Vijf minuten lang, tussen de 36ste en de 41ste minuut, leek het te kunnen gebeuren. Die ene kans op de honderd, dat ene zeldzame moment waarop België tegen de wetten van de sport kon tarten. De Red Flames hadden nog geen baltoets in de zestien meter van Frankrijk gehad. Maar bij die ene tegenaanval, en na een goeie loopactie en pass van Tessa Wullaert, gooide Janice Cayman haar rechterbeen naar voren. België kwam op 1-1 tegen toernooifavoriet Frankrijk.

De eerste 35 minuten hadden de Flames de wet van de sterksten ondergaan. En dat was letterlijk te nemen. Verfijnde speelsters als Elena Dhont werden letterlijk weggeblazen door de dominante Bleues. Fysiek sterkere Belgen als Tine De Caigny en Justine Vanhaevermaet probeerden duels te winnen, maar konden de aanvalsters niet bereiken. De Flames slaagden er niet in de bal niet in de ploeg houden. De keren dat ze de helft van de tegenstanders bereiken, waren op één hand te tellen.

Slordige Fransen

Het niveauverschil was zo groot dat een afstraffing mogelijk was. Maar het omgekeerde gebeurde. De Fransen werden slordig in de uitvoering. Misten precisie in de afwerking. Lieten onbewust het tempo zakken. Janice Cayman had vooraf al gezinspeeld op de Franse nonchalance die in het voordeel van de Belgen kon spelen. Het was alleen maar gepast dat de Antwerpse speelster van Lyon de enige goeie aanval van de Belgen afrondden met een doelpunt.

De gelijkmaker was een prestatie waarvan het belang moeilijk onderschat kan worden. In zijn kwalificatiecampagne voor dit EK slikte Frankrijk geen enkele goal. Het stond wel een doelpunt toe in de opener tegen Italië, maar dat gebeurde na een demonstratie in de eerste helft, waarbij Frankrijk tot 5-0 was uitgelopen. Een gelijkmaker in een wedstrijd met inzet was een nieuwe ervaring voor deze ploeg. Eerder zag Frankrijk ook zijn topspits Marie-Antoinette Katoko uitvallen. De nummer 9 van Les Bleues blesseerde zich zonder contact.

Het goed gevulde (maar niet volgelopen) stadion in Rotherham stond er perplex naar te kijken. Alleen in een ‘low scoring game’ als voetbal kan zo’n duidelijk verschil in niveau toch tot kerende kansen leiden. Maar de hoop van de Belgen om de rust te halen met een gelijkspel, werd na vijf minuten gesmoord. Na een afgeweerde corner kwam de bal opnieuw voor doel. Griedge Mbock Bathy kopte tussen vier Belgische verdedigers de 2-1 binnen. De verdediger van Lyon gaf haar ploegmaat Janice Cayman een subtiel duwtje om zichzelf vrij te maken op de vijf meter.

Kalme tweede helft

Bij het ingaan van de tweede helft gaf vrijwel niemand nog een stuiver om de kansen van de Belgen. Maar ook Frankrijk toonde zich zegezeker en berustte. Het bleef daardoor 2-1. Bondscoach Ives Serneels gebruikte zijn wissels om zijn speelsters fris te houden. Eerst positie-om-positie, maar in het slot ook aanvallend. Marie Minnaert, Laura Deloose en de youngsters Feli Delacauw, Amber Tysiak en Hannah Eurlings. Ook met hun inbreng bleven de Flames standhouden en bleef de hoop op een late gelijkmaker overeind.

Die gelijkmaker kwam er niet, maar ook Frankrijk scoorde niet meer. Zonder Katoto misten de Fransen vuurkracht en precisie. Pas na een handsbal van Amber Tysiak ging de bal, net als tegen IJsland, op de stip.

Uitblinkster Evrard

Maar net als tegen IJsland deed doelvrouw Nicky Evrard haar reputatie als penaltyspecialiste eer aan. Ze koos de juiste hoek en weerde de penalty van Wendie Renard af. De 1m87 grote kapitein van Frankrijk kon aanleggen in de herneming maar besloot voor het lege doel naast.

Een 2-1-nederlaag levert even weinig punten op als een pandoering met 5-1, maar kan in de eindafrekening beslissend zijn. Eerder op de avond speelden Italië en IJsland 1-1 gelijk. Na het ongenaakbare Frankrijk, dat dankzij de 6 op 6 in de kwartfinales zit, maken de Flames nog steeds kans op de kwalificatie. Zelfs bij een gelijkspel tegen Italië hoeft het dankzij het gunstige doelpuntensaldo niet voorbij te zijn voor België. De hoop van de Flames staat op waakvlam.