recensie JAZZ
Warme kamerjazz
Op zijn 84ste wil Charles Lloyd nog altijd niet stoppen. Dit is de eerste van een reeks van drie cd’s waarop de Amerikaan telkens met een ander trio aantreedt, dit keer met bassist Thomas Morgan en gitarist Bill Frisell. Dit concert, opgenomen in de Coates Chapel (San Antonio, VS), was hun allereerste, en Lloyd noemde het achteraf een ‘magische’ ervaring. Topkwaliteit is het zeker, met de saxofonist die drie eigen composities herwerkt en twee covers speelt. Opener ‘Blood Count’ is de allerlaatste compositie van Billy Strayhorn voor hij aan kanker zou overlijden, ‘Ay Amor’ van de Cubaan Bola de Nieve is met die melancholieke melodielijn het fijnste nummer van de plaat. Op zijn eigen ‘Beyond darkness’ speelt Lloyd dwarsfluit, al horen we hem liever op tenorsax – daarop klinkt hij als een zachte John Coltrane. Weinig verrassend allemaal, maar dit is wel kamerjazz van hoog niveau – al verlangden we soms naar een meer energiek nummer. Maar dat houdt Lloyd misschien in petto voor de volgende trio-cd. Op 9 juli staat Lloyd op Gent Jazz. (pdb)