niks voor mij. Tot op vandaag ben ik dankbaar voor mijn vriendin en vroedvrouw S., die me elke keer opnieuw over borstvoeding sprak als was het een vorm van magie. Ik bezweek voor de crèmekleurige substantie die zich vernuftig aanpast aan de behoeftes van mijn dochter. Melk die van structuur verandert naargelang haar temperatuur, het klimaat, haar leeftijd, haar gezondheid.